Diagnostyka przełyku Barretta

• Authors: Jerzy Gil , Michał Florek , Stanisław Wojtuń , Przemysław Dyrla , Tomasz Stelmaszuk , Dariusz Maj

Title variants

EN

Diagnosis of Barrett’s oesophagus

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Barrett’s oesophagus (BE) is premalignant condition of oesophagus connected with long‑term oesophageal reflux disease and is defined as a process of replacing normal squamous epithelium above Z‑line in intestinal columnar epithelium. This premalignant condition is connected with higher risk of adenocarcinoma of the oesophagus. Actually, upper gastrointestinal endoscopy with oesophageal biopsy is recommended in diagnosing Barrett’s oesophagus. The frequency of endoscopic examination depends on presence of grade of dysplasia. Prague Criteria helps us to define spreading of intestinal epithelium. In this classification, the maximal length (M) (including tongues) of Barrett’s oesophagus as well as the length of the circumferential Barrett’s segment (C) are measured during endoscopy. Due to the technical progress there are many new endoscopic technics which are tested in diagnosing Barrett’s oesophagus. They should have the highest specificity and sensitivity and must be characterised by minimal invasiveness to the human body. Nowadays we use such technics as: classical and electronic chromoendoscopy, narrow band imaging, autofluorescence, high resolution endoscopy, magnification endoscopy, confocal laser endomicroscopy. In this view we will try to present the most important modern endoscopic methods which may be useful in diagnosing and monitoring of Barrett’s oesophagus.

PL

Przełyk Barretta jest zaliczany do stanów przednowotworowych przełyku będących powikłaniem wieloletniej choroby refluksowej przełyku. Jest on definiowany jako zamiana nabłonka wielowarstwowego płaskiego powyżej linii Z w nabłonek walcowaty z metaplazją typu jelitowego. Obecność tego stanu przednowotworowego zwiększa ryzyko zachorowania na gruczolakoraka przełyku. Diagnostyka opiera się na wykonaniu badania endoskopowego górnego odcinka przewodu pokarmowego i pobraniu wycinków do badania histopatologicznego. Częstość wykonywania kontrolnych badań endoskopowych uzależniona jest od stwierdzenia dysplazji oraz stopnia zaawansowania zmian. Do oceny stopnia zaawansowania zmian endoskopowych używana jest Klasyfikacja Praska określająca proksymalny zasięg zmian okrężnych obejmujących cały obwód przełyku (C) oraz proksymalny zasięg pojedynczych wypustek łososiowej błony śluzowej (M). Obie wartości podawane są w centymetrach. W związku z coraz nowocześniejszym wyposażeniem pracowni endoskopowych zastosowanie znajdują nowoczesne techniki endoskopowe, które mają na celu minimalizację inwazyjności badań oraz zwiększenie ich czułości i swoistości w wykrywaniu patologii błony śluzowej przełyku. Obecnie używane lub testowane są następujące techniki: chromoendoskopia klasyczna i elektroniczna (chromoendoscopy), obrazowanie wąską wiązką (narrow band imaging, NBI), autofluorescencja (autofluorescence, AFI), endoskopia wysokiej rozdzielczości (high resolution endoscopy, HRE), endoskopia z powiększeniem obrazu (magnifying endoscopy, ME), laserowa endomikroskopia konfokalna (confocal laser endomicroscopy, CLE). W pracy postaramy się scharakteryzować najważniejsze metody endoskopowe, które mogą być przydatne w diagnostyce i monitorowaniu przełyku Barretta.

Keywords

EN

Barrett’s oesophagus; chromoendoscopy; chromoendoskopia; endocytoscopy; endocytoskopia; narrow‑band imaging; obrazowanie wąską wiązką; optical coherent tomography; optyczna tomografia koherencyjna; przełyk Barretta

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2012
• Volume: 8
• Issue: 4
• Pages: 304-307

Contributors

author

Jerzy Gil

• Klinika Gastroenterologii, Wojskowy Instytut Medyczny. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Jerzy Gil

author

Michał Florek

• Klinika Gastroenterologii, Wojskowy Instytut Medyczny. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Jerzy Gil

author

Stanisław Wojtuń

• Klinika Gastroenterologii, Wojskowy Instytut Medyczny. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Jerzy Gil

author

Przemysław Dyrla

• Klinika Gastroenterologii, Wojskowy Instytut Medyczny. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Jerzy Gil

author

Tomasz Stelmaszuk

• Klinika Gastroenterologii, Wojskowy Instytut Medyczny. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Jerzy Gil

author

Dariusz Maj

• Klinika Gastroenterologii, Wojskowy Instytut Medyczny. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Jerzy Gil

References

• 1. American Gastroenterological Association, Spechler S.J., Sharma P., Souza R.F. i wsp.: American Gastroenterological Association medical position statement on the management of Barrett’s esophagus. Gastroenterology 2011: 140: 1084-1091.
• 2. Acosta M.M., Boyce H.W Jr: Chromoendoscopy - where is it useful? J. Clin. Gastroenterol. 1998; 27: 13-20.
• 3. Olliver J.R., Wild C.P., Sahay P. i wsp.: Chromoendoscopy with methylene blue and associated DNA damage in Barrett’s oesophagus. Lancet 2003; 362: 373-374.
• 4. Guelrud M., Herrera I., Essenfeld H., Castro J.: Enhanced magnification endoscopy: a new technique to identify specialized intestinal metaplasia in Barrett’s esophagus. Gastrointest. Endosc. 2001; 53: 559-565.
• 5. Singh R., Ragunath K., Jankowski J.: Barrett’s esophagus: diagnosis, screening, surveillance, and controversies. Gut Liver 2007; 1: 93-100.
• 6. Goda K., Tajiri H., Ikegami M. i wsp.: Usefulness of magnifying endoscopy with narrow band imaging for the detection of specialized intestinal metaplasia in columnar-lined esophagus and Barrett’s adenocarcinoma. Gastrointest. Endosc. 2007; 65: 36-46.
• 7. Pohl J., May A., Rabenstein T. i wsp.: Comparison of computed virtual chromoendoscopy and conventional chromoendoscopy with acetic acid for detection of neoplasia in Barrett’s esophagus. Endoscopy 2007; 39: 594-598.
• 8. Kara M.A., Ennahachi M., Fockens P. i wsp.: Detection and classification of the mucosal and vascular patterns (mucosal morphology) in Barrett’s esophagus by using narrow band imaging. Gastrointest. Endosc. 2006; 64: 155-166.
• 9. Ragunath K.: Autofluorescence endoscopy - not much gain after all? Endoscopy 2007; 39: 1021-1022.
• 10. Borovicka J., Fischer J., Neuweiler J. i wsp.: Autofluorescence endoscopy in surveillance of Barrett’s esophagus: a multicenter randomized trial on diagnostic efficacy. Endoscopy 2006; 38: 867-872.
• 11. Kiesslich R., Gossner L., Goetz M. i wsp.: In vivo histology of Barrett’s esophagus and associated neoplasia by confocal laser endomicroscopy. Clin. Gastroenterol. Hepatol. 2006; 4: 979-987.
• 12. Dunbar K.B., Okolo P. 3rd, Montgomery E. i wsp.: Confocal endomicroscopy in Barrett’s esophagus and endo-scopically inapparent Barrett’s neoplasia: a prospective, randomized, double-blind, controlled, crossover trial. Gastrointest. Endosc. 2009; 70: 645-654.
• 13. Kobayashi K., Izatt J.A., Kulkarni M.D. i wsp.: High resolution cross-sectional imaging of the gastrointestinal tract using optical coherence tomography: preliminary results. Gastrointest. Endosc. 1998; 47: 515-523.
• 14. Poneros J.M., Brand S., Bouma B.E. i wsp.: Diagnosis of specialized intestinal metaplasia by optical coherence tomography. Gastroenterology 2001; 120: 7-12.
• 15. Evans J.A., Poneros J.M., Bouma B.E. i wsp.: Optical coherence tomography to identify intramucosal carcinoma and high grade dysplasia in Barrett’s esophagus. Clin. Gastroenterol. Hepatol. 2006; 4: 38-43.

• Document Type: article