Problemy kliniczne występujące u pacjentów leczonych metodą ESWL z powodu kamicy układu moczowego

• Authors: Violetta Bochniewska , Ewa Straż-Żebrowska , Beata Jurkiewicz , Anna Jung , Marianna Lichosik

Title variants

EN

Clinical difficulties of ESWL treatment in children with urolithiasis – own experiences

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Increase of interest among physicians of variable specialty in urolithiasis problem is a result of frequent recognition of that disease in children as well as in adults over the last few years. Urolithiasis is a recurrent and familial disease. Until recently, open stone surgery was the treatment of choice and the only opportunity to conventional therapy. Actually surgical indications are extremely limited. At present there are less invasive treatments recommended, like: ESWL (extracorporeal shock wave lithotripsy), PCNL (percoutaneous nephro lithotripsy) and URSL (ureteroscopic lithotripsy). The choice of urolithiasis treatment depends mostly on size and localizations of the stone, anatomical circumstances, accessibility of treatments methods, clinical experience of the operator. Lithotripsy methods (ESWL) use high energetic extracorporeal shock waves, which are produced by litothriptor in order to disintegrate the stone. Calculi are qualified to the ESWL when are over the 5 mm but smaller than 2 cm. Preferred localizations are: ureteropelvic junction, upper ureter, renal pelvic, upper and medium renal calyx. The ESWL is also helpful in therapy of multiple and staghorn calculi, however usually requires several sessions. Contraindications to the ESWL are: pregnancy, coagulation disorders, anatomical obstruction under the calculi and active infection of urinary tract. Typical ESWL adverse effects are: coetaneous lesions, oedema of kidney parenchyma, haematomas, erythrocyturia, proteinuria, dilated pyelocalyceal systems, urinary retention, hydronephrosis. Therefore clinically we can observe: hematuria, renal colic, fever and hypertension. The aim of ESWL therapy is disintegration of the stone. Thus measure of ESWL’s efficacy is complete excretion of the stone. This procedure is carried out under control of renal ultrasound or X-ray. In this paper authors present variable clinical problems that may occur in patients treated by lithotripsy. Entire diagnostic and therapeutic processes were taking into account. Reported complications are supported by clinical cases. Summation: 1) Effectiveness of ESWL in children with urolithiasis depends mostly on careful selection of patients to the lithotripsy. 2) Good cooperation between nephrologist and urologist allows using combination of variable treatment methods due to current needs and determines effectiveness and safety of therapy as well. 3) Clinical complications are possible and may come out in each stage of urolithiasis treatment, that’s why individual control during whole therapeutic process is recommended.

PL

Wzrost zainteresowania lekarzy wielu specjalności problemem kamicy układu moczowego wynika z częstszego w ostatnich latach rozpoznawania tej choroby, zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Kamica jest chorobą o charakterze nawrotowym i rodzinnym. Do niedawna alternatywą dla postępowania zachowawczego był zabieg operacyjny. Obecnie bezwzględne wskazania do zabiegu operacyjnego są ograniczone. Aktualnie stosuje się zabiegi mniej inwazyjne, takie jak: ESWL (extracorporealshock wave lithotripsy), PCNL (percutaneous nephrolithotripsy) i URSL (ureteroscopic lithotripsy). Na wybór metody leczenia kamicy moczowej wpływają: wielkość i położenie złogu, warunki anatomiczne dróg moczowych, dostępność do poszczególnych sposobów leczenia oraz doświadczenie lekarza wykonującego zabieg. Zabiegi litotrypsji (ESWL) wykorzystują do rozkruszania złogu wysokoenergetyczne fale uderzeniowe, które są wytwarzane poza ustrojem chorego w urządzeniach zwanych litotryptorami. Do zabiegu ESWL na ogół kwalifikowane są złogi powyżej 5 mm i nieprzekraczające 2 cm. Najlepsza lokalizacja to: połączenie miedniczkowo-moczowodowe, górny odcinek moczowodu, miedniczka nerkowa, górny i środkowy kielich nerkowy. ESWL można stosować również w leczeniu kamicy mnogiej i odlewowej, jednak przebiega ono wieloetapowo. Przeciwwskazaniem do wykonania ESWL są: ciąża, zaburzenia krzepnięcia, obecność anatomicznej przeszkody poniżej złogu i aktualne objawowe zakażenie układu moczowego. Do najczęstszych powikłań ESWL należą: zmiany skórne, obrzęk miąższu nerki, krwiaki, krwinkomocz, białkomocz, poszerzenia układów kielichowo-miedniczkowych, zastój moczu, wodonercze. Objawy kliniczne powikłań to: krwiomocz, kolka nerkowa, gorączka oraz nadciśnienie tętnicze. Celem zabiegu ESWL jest dezintegracja złogu, a miarą skuteczności zabiegu jest jego wydalenie. ESWL odbywa się pod kontrolą USG lub RTG. W niniejszej pracy autorzy przedstawiają problemy kliniczne pacjentów leczonych z powodu kamicy metodą ESWL - dotyczą one całego procesu diagnostyczno-terapeutycznego. Przedstawione problemy poparte są opisami przypadków. Podsumowanie: 1) Skuteczność zabiegów ESWL w leczeniu kamicy układu moczowego u dzieci zależy w dużej mierze od prawidłowej kwalifikacji pacjentów do tej formy leczenia. 2) Dobra współpraca nefrologa i urologa, pozwalająca na stosowanie różnych metod leczenia kamicy w zależności od aktualnych potrzeb, zwiększa powodzenie i bezpieczeństwo terapii. 3) Możliwość pojawienia się różnych problemów klinicznych na wszystkich etapach leczenia kamicy układu moczowego nakazuje monitorowanie pacjenta w ciągu całego procesu terapeutycznego.

Keywords

EN

ESWL; children; dzieci; kamica moczowa; leczenie; lithotripsy; litotrypsja; treatment; urolithiasis

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2008
• Volume: 4
• Issue: 3
• Pages: 205-210

Contributors

author

Violetta Bochniewska

• Klinika Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Anna Jung

author

Ewa Straż-Żebrowska

• Klinika Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Anna Jung

author

Beata Jurkiewicz

• Oddział Chirurgii Warszawskiego Szpitala dla Dzieci. Ordynator: dr n. med. Beata Jurkiewicz

author

Anna Jung

• Klinika Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Anna Jung

author

Marianna Lichosik

• Klinika Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Anna Jung

References

• 1. Stamatelou K.K., Francis M.E., Jones C.A. i wsp.: Time trends in reported prevalence of kidney stones in the United States, 1976-1994. Kidney Int. 2003; 63: 1817-1823.
• 2. Iguchi M., Umekawa T, Katoh Y. i wsp.: Prevalence of urolithiasis in Kaizuka city, Japan - an epidemiologic study of urinary stones. Int. J. Urol. 1996; 3: 175-179.
• 3. Milliner D.S., Murphy M.E.: Urolithiasis in pediatric patients. Mayo Clin. Proc. 1993; 68: 241-248.
• 4. Hess B.: Medical management of calcium stones - facts and fiction. W: Rodgers A.L., Hibbert B.E., Hess B. i wsp. (red.): Urolithiasis 2000: Proceedings of the 9th International Symposium on Urolithiasis. University of Cape Town, Cape Town, South Africa 2000: 499.
• 5. Trinchieri A. i wsp.: Renal stone recurrence in men and women. W: Rodgers A.L., Hibbert B.E., Hess B. i wsp. (red.): Urolithiasis 2000: Proceedings of the 9th International Symposium on Urolithiasis. University of Cape Town, Cape Town, South Africa 2000: 419.
• 6. Kamińska A., Jung A., Piechota W., Kałuza D.: Hipocytraturia u dzieci z kamicą nerkową. Pol. Merkur. Lekarski 2000; 8: 181-182.
• 7. Polito C., La Manna A., Nappi B. i wsp.: Idiopathic hypercalciuria and hyperuricosuria: family prevalence of nephrolithiasis. Pediatr. Nephrol. 2000; 14: 1102-1104.
• 8. Boyce W.H.: Surgery of urinary calculi in perspective. Urol. Clin. North Am. 1983; 10: 585-594.
• 9. Woodhouse C.R., Farrell C.R., Paris A.M., Blandy J.P.: The place of extended pyelolithotomy (Gil-Vernet operation) in the management of renal staghorn calculi. Br. J. Urol. 1981; 53: 520-523.
• 10. Anderson P.A.M., Norman R.W, Awad S.A.: Extracorpo-real shock wave lithotripsy experience with large renal calculi. J. Endourol. 1989; 3: 31-36.
• 11. Di Silverio F., Gallucci M., Alpi G.: Staghorn calculi of the kidney: classification and therapy. Br. J. Urol. 1990; 65: 449-452.
• 12. Fuchs G.J., Chaussy C.G.: Extracorporeal shock wave lithotripsy for staghorn stones: reassessment of our treatment strategy. World J. Urol. 1987; 5: 237-244.
• 13. Kahnoski R.J., Lingeman J.E., Coury TA. i wsp.: Combined percutaneous and extracorporeal shock wave lithotripsy for staghorn calculi: an alternative to anatrophic nephrolithotomy. J. Urol. 1986; 135: 679-681.
• 14. Bierkens A.F., Hendrikx A.J., Lemmens WA., Debruyne F.M.: Extracorporeal shock wave lithotripsy for large renal calculi: the role of ureteral stents. A randomized trial. J. Urol. 1991; 145: 699-702.
• 15. Bar K., Szkodny A., Szewczyk W i wsp.: Analiza powikłań po zabiegach ESWL. Urol. Pol. 1992; 45: 199-201.
• 16. Lingeman J.E., Woods J., Toth PD. i wsp.: The role of lithotripsy and its side effects. J. Urol. 1989; 141: 793-797.
• 17. Picramenos D., Deliveliotis C., Alexopoulou K. i wsp.: Extracorporeal shock wave lithotripsy for renal stones in children. Urol. Int. 1996; 56: 86-89.
• 18. Ołpiński M., Borówka A., Krzeski T, Judycki J.: ESWL u dzieci. Urol. Pol. 1992; 45: 87-91.

• Document Type: article