Rak jasnokomórkowy jajnika

• Authors: Monika Przybyłkowska , Magdalena Kowalska , Grzegorz Gerulewicz , Beata Śpiewankiewicz

Title variants

EN

Clear cell carcinoma of the ovary

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Ovarian clear cell carcinoma belongs to rather rare ovarian neoplasms and is believed to be a separate disease with a specific pathogenetic mechanism. It is diagnosed in women younger than 60 years of age, usually in early stages (FIGO I–II in 60% of cases). The National Comprehensive Cancer Network recommends surgical staging in early cancers and cytoreduction with adjuvant platinum- or taxane-based chemotherapy in later stages. Clear cell carcinoma of the ovary is characterized by worse response to chemotherapy and high carboplatin resistance. The mechanisms of its chemoresistance are unknown. The response to first-line chemotherapy is observed in only 11–27% of cases (vs. 73–81% for high grade carcinoma). Progression during chemotherapy is noted in 52% of patients (vs. 29% for high grade carcinoma). A relapse is associated with poor prognosis since it usually means considerable chemoresistance. Mean overall survival amounts to 25.3 months (vs. 42 months in epithelial ovarian carcinoma). Due to poor treatment outcomes in advanced stages of ovarian clear cell carcinoma, molecular targeted therapies are being developed. Research is being conducted in three directions: to develop new cytostatics, angiogenesis inhibitors and immunomodulators. Moreover, combinations of these drugs are also being investigated. It occurs that the future treatment is a therapy targeted to specifically impaired cell proliferation mechanisms in ovarian clear cell carcinoma. Moreover, the importance of adjuvant radiotherapy in stages FIGO IC–II must be emphasized.

PL

Rak jasnokomórkowy należy do grupy rzadziej występujących nowotworów jajnika i jest uważany za oddzielną chorobę ze specyficznym mechanizmem patogenetycznym. Raka tego rozpoznaje się u kobiet poniżej 60. roku życia, zwykle w niskim stopniu zaawansowania (60% FIGO I–II). National Comprehensive Cancer Network rekomenduje we wczesnych stadiach zaawansowania chirurgiczny staging, a w wyższych stopniach – operację cytoredukcyjną i uzupełniającą chemioterapię opartą na platynie lub taksanach. Rak jasnokomórkowy jajnika charakteryzuje się gorszą odpowiedzią na chemioterapię i wysokim odsetkiem oporności na karboplatynę. Mechanizmy chemiooporności nie są znane. Odpowiedź na chemioterapię pierwszego rzutu występuje jedynie w 11–27% przypadków (vs 73–81% dla wysoko zróżnicowanych raków). Progresję w czasie chemioterapii odnotowuje się u 52% pacjentek (vs 29% dla wysoko zróżnicowanych raków). Wznowa raka jasnokomórkowego jajnika wiąże się ze złym rokowaniem, ponieważ zwykle oznacza dużą oporność na chemioterapię. Czas całkowitego przeżycia wynosi średnio 25,3 miesiąca, w porównaniu z 42 miesiącami w przypadku nabłonkowych raków jajnika. Ze względu na złe wyniki leczenia chorych w zaawansowanych stadiach raka jasnokomórkowego trwają poszukiwania terapii ukierunkowanej molekularnie. Badania są prowadzone w trzech kierunkach: nowe cytostatyki, leki hamujące angiogenezę, leki immunomodulujące; bada się też kombinacje wymienionych grup leków. Wydaje się, że przyszłością leczenia jest terapia ukierunkowana na mechanizmy proliferacji komórek swoiście zaburzonych w raku jasnokomórkowym jajnika. Należy podkreślić ważną rolę radioterapii w leczeniu pacjentek w stopniu FIGO IC–II.

Keywords

EN

chemiooporność; chemoresistance; clear cell carcinoma; endometriosis; endometrioza; ovarian carcinoma; rak jajnika; rak jasnokomórkowy

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Current Gynecologic Oncology
• Year: 2015
• Volume: 13
• Issue: 4
• Pages: 224–233

Contributors

author

Monika Przybyłkowska

• Department of Gynecologic Oncology, Maria Skłodowska-Curie Institute of Oncology in Warsaw, Poland

author

Magdalena Kowalska

• Department of Gynecologic Oncology, Maria Skłodowska-Curie Institute of Oncology in Warsaw, Poland

author

Grzegorz Gerulewicz

• Department of Gynecologic Oncology, Maria Skłodowska-Curie Institute of Oncology in Warsaw, Poland

author

Beata Śpiewankiewicz

• Department of Gynecologic Oncology, Maria Skłodowska-Curie Institute of Oncology in Warsaw, Poland

References

• 1. del Carmen MG, Birrer M, Schorge JO: Clear cell carcinoma of the ovary: a review of the literature. Gynecol Oncol 2012; 126: 481–490.
• 2. Wiegand KC, Shah SP, Al-Agha OM et al.: ARID1A mutations in endometriosis-associated ovarian carcinomas. N Engl J Med 2010; 363: 1532–1543.
• 3. Iwamoto M, Nakatani Y, Fugo K et al.: Napsin A is frequently expressed in clear cell carcinoma of the ovary and endometrium. Hum Pathol 2015; 46: 957–962.
• 4. Li X, Ye Z: Clear cell carcinoma of the ovary: multi-slice computed tomography findings. World J Surg Oncol 2015; 13: 133.
• 5. Vilming Elgaaen B, Olstad OK, Haug KB et al.: Global miRNA expression analysis of serous and clear cell ovarian carcinomas identifies differentially expressed miRNAs including miR-200c-3p as a prognostic marker. BMC Cancer 2014; 14: 80.
• 6. He Y, Wu AC, Harrington BS et al.: Elevated CDCP1 predicts poor patient outcome and mediates ovarian clear cell carcinoma by promoting tumor spheroid formation, cell migration and chemoresistance. Oncogene 2016: 35: 468–478.
• 7. Matsuo K, Yoshino K, Hasegawa K et al.: Survival outcome of stage I ovarian clear cell carcinoma with lympho-vascular space invasion. Gynecol Oncol 2015; 136: 198–204.
• 8. Okamoto A, Glasspool RM, Mabuchi S et al.: Gynecologic Cancer InterGroup (GCIG) consensus review for clear cell carcinoma of the ovary. Int J Gynecol Cancer 2014; 24 (Suppl 3): S20–S25.
• 9. Groen RS, Gershenson DM, Fader AN: Updates and emerging therapies for rare epithelial ovarian cancers: one size no longer fits all. Gynecol Oncol 2015; 136: 373–383.
• 10. Glasspool RM, McNeish IA: Clear cell carcinoma of ovary and uterus. Curr Oncol Rep 2013; 15: 566–572.

• Document Type: review