Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Background and purpose: Hemineglect is a group of behavioural symptoms in a person with right hemispheric (mostly vascular) lesion. The aim of the study was to determine whether there are, besides other hemineglect syndrome symptoms, signs of buccal hemineglect syndrome in patients with right hemispheric stroke lesion. Material and methods: The reference population comprised 20 patients (12 female and 8 male), aged 51-78 years after right hemispheric stroke. Control group consisted of 20 age and sex matched people after left hemispheric stroke. They had no speech disturbances in a degree making verbal contact or fulfilling protocol specific tests impossible. Patients with multiple stroke history, pseudobulbar syndrome, buccofacial apraxia, mental impairment, dementia and severe facial nerve paresis were excluded. All patients were examined after the acute phase of stroke. Motor deficit was assessed using neurological examination and was based on National Institute of Health Stroke Scale. Evaluation of spatial hemineglect was done using visual, motor tests and perception tests (reading, writing and body image tests). Anosognosia was assessed using specially selected test procedures. Evaluating buccal hemineglect we performed: chewing and swallowing organs examination with extinction assessment, exploration of taste, exploration of swallowing to check for dribbling, protochoking, stasis of the saliva or food in a mouth cavity. Results: Buccal hemineglect was usually concomitant with other hemineglect symptoms resulting from the lesion of the right hemisphere. Clinical signs associated with this condition consisted of: impaired swallowing (food retention, food debris in the left side of buccal cavity, drooling from the left angle of the mouth and choking), taste and sensory disturbances in the left hemibuccal space. These disturbances were incorrectly diagnosed initially. Conclusions: Buccal hemineglect is frequent phenomenon in subjects with other hemineglect syndrome symptoms. Proper rehabilitation can reduce the number of complications and greatly improve the neglected functions.
PL
Wstęp i cel pracy: Zespół połowiczego zaniedbywania jest zespołem zaburzeń behawioralnych występujących u osób z uszkodzeniem (najczęściej naczyniopochodnym) prawej półkuli mózgu. Celem naszej pracy było ustalenie, czy u pacjentów z udarem prawej półkuli mózgu, oprócz innych cech zespołu połowiczego zaniedbywania, występują objawy zaniedbywania połowiczego jamy ustnej. Material i metody: Badaniem objęto grupę 20 osób (12 kobiet i 8 mężczyzn) w wieku 51-78 lat po przebytym udarze prawej półkuli mózgu. Grupę kontrolną stanowiło 20 pacjentów dobranych pod względem wieku i płci po przebytym udarze niedokrwiennym dotyczącym lewej półkuli mózgu, bez zaburzeń mowy uniemożliwiających kontakt słowny oraz wykonanie przewidzianych protokołem badania testów. Wykluczeni z badania byli chorzy z mnogimi epizodami udarowymi, z cechami zespołu rzekomoopuszkowego, apraksją jamy ustnej, upośledzeniem umysłowym, cechami otępienia oraz znacznym niedowładem dotyczącym nerwu twarzowego. Wszyscy pacjenci zostali poddani badaniu po ostrej fazie udaru. Oceniono stopień deficytu ruchowego przy użyciu Skali Udarów Narodowego Instytutu Zdrowia (NIH Stroke Scale). Oceny przestrzennego zaniedbywania połowiczego dokonano, używając testów wzrokowych i ruchowych oraz testów na percepcję (czytanie i pisanie oraz test obrazu ciała). Anozognozję oceniano za pomocą specjalnie dobranej baterii testów. Oceniając zaniedbywanie jamy ustnej, wykonano: badanie narządów żucia i połykania z oceną wygaszania, badanie smaku, ocenę zdolności połykania ze zwróceniem uwagi na wyciekanie śliny, krztuszenie się, zaleganie śliny i pokarmu w jamie ustnej. Wyniki: Zaniedbywanie połowicze jamy ustnej występowało zazwyczaj z innymi symptomami zespołu zaniedbywania, jako wynik uszkodzenia prawej półkuli mózgu. Objawy kliniczne wynikające z tego zaburzenia widoczne były pod postacią zaburzeń połykania (zaleganie pokarmu, obecność resztek pokarmowych w lewej połowie jamy ustnej, ślinienie z lewego kącika ust oraz krztuszenie się), lewostronnych zaburzeń smaku i czucia. Były one w okresie początkowym nieprawidłowo rozpoznawane. Wniosek: Zaniedbywanie jamy ustnej jest częstym zjawiskiem u chorych z innymi cechami zespołu połowiczego zaniedbywania. Właściwa rehabilitacja może istotnie zmniejszyć liczbę powikłań i przyczynić się do poprawy zaniedbywanych funkcji.
EN
Objectives: No widely available, adequately sensitive diagnostic test to establish prognosis in stroke patients has been developed thus far. The aim of this study was to analyse changes in plasma levels of MMP-9 and MMP-2 as potential prognostic factors in patients with ischaemic stroke. Methods: The study included 56 patients presenting with the signs of ischaemic stroke for less than 24 hours, and 60 healthy controls without a history of neurological and/or inflammatory disorders. Plasma concentrations of MMP-2 and MMP-9 were determined immunoenzymatically at admission (i.e. within 24 hours of the cerebrovascular episode) and on the 7th day of hospital stay. Results: Median concentrations of MMP-9 in stroke patients were significantly lower than in the controls, both at admission and on the 7th day of hospital stay. No significant changes in the concentration of MMP-2 in ischaemic stroke patients were observed during the course of hospital stay. No significant association was found between both MMP concentrations and neurological status of patients with cerebrovascular episodes. Conclusions: The lack of significant associations between plasma concentrations of MMP-2/MMP-9 and clinical status suggests that these metalloproteinases should not be used as prognostic factors in patients with ischaemic cerebral episodes.
PL
Jak dotąd nie został opracowany szeroko dostępny, wystarczająco czuły test diagnostyczny oceniający rokowanie u pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu. Celem niniejszego badania była analiza zmian stężenia MMP-9 i MMP-2 w osoczu jako potencjalnych czynników prognostycznych u chorych z udarem niedokrwiennym mózgu. Metody: Do badania włączono 56 pacjentów z objawami udaru niedokrwiennego utrzymującymi się nie dłużej niż 24 godziny oraz 60 osób zdrowych, bez historii incydentów neurologicznych i/lub zapalnych. Stężenia MMP-2 i  MMP-9 oznaczono immunoenzymatycznie przy przyjęciu (czyli w ciągu 24 godzin od epizodu mózgowego) oraz 7. dnia hospitalizacji. Wyniki: Mediana stężenia MMP-9 w udarze mózgu była znacznie niższa niż w grupie kontrolnej, zarówno przy przyjęciu, jak i 7. dnia pobytu w szpitalu. Nie zaobserwowano znamiennych statystycznie zmian stężenia MMP-2 u osób z udarem niedokrwiennym mózgu w trakcie pobytu w szpitalu. Nie stwierdzono również istotnego związku między stężeniami obu MMP i stanem neurologicznym pacjentów z epizodami mózgowo-naczyniowymi. Wnioski: Brak istotnych związków pomiędzy stężeniami MMP-2/MMP-9 i obrazem klinicznym sugeruje, że metaloproteinazy nie powinny być stosowane jako czynniki prognostyczne u pacjentów z epizodami udaru niedokrwiennego mózgu.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.