Podstawowe zasady postępowania w ustalaniu przyczyny żółtaczki mechanicznej

• Authors: Krzysztof Groszewski , Marek Pastuszak , Stanisław Wojtuń , Jerzy Gil

Title variants

EN

Basic principles in establishing the cause of the obstructive jaundice

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Together with technological progress there are newer and newer methods of imaging the bile duct being discovered, which used enable their precise evaluation. The application is little invasive, however often unavailable and expensive. The abundance of methods of imaging using different physical phenomena makes it extremely difficult to gain a universal, practicable in every condition formula of diagnostic proceedings in the obstructive jaundice. The first step in the examination is, on account of the wide availability, noninvasiveness and the low cost of carrying out, trans abdominal ultrasound scan (USS). If on the basis of the ultrasound scan it is possible to offer the patient therapeutic proceedings, a further diagnostics is not necessary. Nevertheless, if after performing the ultrasound scan it is impossible to establish the course of treatment, a further diagnostics is recommended, best using newer, noninvasive methods of depicting such as the computerized axial tomography (CT), nuclear magnetic resonance (NMR) or endosonography (EUS). In case of their unavailability, in special situations, it is allowed to apply endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP). Yet, deciding on such proceedings one should always consider the presence of risk factors in the appearance of complications and consider both benefits and the risk of performing the surgery. The aim of this study was an attempt to sum up the basic rules on all levels of diagnostic proceedings considering the aspects mentioned before, from diagnosing jaundice in the subjective examination to suggesting diagnostic - therapy treatment, at the same time including the possibility of intervention in the bile duct with the endoscopic or surgeon's way or by methods of emergency radiology.

PL

Wraz z postępem technologicznym pojawiają się coraz nowsze metody obrazowania dróg żółciowych, które umożliwiają precyzyjną ich ocenę, są mało inwazyjne, jednak niestety często niedostępne i kosztowne. Miogość metod obrazowania wykorzystujących odmienne zjawiska fizyczne sprawia, że bardzo trudno jest wypracować uniwersalny, możliwy do zastosowania w każdych warunkach, schemat postępowania diagnostycznego w żółtaczce mechanicznej. Badaniem pierwszego rzutu ze względu na szeroką dostępność, nieinwazyjność oraz niski koszt wykonania jest ultrasonografia konwencjonalna przezbrzuszna (USG). Jeżeli na podstawie USG można zaproponować pacjentowi postępowanie terapeutyczne, dalsza diagnostyka nie jest konieczna. Jeśli jednak po wykonaniu badania USG nie można ustalić sposobu leczenia, wskazana jest dalsza diagnostyka, najlepiej z wykorzystaniem nowszych, nieinwazyjnych metod obrazowania, takich jak tomografia komputerowa (TK), rezonans magnetyczny (MR) czy endosonografia (EUS). W przypadku ich niedostępności w szczególnych sytuacjach dopuszcza się zastosowanie endoskopowej cholangiopankreatografii wstecznej (ECPW), jednak decydując się na takie postępowanie, zawsze należy bardzo dokładnie ocenić obecność czynników ryzyka wystąpienia powikłań oraz rozważyć korzyści i ryzyko wykonania zabiegu. Celem pracy była próba podsumowania podstawowych zasad na wszystkich szczeblach postępowania diagnostycznego, uwzględniającego wyżej wymienione aspekty, od rozpoznania żółtaczki w badaniu podmiotowym do zaproponowania postępowania diagnostyczno- terapeutycznego, w tym obejmującego możliwość interwencji na drogach żółciowych drogą endoskopową czy chirurgiczną lub metodami radiologii interwencyjnej.

Keywords

EN

cholestaza zewnątrzwątrobowa; computerized tomography; endoscopic retrograde cholangiopancreatography; endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna; endosonography; extrahepatic cholestasia; nuclear magnetic resonance; rezonans magnetyczny; tomografia komputerowa; trans abdominal ultrasonography scaning; ultrasonografia endoskopowa; ultrasonografia przezbrzuszna

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2010
• Volume: 6
• Issue: 1
• Pages: 15-21

Contributors

author

Krzysztof Groszewski

• Pracownia Endoskopii Gastroenterologicznej WSzZ w Elblągu. Kierownik: lek. med. Marek Pastuszak. Oddział Chorób Wewnętrznych 110. Szpitala Wojskowego w Elblągu. Kierownik: lek. med. Krzysztof Niezgoda

author

Marek Pastuszak

• Pracownia Endoskopii Gastroenterologicznej WSzZ w Elblągu. Kierownik: lek. med. Marek Pastuszak

author

Stanisław Wojtuń

• Klinika Gastroenterologii CSK MON w Warszawie. Kierownik: prof, dr hab. n. med. Jerzy Gil

author

Jerzy Gil

• Klinika Gastroenterologii CSK MON w Warszawie. Kierownik: prof, dr hab. n. med. Jerzy Gil

References

• 1. Foley W, Quiroz F.: Fhe role of sonography in imaging of the biliary tract. Ultrasound Q. 2007; 23: 123-135.
• 2. Kohut M., Boldys H., Śliwiński Z. i wsp.: Użyteczność kliniczna pomiaru średnicy przewodu żółciowego wspólnego w ultrasonografii u chorych po cholecystektomii podejrzewanych o zaburzenie odpływu żółci. Przegląd Gastroenterologiczny 2008; 3: 310-317.
• 3. Notash A., Salimi J., Golfam F. i wsp.: Preoperative clinical and paraclinical predictors of choledocholithiasis. Hepatobiliary Pancreat. Dis. Fit. 2008; 7: 304-307.
• 4. Williams E.J., Green J., Beckingham I. i wsp.; British Society of Gastroenterology: Guidelines on the management of common bile duct stones (CBDS). Gut 2008; 57: 1004-1021.
• 5. Kondo S., Isayama H., Akahane M. i wsp.: Detection of common bile duct stones: comparison between endoscopic ultrasonography magnetic resonance cholangiography and helical-computed-tomographic cholangiography. Eur. J. Radiol. 2005; 54: 271-275.
• 6. Polkowski M., Pałucki J., Reguła J. i wsp.: Helical computed tomographic cholangiography versus endosonography for suspected bile duct stones: a prospective blinded study in non-jaundiced patients. Gut 1999; 45: 744-749.
• 7. Soto J., Alvarez O., Munera F. i wsp.: Diagnosing bile duct stones: comparison of unenhanced helical CF oral contrast-enhanced CF cholangiography and MR cholangiography. AJRAm. J. Roentgenol. 2000; 175:1127-1134.
• 8. Aldrich J., Bilawich A., Mayo J.: Radiation doses to patients receiving computed tomography examinations in British Columbia. Can. Assoc. Radiol. J. 2006; 57: 79-85.
• 9. Varghese J., Fiddell R, Farrell M. i wsp.: Diagnostic accuracy of magnetic resonance cholangiopancreatography and ultrasound compared with direct cholangiography in the detection of choledocholithiasis. Clin. Radiol. 2000; 55: 25-35. Erratum in: Clin. Radiol. 2000; 55: 657.
• 10. Verma D., Kapadia A., Eisen G. i wsp.: EUS vs MRCP for detection of choledocholithiasis. Gastrointest. Endosc. 2006; 64: 248-254.
• 11. Polkowski M., Regula J., Filszer A. i wsp.: Endoscopic ultrasound versus endoscopic retrograde cholangiography for patients with intermediate probability of bile duct stones: a randomized trial comparing two management strategies. Endoscopy 2007; 39: 296-303.
• 12. Scheiman J., Carlos R, Barnett J. i wsp.: Can endoscopic ultrasound or magnetic resonance cholangiopancreatography replace ERCP in patients with suspected biliary disease? A prospective trial and cost analysis. Am. J. Gastroenterol. 2001; 96: 2900-2904.
• 13. Karakan F, Cindoruk M., Alagozlu H. i wsp.: EUS versus endoscopic retrograde cholangiography for patients with intermediate probability of bile duct stones: a prospective randomized trial. Gastrointest. Endosc. 2009; 69: 244-252.

• Document Type: article