PL
Jednym z warunków powodzenia wielu typów eksperymentów
elektrofizjologicznych, prowadzonych in vivo, jest precyzyjne umieszczenie
czubka m ikroelektrody w konkretnej strukturze mózgu zwierzęcia. By sprostać
temu wymaganiu stosuje się technikę stereotaksji, służąca do precyzyjnego
implantowania elektrod, sąd mikrodializacyjnych oraz innych mikroczujników
w strukturach mózgowia ssaków, podczas eksperymentów prowadzonych
in vivo. By zapewnić odpowiednią precyzję manipulacji stereotaktycznych
stosuje się wysokiej klasy sprzęt mechaniczny oraz najnowsze, sporządzone
przez specjalistów atlasy stereotaktyczne. Ponadto, niezbędne jes t bardzo
dokładne i prawidłowe wyznaczenie położenia punktów charakterystycznych
czaszki, będących odniesieniem dla manipulacji stereotaktycznych. Niniejszy
artykuł ma na celu przedstawienie udoskonalonego i praktycznie
przetestowanego w Pracowni Neurofizjologii i Chronobiologii UJ sposobu
wyznaczania punktów odniesienia dla manipulacji stereotaktycznych. Nowa
metoda zostanie zilustrowana na przykładzie czaszki, powszechnie
wykorzystywanego w badaniach laboratoryjnych, szczura rasy Wistar.