Parametry oceny kontroli astmy

• Authors: Andrzej M. Fal , Robert Pawłowicz

Title variants

EN

Asthma control endpoints

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

It’s being discussed which parameters should be considered most relevant in asthma and asthma treatment monitoring, so called end-points. So far spirometric values, syptom presence (eg., night awakenings, night or day-time dyspnea) and rescue- medication-need were the most commonly used end-points in asthma. They do not, however monitor all aspects of the disease. Therefore monitoring of inflammatory and QoL parameters should be added. Authors present a wide panel of possible end-points, divided into several groups of parameters: inflammatory (blood/sputum ECP, sputum eosinophilia, eNO), bronchial reactivity (PC20, PD20), spirometric parameters (FEV1, PEF), QoL (hospitalization rate, rate and magnitude of exacerbations). In the paper it is also demonstrated, that QoL monitoring seems to gain an increasing interest of clinicians as far as asthma controlling is concerned. It is well documented that life quality correlates with several other parameters as well as it is crucial for patients compliance and good patient-doctor relations. Many clinical trials showing the accuracy and correlations of different asthma-control-parameters are further analyzed. Also data are presented to show the necessity of combining various end-points to obtain a more accurate clinical evaluation that is especially stressed by GINA 2006 and is also crucial for accurate treatment adjustment. In conclusion authors suggest that optimal asthma monitoring requires monitoring of at least one parameter of each presented group and further that research is needed to obtain accurate asthma-monitoring-strategy.

PL

Nie ma jednoznacznego stanowiska, które z oznaczanych obecnie parametrów w przebiegu astmy najlepiej odzwierciedlają efektywność leczenia i mogą być powszechnie uznanymi kryteriami oceny tej choroby. Do tej pory najczęściej stosowano w tym celu parametry spirometryczne (FEV1, PEF), występowanie wybranych objawów choroby (nocne lub dzienne napady duszności, nocne przebudzenia) oraz przyjmowanie „na ratunek” β2-agonistów. Nie odzwierciedlają one jednak w pełni złożonych procesów patogenetycznych leżących u podłoża astmy. Artykuł niniejszy przedstawia znaczenie i wzajemne korelacje innych parametrów, szczególnie monitorujących przebieg zapalenia alergicznego: eozynofilia w plwocinie, stężenie eozynofilowego białka kationowego (ECP) w surowicy krwi i/lub w plwocinie, stężenie wydychanego tlenku azotu (eNO), nadreaktywność oskrzeli (PC20, PD20), parametry spirometryczne (FEV1, PEF), parametry jakości życia (częstość hospitalizacji, częstość i nasilenie zaostrzeń). Autorzy zwracają także uwagę na wzrastającą rolę oceny jakości życia pacjentów w monitorowaniu terapii astmy szczególnie w kontekście współpracy pacjenta i relacji pacjent – lekarz. Ocenie zostaje poddany szereg badań analizujących poszczególne parametry i zależności pomiędzy nimi. W podsumowaniu analizowany jest sposób właściwego kojarzenia parametrów z różnych grup w celu uzyskania pełnego obrazu poziomu kontroli astmy, co jest szczególnie podkreślane przez GINA 2006, i podjęcia właściwych decyzji terapeutycznych. Autorzy sugerują, że dla pełniejszej indywidualizacji leczenia konieczna jest jednoczesna ocena parametrów, co najmniej po jednym, z przedstawionych grup. Dalsze badania są konieczne dla uzyskania bardziej obiektywnych połączeń parametrów w ocenie leczenia i kontroli astmy.

Keywords

EN

QoL; astma oskrzelowa; end-points; evaluation criteria; jakość życia bronchial asthma; kryteria oceny; parametry spirometryczne; spirometria parameters

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2009
• Volume: 5
• Issue: 3
• Pages: 154-159

Contributors

author

Andrzej M. Fal

• Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i Alergologii AM we Wrocławiu. Kierownik: dr hab. n. med. B. Panaszek, profesor nadzwyczajny

author

Robert Pawłowicz

• Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i Alergologii AM we Wrocławiu. Kierownik: dr hab. n. med. B. Panaszek, profesor nadzwyczajny

References

• 1. Światowa strategia rozpoznawania, leczenia i prewencji astmy. Raport NHLBI/WHO. Medycyna Praktyczna, wydanie specjalne 2002; 6.
• 2. Apter A., Zu Wallack R., Clive J.: Common measures of asthma severity lack of association for describing its clinical course. J. Allergy Clin. Immunol. 1994; 94:. 732-737.
• 3. Apter A., Afflek G., Reisine S. i wsp.: Perception of airway obstruction in asthma: sequential daily analysis of symptoms, peak expiratory flow rate, and mood. J. Allergy Clin. Immunol. 1997; 99: 605-612.
• 4. Santanello N., Barber B., Reiss T i wsp.: Measurement characteristics of two asthma symptom diary scale for use in clinical trials. Eur. Respir. J. 1997; 10: 646-651.
• 5. Zang J., Yu C., Holgate S. i wsp.: Variability and lack of predictive ability of asthma end-points in clinical trials. Eur. Respir. J. 2002; 20: 1102-1109.
• 6. Reiss T.F., Chervinsky P, Dockhorn RJ. i wsp.: Montelukast, a once daily leukotriene receptor agonist, in the treatment of chronic asthma, a multicenter, randomized, double blind trial. Arch. Intern. Med. 1998; 158: 1213-1220.
• 7. Malmstrom K., Rodriguez-Gomez G., Guerra J. i wsp.: Oral Montelukast, inhaled beclomethasone, and placebo for chronic asthma. A randomized, controlled trial Montelukast/Beclomethasone Study Group. Ann. Intern. Med. 1999; 130: 487-459.
• 8. Shingo S., Zhang J,. Reiss T:. Correlation of airway obstruction and patient-reported endpoints in clinical studies. Eur. Respir. J. 2001; 17: 220-224.
• 9. Lazarus S., Boushey H., Fahy J. i wsp.: Long-acting p2-agonist monotherapy vs continued therapy with inhaled corticosteroids in patients with persistent asthma. A randomized controlled trial. JAMA 2001; 20: 2583-2593.
• 10. Green R., Brighting Ch., McKenna S., i wsp.: Asthma exacerbations and sputum eosinophil counts: a randomized controlled trial. The Lancet 2002; 360: 1715-1721.
• 11. Leuppi J., Salome Ch., Jenkins R.: Predictive markers of asthma exacerbation during stepwise dose reduction of inhaled corticosteroids. Am. J. Respir. Crit. Care Med. 2001; 2: 406-412.
• 12. Parameswaran K., Pizzichini E., Pizzichini M. i wsp.: Clinical judgment of airway inflammation versus sputum cell counts in patients with asthma. Eur. Respir. J. 2000; 15: 488-490.
• 13. Mattes J., Storm van’s Gravesande K., Reining U. i wsp.: No in exhaled air is correlated with markers of eosinophilic airway inflammation in corticosteroid-dependent childhood asthma. Eur. Respir. J. 1999; 13: 1391-1395
• 14. Langley S., Goldthorp S., Custovic A.: Relationships among pulmonary function bronchial reactivity and exhaled nitric oxide in large group of asthmatic patients. Ann. Allergy Asthma Immunol. 2003; 91: 398-404.
• 15. Carbone R., Luppi F., Monselise A. i wsp.: Bronchial hyper-responsiveness in asthmatic adults - a long-term correlation study. Eur. Rev. Med. Pharmacol. Sci. 2005; 8: 125-131.
• 16. Sont J., Willems N., Bel E. i wsp: Clinical control and his-topatologic outcome of asthma when using airway hyperresponsiveness as an additional guide to long-term treatment. Am. Respir. Crit. Care Med. 1999; 159: 1043-1051.
• 17. Singh M., Mathew J., Malhi I? i wsp.: Comparison of improvement quality of life score with objective parameters of pulmonary function in Indian asthmatic children receiving inhaled corticosteriod therapy. Indian Pediatr. 2004; 11: 1143-1147.
• 18. Carranza Rosenzweig J., Edwards L,. Lincourt W i wsp.: The relationship between health related quality of life, lung function and daily symptoms in patients with persistent asthma. Respir. Med. 2004; 123: 1157-1165.
• 19. Moy M., Lisrael E., Weiss S. i wsp.: Clinical predictors of health related quality of life depend on asthma severity. Am. J. Respir. Crit. Care Med. 2001; 163: 924-929.
• 20. Ford E., Mannino D., Homa D.: Self-reported asthma and health related quality of life. Chest 2003; 123: 119-126.

• Document Type: article