Czy profilaktyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej jest konieczna przy zabiegach laparoskopowych? Komentarz do wytycznych SAGES – Guidelines for Deep Venous Thrombosis Prophylaxis During Laparoscopic Surgery

• Authors: Michał Solecki

Title variants

EN

Is venous thromboembolism prophylaxis necessary during laparoscopic procedures? A commentary to SAGES guidelines – Guidelines for Deep Venous Thrombosis Prophylaxis During Laparoscopic Surgery

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Venous thromboembolism is a disease that includes both deep vein thrombosis and pulmonary embolism, which are associated with the formation of a blood clot (thrombus) within a deep vein, mainly in the lower limbs. So far, the scale of the problem of deep vein thrombosis and pulmonary embolism has not been thoroughly estimated in Poland. About 200,000 new cases per year are reported in the United States, and between 50,000 and 60,000 in Poland. Mortality due to pulmonary embolism, usually as a consequence of deep vein thrombosis, is estimated at 15–25%. Increasingly used minimally invasive surgical techniques are currently of interest to both, the young generation of surgeons and their patients. Laparoscopic cholecystectomy or bariatric surgery have become a standard. There is much controversy regarding the need for thromboprophylaxis in patients undergoing laparoscopic procedures. Efforts have been made by the Society of American Gastrointestinal and Endoscopic Surgeons to help medical practitioners decide in this regard. All laparoscopic procedures cause serum hypercoagualability. Polish societies have not specified their decisions regarding prophylaxis in laparoscopic surgery. Following general rules was only recommended. It seems fully justified to develop such indications or adopt the already existing standards based on literature data and experience.

PL

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa obejmuje zarówno zakrzepicę żył głębokich, jak i zatorowość płucną – związane z powstaniem zakrzepu w obrębie żył głębokich, głównie w kończynach dolnych. W Polsce skala problemu zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej nie została dotąd zbyt dokładnie oszacowana. W Stanach Zjednoczonych odnotowuje się około 200 tys. nowych zachorowań rocznie, w Polsce jest ich 50–60 tys. rocznie. Śmiertelność z powodu zatorowości płucnej, najczęściej będącej następstwem zakrzepicy żył głębokich, ocenia się na 15–25%. Coraz szerzej stosowane metody małoinwazyjne leżą obecnie w kręgu zainteresowań młodego pokolenia chirurgów i cieszą się dużym zainteresowaniem pacjentów. Standardem stały się laparoskopowa cholecystektomia czy chirurgia bariatryczna. Istnieje wiele kontrowersji dotyczących konieczności stosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej u chorych poddawanych zabiegom laparoskopowym. Amerykańskie Towarzystwo Chirurgów Gastroenterologicznych i Endoskopowych podjęło starania, aby ułatwić praktykującym lekarzom decydowanie w tym zakresie. Każda procedura laparoskopowa powoduje nadkrzepliwość surowicy krwi. Polskie towarzystwa nie sprecyzowały swoich ustaleń co do profilaktyki w przypadku chirurgii laparoskopowej, zalecono jedynie stosowanie się do zasad ogólnych. Opracowanie takich wskazań lub zaadaptowanie już istniejących standardów na podstawie danych literaturowych i doświadczenia wydaje się w pełni uzasadnione.

Keywords

EN

guidelines; laparoscopy; laparoskopia; profilaktyka; prophylaxis; pulmonary embolism; venous thromboembolism; wytyczne; zatorowość płucna; żylna choroba zakrzepowo-zatorowa

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Journal: Current Gynecologic Oncology
• Year: 2015
• Volume: 13
• Issue: 4
• Pages: 269–276

Contributors

author

Michał Solecki

• II Chair and Department of General and Gastrointestinal Surgery and Surgical Oncology of the Alimentary Tract, Medical University of Lublin, Poland. Head of the Department: Professor Grzegorz Wallner, MD, PhD,

References

• 1. Szczeklik A (ed.): Choroby wewnętrzne. 1st ed., Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
• 2. Nordström M, Lindblad B, Bergqvist D et al.: A prospective study of the incidence of deep-vein thrombosis within a defined urban population. J Intern Med 1992; 232: 155–160.
• 3. Meissner MH, Strandness DE: Pathophysiology and natural history of acute deep venous thrombosis. In: Rutherford RB (ed.): Vascular Surgery. 5th ed., Saunders, Philadelphia 2000: 1920–1937.
• 4. Szawłowski AW, Stojcev Z: Zakrzepica. In: Szawłowski AW, Wallner G (eds.): Stany nagłe w onkologii. Występowanie i leczenie. Vol. I, 1st ed., Termedia Wydawnictwa Medyczne, Poznań 2015.
• 5. Ferri FF: Deep vein thrombosis. In: Ferri FF (ed.): 2014 Ferri’s Clinical Advisor: 5 Books in 1. Mosby, Philadelphia 2014: 315–317.
• 6. Rollison DE, Howlader N, Smith MT et al.: Epidemiology of myelodysplastic syndromes and chronic myeloproliferative disorders in the United States, 2001–2004, using data from the NAACCR and SEER programs. Blood 2008; 112: 45–52.
• 7. Clagett GP, Anderson FA Jr, Geerts W et al.: Prevention of venous thromboembolism. Chest 1998; 114 (Suppl): 531S–560S.
• 8. Society of American Gastrointestinal and Endoscopic Surgeons (SAGES): Guidelines for Deep Venous Thrombosis Prophylaxis During Laparoscopic Surgery. Available from: www.sages.org/publications/guidelines/guidelines-for-deep-venous-thrombosis-prophylaxis-during-laparoscopic-surgery.
• 9. Zawilska K, Bała M, Błędowski P et al.: Polskie wytyczne profilaktyki i leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Aktualizacja 2012. Med Prakt 2012, wydanie specjalne.

• Document Type: review