EN
INTRODUCTION: Eating disorders comprise a dynamically developing group of psychiatric disorders. They are characterized by a pathological way of food intake and disturbances in the feelings of hunger and satiety. The clinical picture is dominated by destructive eating behaviours, an abnormal self-image and obsession with controlling body weight. The aim of the study was to assess the knowledge about anorexia nervosa (AN) and bulimia nervosa (BN) among students of selected faculties. MATERIAL AND METHODS: The group of respondents consisted of students of medicine, dentistry, dietetics and psychology. The questionnaire study included 955 respondents (799 women and 156 men). The probability level of 0.05 was assumed in the statistical analyses. RESULTS: More than 85% of the respondents correctly indicated the definition of AN and BN. The knowledge of the risk factors, complications, or diagnostic criteria for these conditions ranged 20–60%. The medical and psychology students had the highest level of knowledge. The respondents who had a history of eating disorders had a higher level of knowledge than those who had never suffered from them. CONCLUSIONS: The knowledge of eating disorders among medical, medical-dental, dietetics and psychology students is selective and insufficient to work with patients with eating disorders. This suggests the need for ongoing education in the researched aspect.
PL
WSTĘP: Zaburzenia odżywiania to dynamicznie rozwijająca się grupa zaburzeń psychicznych. Charakteryzują się patologicznym sposobem przyjmowania pokarmu oraz zaburzeniami w odczuwaniu głodu i sytości. W ob-razie klinicznym dominują destrukcyjne zachowania żywieniowe, nieprawidłowy obraz własnego ciała oraz obsesja dotycząca kontrolowania masy ciała. Celem pracy była ocena wiedzy na temat jadłowstrętu psy-chicznego (anorexia nervosa – AN) i żarłoczności psychicznej (bulimia nervosa – BN) wśród studentów wybra-nych kierunków studiów. MATERIAŁ I METODY: Grupę respondentów stanowili studenci kierunków lekarskiego, lekarsko-dentystycznego, dietetyki i psychologii. Badaniem kwestionariuszowym objęto 955 respondentów (799 kobiet oraz 156 mężczyzn). W analizach statystycznych przyjęto poziom prawdopodobieństwa 0,05. WYNIKI: Ponad 85% badanych prawidłowo wskazało definicję AN i BN. Wiedza na temat czynników ryzyka, powikłań czy kryterium diagnostycznego tych schorzeń wahała się w zakresie 20–60%. Największą wiedzę posiadali studenci kierunków lekarskiego oraz psychologii. Respondenci, którzy chorowali w przeszłości na zaburzenia odżywiania, posiadali większą wiedzę niż osoby nigdy na nie niechorujące. WNIOSKI: Wiedza na temat zaburzeń odżywiania wśród studentów kierunków lekarskiego, lekarsko-dentystycznego, dietetyki oraz psychologii jest wybiórcza i niewystarczająca do pracy z pacjentami chorującymi na zaburzenia odżywiania. Sugeruje to konieczność stałej edukacji w badanym aspekcie.