Komunikacja z rodziną pacjenta chorego onkologicznie

• Authors: Bożena Winch

Title variants

EN

Communication with the cancer patient’s family

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Most physicians’ working time is filled communicating with their patients – talking, listening, responding to their needs. The communication is aimed at identifying the patient’s medical, social and psychological circumstances. Understanding all these aspects allows to perceive the patient as a person. Communication is the exchange of information, but also everything that occurs between people communicating at a given moment, including the mutual impressions, the mutual sense of being heard and understood, being on a “similar wavelength,” or emotional distance. We communicate to explain things to one another, to share information, to make a shared decision or arrangement, or to negotiate things. When we think about the messages we convey and the way we convey them, we think about the information the message includes, its sense, the emotions it may evoke, its resonance in the patient’s individual circumstances. On the side of the “sender” i.e. the doctor, the quality of the communication depends on their knowledge of both oncology and psychology facts, the skill of forming a message, the ability to keep the right balance between distance and involvement, and adjusting feedback information. On the side of the “receiver,” i.e. the patient and their family, the communication is affected by the common myths and presumptions surrounding the disease, the knowledge of medical facts, communication skills, message decoding process – the interpretation, evaluation, response and the attitude of the patient towards the disease and its treatment, the emotional inclination of the patient and their family. From the very beginning of the diagnostic process, the patients and their relatives seek information on the disease and available treatment, support resources for the patient, emotional help and support for the family.

PL

Czas pracy większości lekarz wypełnia komunikacja z pacjentem – mówienie, słuchanie, reagowanie na jego potrzeby. Celem komunikacji jest zidentyfikowanie medycznego, społecznego i psychologicznego otoczenia pacjenta. Zrozumienie tych wszystkich aspektów pozwala na postrzeganie pacjenta jako osoby. Komunikacja to przekazywanie informacji, ale także wszystko to, co dzieje się między osobami porozumiewającymi się w danym momencie, a zatem również ich wrażenia na swój temat, poczucie wzajemnego słyszenia się i rozumienia, współgranie lub dystans emocjonalny. Komunikujemy się, by sobie coś wyjaśnić, by się o czymś poinformować, by coś ustalić lub wynegocjować. Gdy zastanawiamy się nad tym, co i jak przekazujemy, to zastanawiamy się nad: informacją, jaką zawiera przekaz, jej znaczeniem, emocjami, jakie może wywołać, jej umieszczeniem w kontekście życiowym pacjenta. Od strony „nadawcy” – lekarza – jakość komunikacji zależy od: znajomości zagadnień onkologicznych i psychologicznych, umiejętności tworzenia przekazu, umiejętności utrzymania granicy pomiędzy dystansem a zaangażowaniem, adaptacji informacji zwrotnej. Od strony „odbiorcy” – pacjenta i jego rodziny – na komunikację wpływają: mity i wyobrażenia związane z chorobą i leczeniem, znajomość zagadnień medycznych, sprawność komunikacyjna, dekodowanie komunikatu – interpretacja, ocena, reakcja, postawy pacjenta wobec chorowania i leczenia, nastawienie emocjonalne pacjenta i rodziny. Od początku procesu diagnozowania pacjenci i rodziny poszukują: informacji o chorobie i leczeniu, umiejętności wspierania chorego, wsparcia emocjonalnego dla siebie.

Keywords

EN

communicative functions; feedback information; funkcje komunikacji; informacja zwrotna; komunikacja werbalna i niewerbalna; przekazywanie trudnych informacji; sharing difficult information; verbal and nonverbal communication

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Current Gynecologic Oncology
• Year: 2014
• Volume: 12
• Issue: 2
• Pages: 155-171

Contributors

author

Bożena Winch

• Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, Warszawa. Mgr Bożena Winch, ul. Dantego 5/106, 01-914 Warszawa

References

• 1. Mayerscough P.R., Ford M.: Jak rozmawiać z pacjentem. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2001.
• 2. Winch B.: Jak rozmawiać z rodziną osoby terminalnie chorej. W: Stęplewska-Żakowicz K., Kreutz K. (red.): Wywiad psychologiczny w różnych kontekstach praktycznych. Tom 3, Pracow-nia Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, Warszawa 2005.
• 3. Korsch B.M., Harding C.: Świadomy pacjent. Prószyński i S-ka, Warszawa 1999.
• 4. Sych M.H.: Jak pokonać lęk i bezradność wobec choroby. W: Grajcarek A. (red.): Sztuka rozmowy z chorym. Ad Vocem, Kraków 2001.
• 5. de Barbaro B.: Pacjent w swojej rodzinie. Springer PWN, Warszawa 1997.
• 6. Ryn J.Z.: Sztuka rozmowy – sztuka milczenia. W: GrajcarekA. (red.): Sztuka rozmowy z chorym. Ad Vocem, Kraków 2001.
• 7. de Walden-Gałuszko K.: Psychoonkologia. PZWL, Warszawa 2011.
• 8. Łuczak J.: Czy tylko słowa. W: Grajcarek A. (red.): Sztuka rozmowy z chorym. Ad Vocem, Kraków 2001.
• 9. Wrona-Polańska H.: Psychologiczne aspekty informowania o chorobie. W: Kubacka-Jasiecka D., Łosiak W. (red.): Zmagając się z chorobą nowotworową. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1999.
• 10. Pietrzyk A.: Ta choroba w rodzinie. Oficyna Wydawnicza Impuls, Katowice 2006.
• 11. Liszka-Kisielewska B.: Rozmowy z chorym – znaczenie informacyjne i terapeutyczne. W: Grajcarek A. (red.): Sztuka rozmowy z chorym. Ad Vocem, Kraków 2001.
• 12. Ostoja-Zawadzka K.: Żałoba w rodzinie. W: de Barbaro B. (red.): Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Collegium Medicum, Kraków 1994.
• 13. Salij J.: Człowiek umierający jako taki. W: Grajcarek A. (red.): Sztuka rozmowy z chorym. Ad Vocem, Kraków 2001.
• 14. de Walden-Gałuszko K.: U kresu. MAKmed, Gdańsk 2000.

• Document Type: article