EN
Labral pathologies of the glenohumeral joint are most commonly caused by trauma.
The majority of lesions affect the anterior part of labrum, resulting from much higher frequency
of anterior shoulder dislocations over posterior ones. Another subgroup of labral
lesions, not directly related to joint instability, are SLAP tears. Other findings include
degenerative changes of labrum and paralabral cysts. Diagnostic imaging is crucial for
making a decision regarding operative treatment. Apart from a standard X-ray examination,
the imaging mainly relies on magnetic resonance or computed tomography arthrography.
Based on their own experience, the authors propose the use of ultrasound in
the assessment of labral tears of the glenohumeral joint. Different signs indicating labral
pathology may be discovered and assessed during ultrasound examination. They include
permanent displacement of the labrum onto the glenoid, labral instability during dynamic
examination, lack of the labrum in the anatomical position, hypoechoic zone at the base
of the labrum >2 mm in width, residual or swollen labrum as well as paralabral cyst(s).
The most frequent appearance of labral pathology is displacement of the anteroinferior
labrum onto the external aspect of the glenoid typically seen after anterior shoulder dislocation.
The another most important US feature is labral instability while dynamically
examined. The swelling or reduced size of the labrum usually indicates degeneration.
This article presents sonographic images of selected labral pathologies.
PL
Uszkodzenia obrąbka stawu ramiennego mają najczęściej charakter pourazowy. Zdecydowana
większość uszkodzeń dotyczy przedniej części obrąbka, co wynika ze znacznie
częstszego występowania przedniego zwichnięcia stawu ramiennego niż zwichnięcia
tylnego. Inną podgrupę patologii stanowią uszkodzenia obrąbka w części górnej, niezwiązane
bezpośrednio z niestabilnością. Występują także zmiany zwyrodnieniowe obrąbka
oraz torbiele okołoobrąbkowe. Kluczowe znaczenie dla podjęcia decyzji o leczeniu
operacyjnym ma diagnostyka obrazowa, oparta, poza właściwie wykonanym badaniem
rentgenowskim, przede wszystkim na artrografii rezonansu magnetycznego lub tomografii
komputerowej. Autorzy, bazując na własnych doświadczeniach, proponują wykorzystanie
badania ultrasonograficznego do oceny uszkodzeń obrąbka stawu ramiennego. Do
objawów świadczących o patologii obrąbka stawowego, których poszukuje się w badaniu
ultrasonograficznym, należą: trwałe przemieszczenie obrąbka na zewnętrzny obrys panewki
stawowej, niestabilność obrąbka w ocenie dynamicznej, brak echa obrąbka w anatomicznej
pozycji, obecność hipoechogenicznej strefy u podstawy obrąbka o szerokości
>2 mm, szczątkowy bądź obrzęknięty obrąbek oraz obecność torbieli okołoobrąbkowych.
Najczęstszym obrazem spotykanym w badaniu ultrasonograficznym jest przemieszczenie
obrąbka stawowego w części przednio-dolnej na zewnętrzny zarys panewki stawowej,
związane z przebytym przednim zwichnięciem stawu ramiennego. Drugim istotnym objawem
świadczącym o uszkodzeniu jest niestabilność obrąbka stwierdzana w badaniu
dynamicznym. Objawem zmian zwyrodnieniowych obrąbka jest jego zmniejszenie lub
obrzęk. Artykuł przedstawia wybrane przykłady patologii obrąbka stawu ramiennego
widocznych w badaniach ultrasonograficznych.