Stosowanie wenlafaksyny w dawkach większych niż 225 mg na dobę. Bilans ryzyka i korzyści

• Authors: Łukasz Święcicki

Title variants

EN

The use of venlafaxine at doses higher than 225 mg/day. The balance of risks and benefits

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

The paper discusses the results of a study on the use of venlafaxine at doses higher than 225 mg/day. It seems that the use of such doses may be intentional, especially in patients with treatment-resistant depression. When used at doses of up to 225 mg/day, venlafaxine is a serotoninergic agent (an agent that inhibits the uptake of serotonin). When used at a dose higher than 225 mg/day, the drug has significant effects on the inhibition of noradrenalin reuptake. The fact that doses ranging between 225 and 300 mg/day increase serotonin reuptake is also significant. Although this effect is relatively small (estimated at about 5%), it may be clinically significant according to some authors. Thus, venlafaxine administered at high doses is more efficacious compared to both fluoxetine and the group of selective serotonin reuptake inhibitors (SSRI), when assessed as a whole group. In terms of efficacy, venlafaxine is also the least comparable to the agents from the group of tricyclic antidepressants. Venlafaxine is usually well tolerated even at high doses. Although unpleasant symptoms associated with the withdrawal of venlafaxine (dizziness, nausea, vomiting, general malaise) may be a problem, there is no sufficient evidence indicating that the prevalence and severity of these symptoms may be dose-dependent – this is rather an individual response.

PL

W pracy omówiono wyniki badań dotyczących stosowania wenlafaksyny w dawkach przewyższających 225 mg/dobę. Wydaje się, że stosowanie takich dawek może być celowe zwłaszcza u pacjentów z depresją lekooporną. W dawkach do 225 mg/dobę wenlafaksyna jest lekiem o działaniu głównie serotoninergicznym (hamującym wychwyt zwrotny serotoniny). W dawce przewyższającej 225 mg/dobę lek wywiera istotne działanie na hamowanie wychwytu zwrotnego noradrenaliny. Nie bez znaczenia jest również fakt, że w przypadku dawek w zakresie 225–300 mg/dobę zwiększa się hamowanie wychwytu zwrotnego serotoniny. Choć efekt ten jest stosunkowo niewielki (oceniany na około 5%), to zdaniem części autorów może być klinicznie znaczący. Cechy te sprawiają, że wenlafaksyna w dużych dawkach jest lekiem skuteczniejszym niż leki z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) oceniane jako cała grupa, a także skuteczniejszym niż fluoksetyna. Pod względem skuteczności wenlafaksyna jest także lekiem najmniej porównywalnym z lekami z grupy trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Tolerancja wenlafaksyny nawet w dużych dawkach jest zazwyczaj zadowalająca. Problem mogą stanowić przykre objawy występujące podczas odstawiania wenlafaksyny (zawroty głowy, nudności, wymioty, ogólne złe samopoczucie), nie ma jednak dostatecznych dowodów wskazujących na to, że częstość występowania oraz stopień nasilenia tych objawów mogłyby zależeć od stosowanej dawki leku – jest to raczej reakcja indywidualna.

Keywords

EN

depresja; depresja lekooporna; depression; działanie noradrenergiczne; działanie serotoninergiczne; noradrenergic effects; serotoninergic effects; treatment-resistant depression; venlafaxine; wenlafaksyna

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
• Year: 2014
• Volume: 14
• Issue: 3
• Pages: 213–217

Contributors

author

Łukasz Święcicki

• II Klinika Psychiatryczna, Oddział Chorób Afektywnych, Instytut Psychiatrii i Neurologii, ul. Sobieskiego 9, 02-957 Warszawa

References

• 1. Anderson I.M.: Selective serotonin reuptake inhibitors versus tricyclic antidepressants: a meta-analysis of efficacy and tolerability. J. Affect. Disord. 2000; 58: 19-36.
• 2. Debonnel G., Saint-André E., Hébert C. i wsp.: Differential physiological effects of a low dose and high doses of venlafaxine in major depression. Int. J. Neuropsychopharmacol. 2007; 10: 51-61.
• 3. Owens M.J., Krulewicz S., Simon J.S. i wsp.: Estimates of serotonin and norepinephrine transporter inhibition in depressed patients treated with paroxetine or venlafaxine. Neuropsychopharmacology 2008; 33: 3201-3212.
• 4. Voineskos A.N., Wilson A.A., Boovariwala A. i wsp.: Serotonin transporter occupancy of high-dose selective serotonin reuptake inhibitors during major depressive disorder measured with [nC] DASB positron emission tomography. Psychopharmacology (Berl.) 2007; 193: 539-545.
• 5. Święcicki Ł.: Skuteczność citalopramu w dawce przewyższającej zalecaną maksymalną w leczeniu depresji opornej na leki. Opis kazuistyczny. Psychiatr. Pol. 2003; 37: 839-844.
• 6. Haller-Gloor F., Eap C.B., Turgeon J., Baumann I!: High-dose venlafaxine treatment in a depressed patient with a genetic CYP2D6 deficiency. Int. J. Psychiatry Clin. Pract. 2004; 8: 191-195.
• 7. Thase M.E., Entsuah A.R., Rudolph R.L.: Remission rates during treatment with venlafaxine or selective serotonin reuptake inhibitors. Br. J. Psychiatry 2001; 178: 234-241.
• 8. Thase M.E., Shelton R.C., Khan A.: Treatment with venlafaxine extended release after SSRI nonresponse or intolerance: a randomized comparison of standard- and higher-dosing strategies. J. Clin. Psychopharmacol. 2006; 26: 250-258.
• 9. Davidson J.R., Meoni P., Haudiquet V i wsp.: Achieving remission with venlafaxine and fluoxetine in major depression: its relationship to anxiety symptoms. Depress. Anxiety 2002; 16: 4—13.
• 10. Nemeroff C.B., Entsuah R., Benattia I. i wsp.: Comprehensive analysis of remission (COMPARE) with venlafaxine versus SSRIs. Biol. Psychiatry 2008; 63: 424-434.
• 11. Cipriani A., Furukawa T.A., Salanti G. i wsp.: Comparative efficacy and acceptability of 12 new-generation antidepressants: a multiple-treatment meta-analysis. Lancet 2009; 373: 746-758.
• 12. van den Broek WW., Mulder P.G., van Os E. i wsp.: Efficacy of venlafaxine compared with tricyclic antidepressants in depressive disorder: a meta-analysis. J. Psychopharmacol. 2009; 23: 708-713.
• 13. Vermeiden M., Mulder P.G., van den Broek W.W i wsp.: A double-blind randomized study comparing plasma level-targeted dose imipramine and high-dose venlafaxine in depressed inpatients. J. Psychiatry Res. 2013; 47: 1337-1342.
• 14. Bauer M., Tharmanathan P., Volz H.P i wsp.: The effect of ven-lafaxine compared with other antidepressants and placebo in the treatment of major depression: a meta-analysis. Eur. Arch. Psychiatry Clin. Neurosci. 2009; 259: 172-185.
• 15. Thase M.E.: Effects of venlafaxine on blood pressure: a metaanalysis of original data from 3744 depressed patients. J. Clin. Psychiatry 1998; 59: 502-508.
• 16. Grunder G., Wetzel H., Schlosser R. i wsp.: Subchronic antidepressant treatment with venlafaxine or imipramine and effects on blood pressure and heart rate: assessment by automatic 24-hour monitoring. Pharmacopsychiatry 1996; 29: 72-78.
• 17. Diaper A., Rich A.S., Wilson S.J. i wsp.: Changes in cardiovascular function after venlafaxine but not pregabalin in healthy volunteers: a double-blind, placebo-controlled study of orthostatic challenge, blood pressure and heart rate. Hum. Psychopharmacol. 2013; 28: 562-575.

• Document Type: article