Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 15

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  onkologia
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Clinical practice points to the need for an individual approach to the sexuality of women affected by breast cancer, which is the most common female malignancy. Patients with breast cancer who undergo mastectomy are burdened with many bad experiences related both to the somatic and mental sphere, which usually results in distress. The latest treatment modalities have contributed to improved comfort of life in women with breast cancer. Importantly, the sexual life of patients is now also taken into account. Due to the advances in diagnostic methods, surgical treatment and adjuvant therapy of gynecological cancers, it is increasingly possible to achieve long-term survival and cure. Functional changes caused by the disease and the therapy used are related to the individual characteristics of women and have a multifactorial etiology. Medical personnel should address these issues during conversations with patients in an appropriate way, i.e. emphatically, respecting patient’s intimacy and dignity. Gynecological and sexological care deals with the most intimate problems and requires particular sensitivity and professional approach in women with breast cancer.
PL
Praktyka kliniczna pokazuje, że konieczne jest indywidualne podejście do seksualności kobiety dotkniętej rakiem piersi – najczęstszym nowotworem złośliwym wśród kobiet. Pacjentki chorujące na raka piersi i poddające się mastektomii mają bogate i niestety przykre doświadczenia, związane zarówno ze sferą somatyczną, jak i psychiczną, a to zazwyczaj skutkuje dystresem. Najnowsze metody leczenia przyczyniły się do poprawy komfortu życia kobiet z rakiem piersi. Co ważne, uwzględnia się obecnie także życie seksualne pacjentek. Wraz z postępem metod diagnostycznych, leczenia operacyjnego oraz adiuwantowej terapii nowotworów ginekologicznych coraz częściej udaje się uzyskać długoterminowe przeżycie i wyleczenie. Zmiany w funkcjonowaniu spowodowane chorobą i stosowaną terapią są związane z indywidualnymi cechami kobiet i mają wieloczynnikowe podłoże. Personel medyczny musi we właściwy sposób – empatycznie, z poszanowaniem intymności i godności jednostki – poruszać te kwestie w rozmowach z pacjentkami. Opieka ginekologiczno-seksuologiczna dotyczy najbardziej intymnych problemów, a w przypadku kobiet z rakiem piersi wymaga szczególnej wrażliwości i profesjonalnego podejścia.
PL
Zalecenia Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów, Chirurgów Głowy i Szyi dotyczące świadczenia usług podczas pandemii COVID-19 stanowią wytyczne dla ambulatoryjnych i szpitalnych praktyk we wszystkich przypadkach kontaktu z pacjentem, którego status COVID-19 jest nieznany. Zostały one utworzone w oparciu o światowe publikacje i rekomendacje ze względu na obecny stan pandemii COVID-19. Przedstawiono uzasadnienie zawieszenia planowanego świadczenia usług w pierwszej fazie pandemii. Omówiono wskazanie najlepszych praktyk medycznych na czas stabilizacji, ale z utrzymaniem się ryzyka zakażenia COVID-19 w populacji. Ważna jest możliwość świadczenia usług w następnych miesiącach pandemii. Wskazano na obiektywne przesłanki uzasadniające wznowienia zabiegów medycznych, tym samym przedstawiając optymalne procedury i zachowania do czasu zatwierdzenia procedur, wytycznych i zasad postępowania w zakresie związanym z SARS-COV2.
PL
Zalecenia Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów, Chirurgów Głowy i Szyi dotyczące świadczenia usług podczas pandemii COVID-19 stanowią wytyczne dla ambulatoryjnych i szpitalnych praktyk we wszystkich przypadkach kontaktu z pacjentem, którego status COVID-19 jest nieznany. Zostały one utworzone w oparciu o światowe publikacje i rekomendacje ze względu na obecny stan pandemii COVID-19. Przedstawiono uzasadnienie zawieszenia planowanego świadczenia usług w pierwszej fazie pandemii. Omówiono wskazanie najlepszych praktyk medycznych na czas stabilizacji, ale z utrzymaniem się ryzyka zakażenia COVID-19 w populacji. Ważna jest możliwość świadczenia usług w następnych miesiącach pandemii. Wskazano na obiektywne przesłanki uzasadniające wznowienia zabiegów medycznych, tym samym przedstawiając optymalne procedury i zachowania do czasu zatwierdzenia procedur, wytycznych i zasad postępowania w zakresie związanym z SARS-COV2.
Kosmos
|
2016
|
vol. 65
|
issue 2
227-234
PL
Nanotechnologia jest nauką stosunkowo młodą, obejmuje syntezę i badanie obiektów o rozmiarach rzędu 10-9 metra. Jedną z prób zastosowania nanotechnologii jest wykorzystanie nanocząsteczek w terapii przeciwnowotworowej. Prowadzone prace badawcze mają na celu syntezę całkowicie nowych związków terapeutycznych oraz podniesienie wydajności terapii konwencjonalnych m.in. radioterapii. Wykazano, że podanie nanocząsteczek złota podczas naświetlania zwiększa efekty terapeutyczne w postaci obniżenia zdolności komórek do proliferacji. Co ważniejsze, silniejsze efekty uzyskano przy zastosowaniu promieniowania o energii mniejszej (rzędu kiloelektronowoltów zamiast megaelektronowoltów). Opisano również, że w radioterapii łączonej z inkubacją komórek z nanocząsteczkami złota opłaszczonymi glukozą zmniejsza się ich zdolność do proliferacji oraz wzrasta odsetek komórek wchodzących na szlak apoptozy. Dochodzi również do zmian w ekspresji białka p53 i zatrzymywanie się komórek w punkcie kontrolnym G2/M, w którym komórki są najbardziej wrażliwe na promieniowanie. Z tego względu modyfikacje NPs mogą stanowić ogromną szansę na opracowanie innowacyjnych i wysoce skutecznych leków przeciwnowotworowych.
EN
Nanotechnology is a relatively young science focusing on the synthesis and studies of the objects with dimensions of the order of 10-9 meters. One approach to make the nanotechnology useful consists in application of nanoparticles in anticancer therapy. There are conducted studies aimed at the synthesis of totally new therapeutic compounds and increased efficiency of conventional therapies, among others - radiotherapy. It was demonstrated that administration of gold nanoparticles (GNPs) during the exposure of cells to ionizing radiation increases therapeutic effects by reducing their proliferation. Moreover, larger effects of radiation treatment combined with GNPs were obtained by using radiation energies in the range of keV instead of MeV. It was also described that irradiation combined with incubation of cells with gold nanoparticles coated with glucose decreases their ability to proliferate and increases the percentage of the cells entering on the apoptotic pathway. This leads also to changes in p53 protein expression and arrest of cell cycle in the G2/M phase, in which cells are most sensitive to radiation. Therefore, modifications of GNPs may help to develop innovative and highly effective anticancer drugs.
OncoReview
|
2012
|
vol. 2
|
issue 3
183-192
EN
The paper presents the contemporary use of echocardiography in diagnosis of primary and metastatic tumors of the heart as well as in assessment of cardiovascular risk related to medical and interventional oncological therapy. Authors described the role of echocardiography in qualification for pericardiocentesis, cancer surgery and chemotherapy. The accuracy of echocardiography in evaluation of cardiac function was discussed in the context of recognizing cardiotoxicity of anticancer therapy. The historical and current definitions of iatrogenic myocardial damage and dysfunction were summarized. Finally, key recommendations derived from polish and foreign clinical guidelines for the use of echocardiography in patients with cancer were presented.
PL
Artykuł przedstawia współczesne zastosowanie echokardiografii w wykrywaniu pierwotnych i przerzutowych nowotworów serca oraz w ocenie ryzyka sercowo-naczyniowego związanego z farmakologicznym i zabiegowym leczeniem nowotworów. Omówiono w nim rolę echokardiografii w kwalifikacji do perikardiocentezy, onkologicznych zabiegów operacyjnych oraz chemioterapii. Krytycznie przedstawiono dokładność echokardiograficznej oceny funkcji mięśnia sercowego w kontekście rozpoznawania kardiotoksyczności leczenia przeciwnowotworowego. Zestawiono historyczne i obowiązujące definicje jatrogennej dysfunkcji skurczowej serca. Przedstawiono obecnie obowiązujące polskie i zagraniczne rekomendacje dotyczące zastosowań echokardiografii u chorych z nowotworami.
PL
The increase of patients after total laryngectomy myofascial neck and arms area tension might be observed. Via fascial continuity it has an adverse impact on superior oesophageal constrictor, forming the “mouth of oesophagus”, which hinders learning oesophagus speech. The aim. The assessment of manual myofascial release techniques infl uence on the patients’ oesophagus pressure after total laryngectomy. Material. 40 patients (12 F, 28 M), aged 43-75 (middle 56,8 years), 9 months to 13 years (average 3 years) after total laryngectomy, 35 patients (87.5%) after neck lymph node’s resection, 38 patients (95%) after radiotherapy. Methods. The oesophagus pressure was checked by modifi ed Seeman’s method. Manual myofascial release techniques were applied within head, neck, arms, upper trunk and upper limbs area. Wilcoxon and Shapiro-Wilk’s test was used for the purpose of statistical analysis. Results. A statistical signifi cant decrease of the mean of oesophagus pressure was observed after physiotherapy treatment. The average pressure among the examined group decreased from 37,9 to 26,6 mm Hg. Conclusions. The application of myofascial manual techniques decreased an oesophagus pressure which allows patients to obtain faster oesophagus speech.
EN
The increase of patients after total laryngectomy myofascial neck and arms area tension might be observed. Via fascial continuity it has an adverse impact on superior oesophageal constrictor, forming the “mouth of oesophagus”, which hinders learning oesophagus speech. The aim. The assessment of manual myofascial release techniques influence on the patients’ oesophagus pressure after total laryngectomy. Material. 40 patients (12 F, 28 M), aged 43-75 (middle 56,8 years), 9 months to 13 years (average 3 years) after total laryngectomy, 35 patients (87.5%) after neck lymph node’s resection, 38 patients (95%) after radiotherapy. Methods. The oesophagus pressure was checked by modified Seeman’s method. Manual myofascial release techniques were applied within head, neck, arms, upper trunk and upper limbs area. Wilcoxon and Shapiro-Wilk’s test was used for the purpose of statistical analysis. Results. A statistical significant decrease of the mean of oesophagus pressure was observed after physiotherapy treatment. The average pressure among the examined group decreased from 37,9 to 26,6 mm Hg. Conclusions. The application of myofascial manual techniques decreased an oesophagus pressure which allows patients to obtain faster oesophagus speech.
PL
W dniach 5–8 września 2018 r. w Katowicach odbył się XLVIII Zjazd Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów – Chirurgów Głowy i Szyi. Zjazd został zorganizowany przez Katedrę i Klinikę Laryngologii Wydziału Lekarskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach oraz Polskie Towarzystwo Otorynolaryngologów – Chirurgów Głowy i Szyi. Klinika Laryngologii w Katowicach na przestrzeni 67 Iat swojego istnienia dwukrotnie organizowała już krajowy Zjazd PTORL: w roku 1968 Klinika zorganizowała XXVII Zjazd Polskiego Towarzystwa Otolaryngologów, a kolejny krajowy XXXVIII Zjazd PTORL odbył się w Katowicach dokładnie 30 lat później ‒ w 1998 r. W bieżącym roku, po kolejnych 20 latach, ponownie nasza Klinika zorganizowała krajowy Zjazd PTORL. Na ten zjazd zarejestrowało się 894 uczestników, zgłoszono 335 referatów i 74 plakaty.
EN
Efficacious primary, secondary and tertiary preventive measures are necessary for effective reduction of mortality due to cervical cancer. Currently, greater awareness of the role of cytology in cervical cancer prevention is observed among Polish women. Cervical Cancer Prevention Program was implemented to ensure efficient functioning of the preventive program, which is a part of the National Program for Fighting Cancer. Its implementation is intended to create a system allowing for long-term, continuous active screening for cervical cancer in Poland (i.e. preventive and screening testing); to improve women’s attendance at cervical cancer screening; to increase women’s awareness of cervical cancer prevention; to monitor patients with detected cancer; to ensure the maximum and effective use of financial resources allocated for cervical cancer prevention. There is a need to continuously improve the efficacy of screening program as well as to develop effective methods for the treatment of cervical intraepithelial neoplasia. Loop electrosurgical excision is the most common method for the removal of dysplastic lesions. Cryotherapy is one of the oldest methods used in cervical intraepithelial neoplasia. Although this technique has been used in the treatment of cervical intraepithelial neoplasia since late 60’s of the last century, its efficacy still remains a subject for research.
PL
Skuteczna redukcja umieralności z powodu raka szyjki macicy wymaga efektywnych działań w zakresie profilaktyki pierwszo-, drugo- i trzeciorzędowej. Obecnie obserwuje się wśród Polek większą świadomość roli profilaktycznej cytologii w prewencji raka szyjki macicy. Wprowadzono Program Profilaktyki Raka Szyjki Macicy, którego celem jest zapewnienie sprawnego funkcjonowania programu profilaktycznego wchodzącego w skład Narodowego Programu Zwalczania Chorób Nowotworowych. Realizacja zadania ma prowadzić do: stworzenia systemu umożliwiającego wieloletnie, ciągłe prowadzenie aktywnego skriningu raka szyjki macicy w Polsce (tj. badań profilaktycznych, przesiewowych); poprawy zgłaszalności kobiet na badania profilaktyczne; zwiększenia świadomości kobiet w zakresie profilaktyki raka szyjki macicy; monitorowania losów pacjentek z wykrytymi zmianami nowotworowymi; zagwarantowania maksymalnego i efektywnego wykorzystania środków finansowych przeznaczonych na profilaktykę raka szyjki macicy. Istnieje konieczność ciągłej poprawy efektywności programu badań przesiewowych, jak również opracowania skutecznych metod leczenia śródbłonkowej neoplazji szyjki macicy. Najczęściej usuwa się zmiany dysplastyczne pętlą elektrochirurgiczną. Jedną z najstarszych metod jej leczenia jest krioterapia. Chociaż tę metodę stosuje się w leczeniu śródbłonkowej neoplazji szyjki macicy od późnych lat 60. ubiegłego stulecia, jej efektywność pozostaje przedmiotem prac badawczych.
PL
Wstęp: Podczas radioterapii (RT) pacjenci z rakiem prostaty (PCa) bardzo często zgłaszają uczucie zmęczenia, które upośledza sprawność funkcjonalną, stan psychiczny i jakość życia (QoL). Powszechnie wiadomo, że ćwiczenia fizyczne odgrywają ważną rolę u zdrowych osób ale mają też pozytywny wpływ na wiele aspektów immunologicznych zdrowia i poprawiają QoL u pacjentów z nowotworami. Wcześniejsze badania wykazały, że ćwiczenia fizyczne u pacjentów z chorobą nowotworową poddawanych RT poprawiają wydolność serca i QoL. Nadal jednak nie jest dobrze znane, jak ćwiczenia fizyczne wpływają na sprawność fizyczną czy uczucie zmęczenia u pacjentów z PCa w czasie RT. Dlatego celem tego badania było zbadanie wpływu nad zorowanego treningu fizycznego na wytrzymałość fizyczną oraz uczucie zmęczenia u pacjentów z PCa o wysokim ryzyku progresji, poddanych RT. Materiały i metody: Było to prospektywne, dwuramienne, randomizowane i kontrolowane badanie kliniczne. Przeprowadzono je u pacjentów leczonych ambulatoryjnie w Wielkopolskim Centrum Onkologii. Przed podjęciem RT, siedemdziesięcioro dwóch mężczyzn z PCa o wysokim ryzyku progresji, zostało losowo przydzielonych do dwóch grup. Trzydziestu sześciu pacjentów wykonywało regularne, nadzorowane ćwiczenia fizyczne o umiarkowanej intensywności (grupa ćwiczeń, ang.exercise group, EG), a pozostałe 36 osób utworzyło grupę kontrolną, która wykonywała normalną codzienną aktywność fizyczną (zwykła grupa; ang. usual group, UG). Zarówno przed jak i po RT oceniano następujące parametry: ogólną wytrzymałość fizyczną, zmęczenie. Wyniki: Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy grupami w badaniu przed RT. Natomiast po RT nastąpiła znacząca poprawa wytrzymałości fizycznej (p <0,05) i mniejsze objawy zmęczenia w EG. Wniosek: Regularne, umiarkowanie intensywne ćwiczenia fizyczne poprawiają wytrzymałość fizyczną i mają pozytywny wpływ na zmniejszenie objawów zmęczenia podczas RT u pacjentów z PCa o wysokim ryzyku progresji choroby. Dlatego aby zmniejszyć skutki uboczne leczenia w czasie RT, ta grupa pacjentów powinna przeprowadzać regularny trening fizyczny.
EN
Background: During radiotherapy (RT) prostate cancer (PCa) patients very often report fatigue, which impairs functional capacity, psychological status, and quality of life (QoL). It is well known that physical exercise plays an important role in healthy adults, has a positive role in immunological aspects of health and improves QoL in cancer patients. Previous studies have shown that physical exercise in cancer patients undergoing RT improves cardiac fitness and QoL. However, it is still not well understood how physical exercise affects physical fitness or fatigue in PCa patients during RT. Therefore, the purpose of this study was to examine the effect of supervised physical exercise on physical endurance and fatigue in high-risk PCa patients undergoing RT. Material and Methods: This was a prospective, two-arm randomized controlled clinical trial. The study was performed with outpatients of the Greater Poland Cancer Center. Seventy-two high-risk PCa men were randomly allocated to two groups prior to undergoing RT. Thirty-six patients performed supervised moderately intense physical exercise (exercise group; EG) and the other 36 formed a control group that carried out normal daily physical activity (usual group; UG). The following parameters were assessed before and after RT: physical endurance, fatigue scores. Results. No significant differences existed between the study groups at pre-RT assessment. After RT, there was a significant improvement in physical endurance (p<0.05) and important smaller fatigue scores in EG. Conclusion. Regular, moderately intense physical exercise improves physical endurance and has a positive influence on symptoms of fatigue during RT in high-risk PCa patients. Therefore, this patient group should conduct regular physical training during RT to decrease the side effects of treatment.
PL
Glejak wielopostaciowy klasyfikowany jest do grupy najbardziej złośliwych glejaków o IV stopniu złośliwości ze szczególnie niekorzystnymi prognozami związanymi z jego leczeniem. Pojawienie się u pacjenta szybko postępujących objawów zarówno psychiatrycznych, jak i neurologicznych powinno być zawsze dokładnie zbadane. Artykuł ma na celu zebranie oraz podsumowanie aktualnej wiedzy na temat glejaka oraz zaprezentowanie możliwych perspektyw rozwoju metod diagnostyczno-leczniczych. Rozwój glejaka ma zazwyczaj związek z mutacjami w genach EGFR, PTEN, IDH1 lub p53. Do użytecznych narzędzi diagnostycznych należą m.in. badanie MRI, analiza metylacji promotora genu MGMT oraz immunohistochemiczne oznacznie GFAP. W leczeniu glejaków wielopostaciowych najczęściej stosowanym schematem jest protokół Stuppa bazujący na połączeniu radioterapii z chemioterapią temozolomidem. Niemniej jednak, dalsze możliwości leczenia są limitowane. Zintegrowane wysiłki naukowców są ukierunkowane na poszukiwanie nowych strategii leczenia przy użyciu m.in. teraapii CAR-T, nanocząteczek, przeciwciał monoklonalnych, miRNA, siRNA oraz inhibitorów proteasomów
EN
Glioblastoma is the most severe IV-class glioma and therefore the prognosis for patients remains poor despite some improvement in the treatment area. The neurological or psychiatric symptoms especially fast-developing ones should be fully investigated. This article aims to summarize actual knowledge of glioblastoma and present future perspectives. The underlying causes are usually associated with mutations of EGFR, PTEN, IDH1, p53 genes. The MRI scan, MGMT promoter methylation status, GFAP immunohistochemical detection and Karnofsky performance status are valuable diagnostic tools and some other potential biomarkers with high specificity are proposed. The standard of care is surgery and Stupp protocol which is the combination of radiotherapy and chemotherapy with temozolomide. Nevertheless, after remission the treatment possibilities are limited. Many efforts have been devoted to elaborate novel therapeutic strategies using e.g. CAR-T cells, nanoparticles, monoclonal antibodies, miRNA, siRNA or proteasome inhibitors.
EN
Although the body is protected by the immune system, only a small proportion of people do not experience inflammatory problems in their lives. For girls, preventive Babeş–Pap smear tests are necessary, and vaccination against oncogenic HPV strains must be considered. The treatment of symptoms and effects of these ailments without removing their causes make them sometimes change into diseases of disastrous consequences leading to a tragedy of many women and their families. It is therefore important to prevent diseases by prophylactic checkups and treatment of diagnosed pathological conditions. The most certain methods enabling sexually transmitted diseases to be avoided are refraining from sexual activity (vaginal, anal or oral) or remaining in a long-term monogamous relationship with an uninfected partner. Prior to the initiation of sexual activity, it is recommended to perform tests for sexually transmitted diseases, including HIV infection. According to numerous reports, about one million people a day are infected with a sexually transmitted disease. The WHO (World Health Organization) reports that recent changes and new trends in the epidemiology are as follows: 340 million new cases each year (an increase by 50% since 1990), including more than 50% of patients at the age <25. According to the WHO, 41% of patients <25 years old have unprotected sex. The estimated number of new cases of sexually transmitted infections in the US is 9.1 million infections per year among persons <25 years old; 88% of them being HPV (human papillomavirus), NG (Neisseria gonorrhoeae), TV (Trichomonas vaginalis) or CT (Chlamydia trachomatis) infection. In Eastern Europe a 37-fold increase in syphilis has been noted in the past 10 years. Demographic and educational changes as well as behavioral factors are important and affect the incidence of sexually transmitted diseases.
PL
Mimo że organizm jest chroniony przez system immunologiczny, tylko niewielu ludzi nie doświadcza w swoim życiu problemów zapalnych. W przypadku dziewcząt istnieje konieczność profilaktycznych badań cytologicznych i rozważenia szczepień przeciwko onkogennym szczepom HPV. Leczenie objawów i skutków tych dolegliwości z pominięciem usuwania przyczyn powoduje, że przeistaczają się one niekiedy w choroby o katastrofalnych następstwach, co prowadzi do tragedii wielu kobiet i ich rodzin. Dlatego właśnie ważne jest zapobieganie chorobom – profilaktyczne badania kontrolne i leczenie stwierdzonych stanów patologicznych. Najpewniejsze sposoby na uniknięcie chorób przenoszonych drogą płciową to powstrzymanie się od kontaktów seksualnych (pochwowych, analnych, oralnych) lub pozostawanie w długotrwałym związku monogamicznym z niezakażonym partnerem. Przed podjęciem aktywności seksualnej wskazane jest wykonanie badań w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową, w tym w kierunku zakażenia HIV. Według licznych doniesień około 1 mln ludzi dziennie zakaża się chorobami przenoszonymi drogą płciową. Ostatnie zmiany i tendencje w epidemiologii są według Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization, WHO) następujące: 340 mln nowych zachorowań rocznie (wzrost o 50% od 1990 roku), w tym ponad 50% chorych przed 25. rokiem życia. Zgodnie z danymi WHO 41% osób ze wspomnianej grupy wiekowej uprawia niezabezpieczony seks. Szacunkowa liczba nowych przypadków zakażeń przenoszonych drogą płciową w USA to 9,1 mln rocznie wśród ludzi przed 25. rokiem życia; 88% zakażeń to wirus brodawczaka ludzkiego (human papillomavirus), dwoinka rzeżączki (Neisseria gonorrhoeae), rzęsistek pochwowy (Trichomonas vaginalis) i Chlamydia trachomatis. W Europie Wschodniej odnotowano w ostatnich 10 latach 37-krotny wzrost zachorowań na kiłę. Znaczenie mają tu zmiany demograficzne i edukacyjne oraz czynniki behawioralne, kształtujące zapadalność na choroby przenoszone drogą płciową.
PL
Grupa ekspertów Polskiego Towarzystwa Badania Bólu, Polskiego Towarzystwa Medycyny Paliatywnej, Polskiego Towarzystwa Onkologicznego, Polskiego Towarzystwa Medycyny Rodzinnej, Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii oraz Towarzystwa Chirurgów Polskich w oparciu o przegląd piśmiennictwa opracowała zalecenia dotyczące farmakoterapii bólu u chorych na nowotwory. Przeszukano bazy danych: EMBASE, MEDLINE oraz Cochrane Central Register of Controlled Trials wprowadzając następujące hasła: ból, nowotwór, farmakoterapia, analgetyki i pokrewne. Przeglądowi poddano publikacje dotyczące patomechanizmów bólu u chorych na nowotwór, metod jego oceny oraz leków stosowanych w farmakoterapii bólu u chorych na nowotwór: nieopioidowych leków przeciwbólowych (paracetamolu, metamizolu, niesteroidowych leków przeciwzapalnych), opioidów, koanalgetyków (glukokortykosteroidów, agonistów receptora α2 adrenergicznego, antagonistów receptora NMDA, leków przeciwdepresyjnych, przeciwpadaczkowych, leków stosowanych miejscowo) oraz leków stosowanych w celu zwalczania objawów niepożądanych związanych ze stosowanym leczeniem przeciwbólowym, a także łagodzenia objawów innych niż ból u pacjentów leczonych opioidami. Omówiono zasady rotacji opioidów, przedstawiono zalecenia postępowania w przypadku wystąpienia hiperalgezji indukowanej przez opioidy. Zebrano leki stosowane w różnych rodzajach bólu u chorych na nowotwór: neuropatycznego, trzewnego, kostnego oraz przebijającego. Przedstawiono także najczęściej występujące interakcje leków stosowanych w farmakoterapii bólu u chorych na nowotwór. Ponadto przedstawiono zasady postępowania w sytuacjach kryzysowych oraz w przypadku przedawkowania opioidów i wystąpienia poopioidowej depresji oddechowej. W końcowej części zaleceń omówiono zagadnienia bólu i opieki nad pacjentami w okresie umierania. Zalecenia te są przeznaczone dla lekarzy praktyków różnych specjalności, którzy na co dzień zajmują się diagnostyką i leczeniem chorych na nowotwór.
EN
Introduction This study sought to identify and analyse the ranges, determinants and differences in physical activity levels of athletes with cancer. Material and methods The analysis included questionnaire responses provided by 169 out of 210 participants of the Onco-Olympics (80 out of 92 girls and 89 out of 118 boys). The mean age was 13.05 years for girls and 13.08 years for boys. The study group consisted of the following participants: 62 girls and 69 boys from Poland, 6 girls and 4 boys from Lithuania, 4 girls and 8 boys from Romania and 8 girls and 8 boys from Ukraine. The International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) was used in the study. Results Girls demonstrated lower levels of vigorous (3.56 days per week, 88 minutes per day) and moderate (3.61 days per week, 96.5 minutes per day) physical activity than boys (3.91 days per week, 99.35 minutes per day, and 4.20 days per week, 103.7 minutes per day, respectively). Walking time per week was 16.18 hours for girls and 15.91 hours for boys, while sitting time per week was 5.17 hours for girls and 5.57 hours for boys. Athletes with neuroblastoma and bone cancer displayed the highest levels of vigorous and moderate physical activity, while its lower levels were found in athletes with leukemia, lymphoma and solid tumors. Physical activity levels differed depending on the type of cancer. Conclusions Physical activity of Polish athletes with cancer does not depend on their sex, age in the examined range, body mass, body height or the BMI but it depends on the type of cancer. Drawing on the example of the group of athletes under investigation, it is reasonable to assume that recommended physical activity levels (expressed in MET – minutes per week) ought to be different for persons with different types of oncological diseases.
PL
Wstęp Celem było rozpoznanie i analiza zakresów, uwarunkowań i zróżnicowania aktywności fizycznej wśród sportowców z problemami onkologicznymi. Materiał i metody Analizie poddano odpowiedzi na pytania ankiety uzyskane od 169 osób na 210 uczestników igrzysk Onko-Olimpiady (80 dziewcząt i 89 na 118 chłopców). Średnia wieku dziewcząt wynosiła 13,05 lat, a chłopców 13,08 lat. Reprezentowali Polskę (62 dziewcząt i 69 chłopców), Litwę (6 dziewcząt i 4 chłopców), Rumunię (4 dziewczęta i 8 chłopców), Ukrainę (8 dziewcząt i 8 chłopców). Zastosowano międzynarodowy kwestionariusz aktywności fizycznej (IPAQ). Wyniki Dziewczęta wykazały mniejszą intensywną (3,56 dnia/tyg. po 88 min/dzień) i umiarkowaną (3,61 dnia/tyg. po 96,5 min/dzień) aktywność fizyczną niż chłopcy (intensywna – 3,91 dnia/tyg. po 99,35 min/dzień., umiarkowana – 4,20 dnia/tyg. po 103,7 min/dzień). Czas chodzenia w tygodniu (dziewczęta – 16,18 godz., chłopcy – 15,91 godz.) i siedzenia (dziewczęta – 5,17 godz., chłopcy – 5,57 godz.). Wśród sportowców największą intensywną i umiarkowaną aktywność fizyczną wykazały osoby z nerwiakiem zarodkowym i nowotworem kości, a mniejszą osoby z białaczką, chłoniakiem i guzami litymi. Istniało zróżnicowanie aktywności fizycznej ze względu na rodzaj choroby nowotworowej. Wnioski Aktywność fizyczna sportowców z problemami onkologicznymi w Polsce nie zależy od płci, wieku w badanym jego zakresie, masy, wysokości ciała a także wskaźnika BMI, a zależy od rodzaju choroby nowotworowej. Istnieją przesłanki na przykładzie badanej grupy sportowców do różnicowania zalecanej aktywności fizycznej wyrażonej w MET-min./tyg. dla osób z różnymi rodzajami chorób onkologicznych.
EN
The lack of registration of ultrasound contrast agents for use in patients below the age of 18 is a signifi cant limitation of their usage. Despite this, examinations with the use of contrast agents are conducted in numerous centers, mainly as part of the diagnostic process of vesicoureteral refl ux. Examinations after an intravenous administration of contrast agents are conducted rarely. The reason for this is not only the lack of registration, but also the lack of studies on their safety profi le in paediatric patients or no guidelines concerning the dosage. It seems that imaging with the use of such agents could help solve certain clinical problems when other diagnostic methods fail. The paper presents selected cases of pediatric patients treated in oncological departments, in whom the examination with the use of ultrasound contrast agents had a considerable infl uence on the diagnostic and therapeutic process.
PL
Istotnym ograniczeniem stosowania ultrasonografi cznych środków kontrastujących w populacji pediatrycznej jest brak ich rejestracji dla osób poniżej 18. roku życia. Mimo to w wielu ośrodkach wykonywane są badania z ich użyciem, głównie w diagnostyce refl uksu pęcherzowo-moczowodowego. Badania po dożylnym podaniu środków kontrastujących przeprowadzane są sporadycznie. Wynika to nie tylko z ograniczeń rejestracyjnych, ale również braku prac oceniających profi l bezpieczeństwa ultrasonografi cznych środków kontrastujących u dzieci czy też braku schematów dawkowania. Wydaje się, że obrazowanie z ich zastosowaniem mogłoby pomóc w rozwiązaniu problemów klinicznych w sytuacjach, gdy zawodzą inne metody diagnostyczne. W pracy zaprezentowano wybrane przypadki kliniczne dzieci leczonych na oddziale onkologii, u których badanie z użyciem ultrasonografi cznych środków kontrastujących istotnie wpłynęło na proces diagnostyczny lub leczniczy.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.