Eozynofilowe zapalenie przełyku

• Authors: Hanna Sikorska-Szaflik

Title variants

EN

Eosinophilic oesophagitis

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Eosinophilic oesophagitis is a chronic disease of the oesophagus. It is becoming more and more common and is observed to occur in both children and adults. This disease is characterized by eosinophilic infiltrations in the oesophageal mucus membrane and clinical signs of oesophageal dysfunction, such as swallowing disorders, food impaction and signs resembling refractory reflux disease. Pathogenetic mechanisms of eosinophilic oesophagitis are not known. Genetic and environmental factors are believed to be responsible. The clinical picture changes with age. In infants and young children, symptoms are non-specific, which creates a risk of overlooking the disease in differential diagnosis. School children present with abdominal pain, retrosternal pain and emesis, whereas adolescents usually report symptoms of reflux disease, dysphagia and episodes of food impaction. Dysphagia, which is rarely observed before puberty, occurs in most adults. The diagnosis of eosinophilic oesophagitis is based on clinical and histological findings. Elimination diets, local or systemic steroid therapy and endoscopic oesophageal dilation are used in treatment. Due to the chronic and recurrent nature of the disease, patients require permanent medical care, selection of appropriate and personalised steroid therapy and/or diet as well as periodical endoscopic checkups. The article presents updated information about eosinophilic oesophagitis. It discusses epidemiology, pathogenesis, clinical signs and symptoms depending on patients’ age as well as principles of diagnosis and treatment.

PL

Eozynofilowe zapalenie przełyku jest przewlekłą chorobą przełyku, występującą coraz częściej i rozpoznawaną zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Charakteryzuje się nacieczeniem przez eozynofile błony śluzowej przełyku oraz klinicznymi objawami dysfunkcji przełyku, takimi jak zaburzenia połykania, uwięźnięcie pokarmu, oznaki przypominające chorobę refluksową oporną na leczenie farmakologiczne. Mechanizmy patogenetyczne eozynofilowego zapalenia przełyku nie są do końca poznane. Wskazuje się na możliwe podłoże genetyczne oraz na wpływ czynników środowiskowych. Obraz kliniczny eozynofilowego zapalenia przełyku zmienia się z wiekiem – u niemowląt i małych dzieci objawy są niespecyficzne, co stwarza ryzyko przeoczenia choroby w diagnostyce różnicowej. U dzieci w wieku szkolnym obserwuje się ból brzucha, ból zamostkowy oraz wymioty, a nastolatki najczęściej skarżą się na objawy choroby refluksowej, dysfagię i epizody uwięźnięcia pokarmu. Dysfagia, rzadko obserwowana przed okresem dojrzewania, występuje u większości dorosłych chorych. Rozpoznanie eozynofilowego zapalenia przełyku opiera się na wskaźnikach kliniczno-histopatologicznych. W leczeniu zastosowanie znajdują diety eliminacyjne, miejscowa lub ogólna sterydoterapia oraz endoskopowe poszerzanie przełyku. Z uwagi na przewlekły przebieg i nawrotowy charakter choroby pacjenci wymagają stałej kontroli lekarskiej, doboru odpowiedniej, zindywidualizowanej terapii steroidowej i/lub dietetycznej oraz okresowych kontrolnych badań endoskopowych. W pracy przedstawiono aktualne informacje na temat eozynofilowego zapalenia przełyku. Zamieszczono dane dotyczące epidemiologii, patogenezy, objawów klinicznych w zależności od wieku pacjenta, zasad diagnostyki i leczenia.

Keywords

EN

eosinophilic oesophagitis; eosinophils; eozynofile; eozynofilowe zapalenie przełyku; oesophagitis; zapalenie przełyku

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2016
• Volume: 12
• Issue: 3
• Pages: 249–255

Contributors

author

Hanna Sikorska-Szaflik

• I Katedra i Klinika Pediatrii, Alergologii i Kardiologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, ul. Chałubińskiego 2 A, 50-368 Wrocław, tel.: [phone], faks: [phone]

References

• 1. Furuta GT, Liacouras CA, Collins MH et al.; First International Gastrointestinal Eosinophil Research Symposium (FIGERS) Subcommittees: Eosinophilic esophagitis in children and adults: a systematic review and consensus recommendations for diagnosis and treatment. Gastroenterology 2007; 133: 1342–1363.
• 2. Liacouras CA, Furuta GT, Hirano I et al.: Eosinophilic esophagitis: updated consensus recommendations for children and adults. J Allergy Clin Immunol 2011; 128: 3–20.e6.
• 3. Landres RT, Kuster GG, Strum WB: Eosinophilic esophagitis in a patient with vigorous achalasia. Gastroenterology 1978; 74: 1298–1301.
• 4. Noel RJ, Putnam PE, Rothenberg ME: Eosinophilic esophagitis. N Engl J Med 2004; 351: 940–941.
• 5. Straumann A, Simon HU: Eosinophilic esophagitis: escalating epidemiology? J Allergy Clin Immunol 2005; 115: 418–419.
• 6. Philpott H, Nandurkar S, Royce SG et al.: Risk factors for eosinophilic esophagitis. Clin Exp Allergy 2014; 44: 1012–1019.
• 7. Spergel JM, Brown-Whitehorn TF, Beausoleil JL et al.: 14 years of eosinophilic esophagitis: clinical features and prognosis. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2009; 48: 30–36.
• 8. Iwańczak B: Eozynofilowe zapalenie przełyku u dzieci i dorosłych – nowe wyzwanie diagnostyczno-terapeutyczne XXI wieku. Fam Med Prim Care Rev 2008; 10: 853–860.
• 9. Mishra A, Hogan SP, Brandt EB et al.: An etiological role for aeroallergens and eosinophils in experimental esophagitis. J Clin Invest 2001; 107: 83–90.
• 10. Papadopoulou A, Koletzko S, Heuschkel R et al.; ESPGHAN Eosinophilic Esophagitis Working Group and the Gastroenterology Committee: Management guidelines of eosinophilic esophagitis in childhood. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2014; 58: 107–118.
• 11. Sherrill JD, Rothenberg ME: Genetic dissection of eosinophilic esophagitis provides insight into disease pathogenesis and treatment strategies. J Allergy Clin Immunol 2011; 128: 23–32.
• 12. Dellon ES, Liacouras CA: Advances in clinical management of eosinophilic esophagitis. Gastroenterology 2014; 147: 1238–1254.
• 13. Putnam PE: Eosinophilic esophagitis in children: clinical manifestations. Gastroenterol Clin North Am 2008; 37: 369–381.
• 14. Shah A, Kagalwalla AF, Gonsalves N et al.: Histopathologic variability in children with eosinophilic esophagitis. Am J Gastroenterol 2009; 104: 716–721.
• 15. Dellon ES, Gonsalves N, Hirano I et al.; American College of Gastroenterology: ACG clinical guideline: evidenced based approach to the diagnosis and management of esophageal eosinophilia and eosinophilic esophagitis (EoE). Am J Gastroenterol 2013; 108: 679–692.
• 16. Mulder DJ, Hurlbut DJ, Noble AJ et al.: Clinical features distinguish eosinophilic and reflux-induced esophagitis. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2013; 56: 263–270.
• 17. Henderson CJ, Abonia JP, King EC et al.: Comparative dietary therapy effectiveness in remission of pediatric eosinophilic esophagitis. J Allergy Clin Immunol 2012; 129: 1570–1578.
• 18. Kagalwalla AF, Sentongo TA, Ritz S et al.: Effect of six-food elimination diet on clinical and histologic outcomes in eosinophilic esophagitis. Clin Gastroenterol Hepatol 2006; 4: 1097–1102.
• 19. Spergel JM, Andrews T, Brown-Whitehorn TF et al.: Treatment of eosinophilic esophagitis with specific food elimination diet directed by a combination of skin prick and patch tests. Ann Allergy Asthma Immunol 2005; 95: 336–343.
• 20. Teitelbaum JE, Fox VL, Twarog FJ et al.: Eosinophilic esophagitis in children: immunopathological analysis and response to fluticasone propionate. Gastroenterology 2002; 122: 1216–1225.
• 21. Konikoff MR, Noel RJ, Blanchard C et al.: A randomized, doubleblind, placebo-controlled trial of fluticasone propionate for pediatric eosinophilic esophagitis. Gastroenterology 2006; 131: 1381–1391.
• 22. Aceves SS, Bastian JF, Newbury RO et al.: Oral viscous budesonide: a potential new therapy for eosinophilic esophagitis in children. Am J Gastroenterol 2007; 102: 2271–2279.
• 23. Straumann A, Spichtin HP, Grize L et al.: Natural history of primary eosinophilic esophagitis: a follow-up of 30 adult patients for up to 11.5 years. Gastroenterology 2003; 125: 1660–1669.

• Document Type: review