Ocena skuteczności różnych metod leczenia odpływów pęcherzowo-moczowodowych III-V stopnia – doświadczenia własne

• Authors: Katarzyna Jobs , Anna Jung , Beata Jurkiewicz , Violetta Bochniewska , Katarzyna Kalin , Emilia Zieniuk

Title variants

EN

Analysis of vesicoureteral reflux grade III-V treatment efficiency under various treatment methods – single centre experience

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Vesicoureteral reflux (VUR) is the phenomenon of retrograde urine flow from the bladder towards the kidney. The term is in use from the end of XIX century, nevertheless reasons of its formation and treatment modalities are still discussed. We still do not have treatment standard as well. Aggressive methods are nowadays less popular and we can find in the literature opinions about lack of advantage from VUR surgical treatment. What’s more some authors have doubts if we should use any treatment at all. The aim of the study is retrospective analysis of results of three treatment methods in grade III-V VUR in terms of reflux disappearance. We analysed 68 children treated in our centre between 2005-2008. Three methods are compared: conservative by which we mean antibiotic prophylaxis, endoscopic and open surgery. Forty patients were treated conservatively, 16 by endoscopic injection and 12 by open surgery. At the beginning of treatment and at the end of observation period all children had correct renal function and normal blood pressure. Mean observation time was 18 months. Improvement, by which we understand VUR disappearance or reducing it to I grade, we do not observed in 14% of conservatively treated and 8% of endoscopic treated patients. In all children treated by open surgery improvement was achieved. Although the differences are statistically significant, it is worth of notice that there were so many conservatively treated children, in which improvement of VUR was obtained.

PL

Termin odpływ pęcherzowo-moczowodowy (OPM) oznacza zjawisko cofania się moczu z pęcherza do moczowodu. Mimo że pojęcia OPM używa się od końca XIX wieku, nadal dyskutuje się nad przyczyną powstania tego zjawiska oraz najwłaściwszymi metodami leczenia. Do tej pory nie został opracowany standard postępowania. Agresywne niegdyś podejście do leczenia ulega zmianie i ostatnio pojawiły się w piśmiennictwie głosy na temat braku korzyści stosowania metod zabiegowych. Co więcej, dyskutuje się nawet nad tym, czy warto wdrażać jakiekolwiek postępowanie. Celem pracy jest retrospektywna analiza wpływu metody postępowania na ustępowanie odpływów pęcherzowo-moczowodowych III-V stopnia u leczonych w naszym ośrodku dzieci. Analiza obejmuje 68 pacjentów pozostających pod opieką ośrodka w latach 2005-2008. Porównywane są trzy metody leczenia: operacyjne, endoskopowe oraz postępowanie zachowawcze, przez które rozumiano stosowanie profilaktyki przeciwbakteryjnej dla utrzymania jałowości moczu. Do leczenia zachowawczego zakwalifikowano 40, do leczenia endoskopowego 16, a do leczenia operacyjnego 12 dzieci. W momencie zakwalifikowania do leczenia i w końcowym okresie obserwacji wszyscy badani mieli prawidłową czynność nerek i prawidłowe ciśnienie tętnicze. Średni okres obserwacji wynosił 18 miesięcy. Poprawy, przez którą rozumiano ustąpienie lub zmniejszenie stopnia odpływu do I, nie uzyskano u 14% pacjentów leczonych zachowawczo i 8% leczonych endoskopowo. Obserwowano ją natomiast u wszystkich leczonych operacyjnie. Chociaż różnice te są statystycznie znamienne, zwraca uwagę duża liczba dzieci z wysokim stopniem odpływu, u których poprawa nastąpiła bez interwencji zabiegowej.

Keywords

EN

children; conservative treatment; dzieci; endoscopy; endoskopia; leczenie operacyjne; leczenie zachowawcze; odpływy pęcherzowo-moczowodowe; open surgery; vesicoureteral reflux

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2010
• Volume: 6
• Issue: 3
• Pages: 218-223

Contributors

author

Katarzyna Jobs

• Klinika Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej, Wojskowy Instytut Medyczny, Warszawa. Kierownik: prof. dr hab. n. med. Anna Jung

author

Anna Jung

• Klinika Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej, Wojskowy Instytut Medyczny, Warszawa. Kierownik: prof. dr hab. n. med. Anna Jung

author

Beata Jurkiewicz

• Oddział Chirurgii, Warszawski Szpital dla Dzieci, Warszawa. Kierownik: dr n. med. Beata Jurkiewicz

author

Violetta Bochniewska

• Klinika Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej, Wojskowy Instytut Medyczny, Warszawa. Kierownik: prof. dr hab. n. med. Anna Jung

author

Katarzyna Kalin

• Klinika Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej, Wojskowy Instytut Medyczny, Warszawa. Kierownik: prof. dr hab. n. med. Anna Jung

author

Emilia Zieniuk

• Klinika Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej, Wojskowy Instytut Medyczny, Warszawa. Kierownik: prof. dr hab. n. med. Anna Jung

References

• 1. Coulthard M.G.: Vesicoureteric reflux is not a benign condition. Pediatr. Nephrol. 2009; 24: 227-232.
• 2. Williams G., Fletcher J.T., Alexander S.I., Craig J.C.: Vesicoureteral reflux. J. Am. Soc. Nephrol. 2008; 19: 847-862.
• 3. Venhola M., Uhari M.: Vesicoureteral reflux, a benign condition. Pediatr. Nephrol. 2009; 24: 223-226.
• 4. Acar B., Arikan F.I., Germiyanoglu C., Dallar Y.: Influence of high bladder pressure on vesicoureteral reflux and its resolution. Urol. Int. 2009; 82: 77-80.
• 5. Baquedano P, Nardiello A., Orellana P i wsp.: Chronological age for the spontaneous resolution of vesicoureteral reflux. Arch. Esp. Urol. 2008; 61: 867-872.
• 6. Escribano Subias J., Fraga Rodriguez G.: Conservative versus interventional treatment of primary vesicoureteral reflux in children. Arch. Esp. Urol. 2008; 61: 229-235.
• 7. Coulthard M.G., Verber I., Jani J.C. i wsp.: Can prompt treatment of childhood UTI prevent kidney scarring? Pediatr. Nephrol. 2009; 24: 2059-2063.
• 8. Hannula A., Venhola M., Renko M. i wsp.: Vesicoureteral reflux in children with suspected and proven urinary tract infection. Pediatr. Nephrol. 2010; 25: 1463-1469.
• 9. Mathews R., Carpenter M., Chesney R. i wsp.: Controversies in the management of vesicoureteral reflux: the rationale for the RIVUR study. J. Pediatr. Urol. 2009; 5: 336-341.
• 10. Bell L.E., Mattoo T.K.: Update on childhood urinary tract infection and vesicoureteral reflux. Semin. Nephrol. 2009; 29: 349-359.
• 11. Ardissino G., Avolio L., Dacco V i wsp.; ItalKid Project: Long-term outcome of vesicoureteral reflux associated chronic renal failure in children. Data from the ItalKid Project. J. Urol. 2004; 172: 305-310.
• 12. Chang H.S., Kim K.S., Chung I.S.: Congenital small kidney can be an indicator of surgical treatment in children with primary vesicoureteral reflux. Urology 2009; 74: 588-591.
• 13. Hodson E.M., Wheeler D.M., Vimalchandra D. i wsp.: Interventions for primary vesicoureteric reflux. Cochrane Database Syst. Rev. 2007; (3): CD001532.
• 14. Mattoo T.K.: Are prophylactic antibiotics indicated after a urinary tract infection? Curr. Opin. Pediatr. 2009; 21: 203-206.
• 15. Costers M., Van Damme-Lombaerts R., Levtchenko E., Bogaert G.: Antibiotic prophylaxis for children with primary vesicoureteral reflux: where do we stand today? Adv. Urol. 2008: 217805.
• 16. Basic J., Golubovic E., Miljkovic P. i wsp.: Microalbuminuria in children with vesicoureteral reflux. Ren. Fail. 2008; 30: 639-643.
• 17. Ibanez Alonso A., Luis Yanes M.I., Carmona Cedres N. i wsp.: Determination of renal function at the end of the follow-up period in children with vesicoureteral reflux. Arch. Esp. Urol. 2008; 61: 167-172.
• 18. de Castro R., Massó P, Reis A.: The treatment of vesicoureteral reflux. Arch. Esp. Urol. 2008; 61: 244-247.
• 19. Schwentner C., Oswald J., Lunacek A. i wsp.: Health-related quality of life in children with vesicoureteral reflux - impact of successful endoscopic therapy. J. Pediatr. Urol. 2008; 4: 20-26.

• Document Type: article