Systemowe leczenie rozsianego raka piersi bez nadekspresji HER2

• Authors: Jarosław Dyczka

Title variants

EN

Systemic treatment of disseminated HER2-negative breast cancer

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Breast cancer is the most frequent malignancy in the females and the main cause of malignancy-associated mortality. Patients with disseminated breast cancer are a heterogenous group and require different management strategies. This depends on several factors, first of all – tumor phenotype (steroid receptors), patient’s performance, dynamics of the neoplastic process, severity of symptoms and patient’s preferences. Treatment of disseminated breast cancer should include chemotherapy, hormonal therapy as well as supportive and symptomatic treatment. In patients with steroid receptors, low disease dynamics, localized lesions within soft tissues and bones, hormonal treatment should be considered in the first place. This type of therapy is based on antiestrogens (tamoxifen) as 1st line treatment in premenopausal women and tamoxifen or aromatase inhibitors in postmenopausal women; progestagens and fulvestrant are rarely administered. These classes of drugs are usually well tolerated and their toxicity is mild but variegated. Chemotherapy remains by far the most toxic modality and should be reserved for women with high dynamics of the disease, lack of steroid receptors, interstitial metastases or not responding to hormonal treatment. Cytostatics most effective against breast cancer include taxoids (docetaxel and paclitaxel), anthracycline-derived antibiotics (doxorubicin and epirubicin), vinorelbine and capecitabine. Usually, two-drug or three-drug protocols are administered, although sequenced monotherapy using particular drugs is also justified. Chemotherapy is associated with an elevated incidence of adverse events, thereof the commonest are nausea and vomiting, hair loss and bone marrow aplasia, resulting in neutropenia, anemia and thrombocytopenia. Every type of treatment of disseminated breast cancer requires close monitoring of both adverse effects and therapeutic response according to the RECIST criteria.

PL

Rak piersi to najczęstsza choroba nowotworowa u kobiet i główna przyczyna zgonów związanych z nowotworami złośliwymi. Pacjentki z rozsianym rakiem piersi stanowią zróżnicowaną grupę i wymagają różnych strategii postępowania. Zależy ona od wielu czynników, przede wszystkim od fenotypu raka (receptory steroidowe), stanu pacjentki, chorób współistniejących, dynamiki procesu nowotworowego, nasilenia objawów i preferencji chorej. W leczeniu rozsianego raka piersi uwzględnia się leczenie chemiczne, hormonalne oraz wspomagające i objawowe. U chorych z obecnością receptorów steroidowych, małą dynamiką procesu, lokalizacją zmian w tkankach miękkich lub kościach należy rozważyć przede wszystkim leczenie hormonalne. W tym rodzaju terapii stosuje się przede wszystkim antyestrogeny (tamoksyfen) jako leczenie I rzutu u kobiet premenopauzalnych, a u pacjentek po menopauzie tamoksyfen lub inhibitory aromatazy; rzadziej podaje się progestageny lub fulwestrant. Wymienione grupy leków są zwykle dobrze tolerowane i cechują się niewielką, lecz zróżnicowaną toksycznością. Chemioterapia pozostaje metodą zdecydowanie bardziej toksyczną i powinna być zarezerwowana dla kobiet z dużą dynamiką procesu nowotworowego, brakiem receptorów steroidowych, miąższową lokalizacją przerzutów lub brakiem efektu leczenia hormonalnego. Do najbardziej aktywnych cytostatyków w leczeniu raka piersi zaliczane są: taksoidy (docetaksel i paklitaksel), antybiotyki antracyklinowe (doksorubicyna i epirubicyna), winorelbina i kapecytabina. Najczęściej stosuje się schematy dwulekowe lub trójlekowe, ale uzasadniona jest również sekwencyjna monoterapia poszczególnymi lekami. Leczenie chemiczne związane jest z dużą liczbą objawów niepożądanych. Najczęściej występują nudności i wymioty, wypadanie włosów oraz uszkodzenie szpiku kostnego objawiające się neutropenią, niedokrwistością lub małopłytkowością. Każdy sposób leczenia rozsianego raka piersi wymaga monitorowania zarówno objawów niepożądanych, jak i odpowiedzi według kryteriów RECIST.

Keywords

EN

breast cancer; chemioterapia; chemotherapy; choroba przerzutowa; hormone therapy; hormonoterapia; jakość życia; metastatic disease; quality of life; rak piersi

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Current Gynecologic Oncology
• Year: 2011
• Volume: 9
• Issue: 4
• Pages: 238-244

Contributors

author

Jarosław Dyczka

• Klinika Chemioterapii Nowotworów Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Kierownik Kliniki: dr hab. n. med. Piotr Potemski, prof. UM Correspondence to: Szpital Specjalistyczny im. M. Kopernika w Łodzi, ul. Paderewskiego 4, 93-509 Łódź, tel.: [phone], faks: 42 689 54 32

References

• 1. Beslija S., Bonneterre J., Burstein H.J. i wsp.: Central European Cooperative Oncology Group (CECOG): Third consensus on medical treatment of metastatic breast cancer. Ann. Oncol. 2009; 20: 1771-1785.
• 2. Cardoso F., Castiglione M.: ESMO Guidelines Working Group: Locally recurrent or metastatic breast cancer: ESMO clinical recommendations for diagnosis, treatment and follow-up. Ann. Oncol. 2009; 20 supl. 4: 15-18.
• 3. Blanchard D.K., Shetty P.B., Hilsenbeck S.G., Elledge R.M.: Association of surgery with improved survival in stage IV breast cancer patients. Ann. Surg. 2008; 247: 732-738.
• 4. Klijn J.G., Blamey R.W, Boccardo F. i wsp.: Combined Hormone Agents Trialists’ Group and the European Organization for Research and Treatment of Cancer: Combined tamoxifen and luteinizing hormone-releasing hormone (LHRH) agonist versus LHRH agonist alone in premenopausal advanced breast cancer: a meta-analysis of four randomized trials. J. Clin. Oncol. 2001; 19: 343-353.
• 5. Colozza M., de Azambuja E., Personeni N. i wsp.: Achievements in systemic therapies in the pregenomic era in metastatic breast cancer. Oncologist 2007; 12: 253-270.
• 6. Thurlimann B., Robertson J.F., Nabholtz J.M. i wsp.: Arimidex Study Group: Efficacy of tamoxifen following anastrozole (‘Arimidex’) compared with anastrozole following tamoxifen as first-line treatment for advanced breast cancer in postmenopausal women. Eur. J. Cancer 2003; 39: 2310-2317.
• 7. Chia S., Gradishar W, Mauriac L. i wsp.: Double-blind, randomized placebo controlled trial of fulvestrant compared with exemestane after prior nonsteroidal aromatase inhibitor therapy in postmenopausal women with hormone receptor-positive, advanced breast cancer: results from EFECT. J. Clin. Oncol. 2008; 26: 1664-1670.
• 8. Carrick S., Parker S., Wilcken N. i wsp.: Single agent versus combination chemotherapy for metastatic breast cancer. Cochrane Database Syst. Rev. 2005; 2: CD003372.
• 9. Ghersi D., Wilcken N., Simes R.J.: A systematic review of taxane-containing regimens for metastatic breast cancer. Br. J. Cancer 2005; 93: 293-301.
• 10. Piccart-Gebhart M.J., Burzykowski T., Buyse M. i wsp.: Tax-anes alone or in combination with anthracyclines as first-line therapy of patients with metastatic breast cancer. J. Clin. Oncol. 2008; 26: 1980-1986.

• Document Type: article