EN
The necessity is emphasized to distinguish between
the traditional model of data acquisition reported by
a patient in doctor’s office and the more valuable and
desired model to become acquainted with the core of
the problem by going to a patient’s domicile.
In the desired model it is possible to come across
various determinants of health during home visits. Family
members can be approached and there is a possibility
to evaluate the relationships between the patient and
his loved ones. One can visually assess one’s living conditions
and predictable environmental hazard. For several
years, the desired model has been put into practice
by general practitioners and home health care nurses.
Recently this model is also promoted by “health care
therapists” who are members of “teams of home health
care”.
The authors, being convinced of the merits of “home
and environmental model” of practical medicine, have
developed a method of recording and illustrating data
collected during visits in patient’s home.
The elaborated tool helps to communicate and
exchange information among general practitioners,
home health care nurses, social workers of primary
health care centers and specialists. The method
improves the formulation of the plan of further therapeutic
steps and remedial interventions in psycho-social
relations and living conditions of patients.
PL
Autorzy pracy podkreślają na wstępie, iż należy rozróżnić
tradycyjny model obsługi problemu zdrowotnego,
zgłaszanego przez pacjenta w gabinecie lekarza, na ogół
przy jego biurku od bardziej wartościowego sposobu
zaznajomienia się z istotą problemu poprzez udanie się
do miejsca zamieszkania chorego.
W trakcie takiej wizyty domowej jest możliwe zapoznanie
się z rozmaitymi uwarunkowaniami stanu zdrowia
pacjenta. Można poznać członków rodziny i ocenić
relacje jakie zachodzą pomiędzy chorym a jego osobami
najbliższym. Można naocznie ocenić jego warunki bytowe
i ewentualne szkodliwości środowiskowe.
Od kilkunastu lat ten drugi model czasami realizują
lekarze rodzinni i tzw. pielęgniarki środowiskowe (środowiskowo
– rodzinne). Ostatnio propaguje się poszerzenie
takiego sposobu zaznajamiania się z problemami
zdrowotnymi przez zalecenie go tzw. terapeutom środowiskowym,
którzy są członkami tzw. „zespołów
leczenia środowiskowego”.
Autorzy pracy, będąc przekonani o zaletach owego
„środowiskowego modelu” medycyny praktycznej opracowali
metodę odnotowywania i ilustrowania danych
pozyskiwanych w trakcie wizyt w domu chorego.
Opracowanie przez nich narzędzie ułatwia przekazywanie
i dyskutowanie danych pomiędzy pielęgniarka
środowiskową, a lekarzami ośrodków podstawowej
opieki zdrowotnej i specjalistami jak i pracownikami
socjalnymi. Metoda doskonali ustalanie planu dalszych
działań terapeutycznych i interwencji korygujących relacje
psychospołeczne i warunki bytowe pacjentów.