Rola lekarza pierwszego kontaktu we wczesnym rozpoznawaniu zakażeń okołoprotezowych stawów

• Authors: Jerzy Białecki , Marcin Para , Paweł Bartosz , Wojciech Marczyński

Title variants

EN

The role of the primary care physician in early diagnosis of periprosthetic joint infection

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

Endoprotezoplastyka stawu biodrowego i kolanowego jest powszechnie stosowaną procedurą w zaawansowanej chorobie zwyrodnieniowej, która likwiduje ból i przywraca sprawność choremu. Z tego powodu liczba wykonywanych zabiegów alloplastyki systematycznie wzrasta. Zwiększenie liczby chorych z endoprotezami, skrócenie czasu pobytu w szpitalu po operacji, problem z dostępem do specjalistów oraz rosnąca rola lekarzy rodzinnych nakładają na tych ostatnich obowiązek bliższego zapoznania się z najpoważniejszym powikłaniem pooperacyjnym, jakim są zapalenia okołoprotezowe. Diagnostyka przewlekłego zapalenia okołoprotezowego jest złożonym i trudnym zagadnieniem, natomiast objawy zapalenia występujące w krótkim okresie po operacji lub też ostre krwiopochodne zapalenie stawu z endoprotezą powinny zostać rozpoznane jak najszybciej, ponieważ prawidłowe postępowanie daje szansę na pełne wyleczenie z uratowaniem implantu. Opóźnienie rozpoznania i zaniechanie leczenia operacyjnego skutkują zmianą algorytmu i często kilkuetapowym, długotrwałym leczeniem. Jeśli występują objawy sugerujące wczesne zapalenie okołoprotezowe, najlepszym postępowaniem jest ponowne pilne skierowanie chorego do szpitala, w którym była wykonana operacja. W przypadku podejrzenia zapalenia okołoprotezowego antybiotykoterapia ma ogromne znaczenie, ale rozpoczęta bez właściwych wskazań nie daje gwarancji wyleczenia i zaciemnia obraz choroby. Przed podaniem antybiotyku powinno się podjąć próbę potwierdzenia rozpoznania zapalenia i wyizolowania patogenu, tak aby można było zastosować antybiotykoterapię celowaną. Wczesne podanie antybiotyku znacznie osłabia możliwość wyizolowania patogenu i zwiększa liczbę szczepów wielolekoopornych. Podstawą leczenia infekcji okołoprotezowych zawsze jest leczenie operacyjne skojarzone z celowaną antybiotykoterapią. Szybka diagnoza i właściwe postępowanie operacyjne zapewniają choremu możliwość wyleczenia i dają szanse na normalne funkcjonowanie. Operacje ortopedyczne to zazwyczaj zaplanowane procedury. W zapobieganiu infekcji okołoprotezowej kluczowe znaczenie ma odpowiednie przygotowanie pacjenta, które polega na ustabilizowaniu chorób ogólnoustrojowych, prawidłowej ich kontroli i eliminacji wewnątrzustrojowych ognisk zapalnych.

EN

Hip and knee replacement is a common procedure in the treatment of advanced arthropathy. It relieves pain and restores joint function. That is why the number of arthroplasties is continuously increasing. In view of the growing number of patients with endoprostheses, shorter hospitalisation after the surgery, problems with availability of specialists and an increasing role of primary care physicians, family doctors need better knowledge of the most severe postoperative complication, i.e. periprosthetic joint infection. The diagnosis of chronic periprosthetic infection is a complex and challenging problem. The symptoms of early postoperative infection or acute haematogenous periprosthetic infection should be diagnosed as soon as possible as proper treatment preconditions full recovery with implant preservation. Delayed diagnosis and failure to apply early surgical intervention change the treatment algorithm and which frequently entail prolonged multi-stage treatment. If early periprosthetic joint infection is suspected, the best decision is to urgently refer the patient again to the hospital where the surgery was performed. In this case, antibiotic therapy is vital; however, if it is instituted without proper indications, it cannot warrant recovery and blurs the picture of the disease. Before antibiotics are administered, an attempt at confirming the inflammation should be made and the responsible pathogen isolated so that targeted antibiotic therapy can be implemented. Early antibiotic administration makes it much harder to isolate the pathogen responsible and increases the number of multidrug resistant strains. The treatment of periprosthetic joint infection is always based on surgery combined with targeted antibiotic therapy. Prompt diagnosis and proper surgical management offer chances for the patient’s recovery and normal functioning. Orthopaedic surgical procedures are usually scheduled. Proper patient preparation, consisting in the stabilisation of systemic diseases, their proper control and elimination of systemic inflammatory foci, is crucial in the prevention of periprosthetic joint infection.

Keywords

EN

antybiotykoterapia; lekarz rodzinny; postępowanie pooperacyjne; rozpoznawanie; zapalenie okołoprotezowe stawu

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2017
• Volume: 13
• Issue: 4
• Pages: 460–469

Contributors

author

Jerzy Białecki

• Oddział Ortopedii Dorosłych, Klinika Ortopedii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. prof. A. Grucy w Otwocku, Otwock, Polska

author

Marcin Para

• Oddział Ortopedii Dorosłych, Klinika Ortopedii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. prof. A. Grucy w Otwocku, Otwock, Polska

author

Paweł Bartosz

• Oddział Ortopedii Dorosłych, Klinika Ortopedii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. prof. A. Grucy w Otwocku, Otwock, Polska

author

Wojciech Marczyński

• Klinika Ortopedii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. prof. A. Grucy w Otwocku, Otwock, Polska

References

• 1. Kurtz S, Ong K, Lau E et al.: Projections of primary and revision hip and knee arthroplasty in the United States from 2005 to 2030. J Bone Joint Surg Am 2007; 89: 780–785.
• 2. OECD/EU: Hip and knee replacement. In: Health at a Glance: Europe 2016: State of Health in the EU Cycle. OECD Publishing, Paris 2016.
• 3. Bozic KJ, Kurtz SM, Lau E et al.: The epidemiology of revision total hip arthroplasty in the United States. J Bone Joint Surg Am 2009; 91: 128–133.
• 4. Jafari SM, Coyle C, Mortazavi SMJ et al.: Revision hip arthroplasty: infection is the most common cause of failure. Clin Orthop Relat Res 2010; 468: 2046–2051.
• 5. Parvizi J, Gehrke T: Obrady uczestników międzynarodowego spotkania mające na celu uzgodnienie stanowisk w sprawie okołoprotezowego zakażenia stawu. Konsensus. Medisfera, Otwock 2014: 1–19.
• 6. Enayatollahi MA, Parvizi J: Diagnosis of infected total hip arthroplasty. Hip Int 2015; 25: 294–300.
• 7. Aboltins C, Dowsey MM, Peel T et al.: Early prosthetic hip joint infection treated with debridement, prosthesis retention and biofilm-active antibiotics: functional outcomes, quality of life and complications. Intern Med J 2013; 43: 810–815.
• 8. Zmistowski B, Fedorka CJ, Sheehan E et al.: Prosthetic joint infection caused by gram-negative organisms. J Arthroplasty 2011; 26 (Suppl): 104–108.
• 9. Trampuz A, Zimmerli W: Diagnosis and treatment of implantassociated septic arthritis and osteomyelitis. Curr Infect Dis Rep 2008; 10: 394–403.
• 10. Zmistowski B, Della Valle C, Bauer TW et al.: Diagnosis of periprosthetic joint infection. J Arthroplasty 2014; 29 (Suppl): 77–83.
• 11. Ghanem E, Antoci V Jr, Pulido L et al.: The use of receiver operating characteristics analysis in determining erythrocyte sedimentation rate and C-reactive protein levels in diagnosing periprosthetic infection prior to revision total hip arthroplasty. Int J Infect Dis 2009; 13: e444–e449.
• 12. Parvizi J, Zmistowski B, Berbari EF et al.: New definition for periprosthetic joint infection: from the Workgroup of the Musculoskeletal Infection Society. Clin Orthop Relat Res 2011; 469: 2992–2994.
• 13. Osmon DR, Berbari EF, Berendt AR et al.; Infectious Diseases Society of America: Diagnosis and management of prosthetic joint infection: clinical practice guidelines by the Infectious Diseases Society of America. Clin Infect Dis 2013; 56: e1–e25.
• 14. Percival SL, Hill KE, Williams DW et al.: A review of the scientific evidence for biofilms in wounds. Wound Repair Regen 2012; 20: 647–657.
• 15. Trampuz A, Osmon DR, Hanssen AD et al.: Molecular and antibiofilm approaches to prosthetic joint infection. Clin Orthop Relat Res 2003; (414): 69–88.
• 16. Cramton SE, Gerke C, Schnell NF et al.: The intercellular adhesion (ica) locus is present in Staphylococcus aureus and is required for biofilm formation. Infect Immun 1999; 67: 5427–5433.
• 17. Arciola CR, Montanaro L, Costerton JW: New trends in diagnosis and control strategies for implant infections. Int J Artif Organs 2011; 34: 727–736.
• 18. Raad I, Hanna H, Jiang Y et al.: Comparative activities of daptomycin, linezolid, and tigecycline against catheter-related methicillin-resistant Staphylococcus bacteremic isolates embedded in biofilm. Antimicrob Agents Chemother 2007; 51: 1656–1660.
• 19. Bozic KJ, Ries MD: The impact of infection after total hip arthroplasty on hospital and surgeon resource utilization. J Bone Joint Surg Am 2005; 87: 1746–1751.

• Document Type: article