Przejawy autodestruktywności pośredniej u osób po próbach samobójczych

• Authors: Konstantinos Tsirigotis , Wojciech Gruszczyński , Marta Lewik-Tsirigotis , Marta Kruszyna

Title variants

EN

Manifestations of indirect self-destructiveness in persons after suicide attempts

• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

Objective: To explore the indirect self-destructiveness syndrome and its manifestations in persons after suicide attempt. Material and methods: The study population consisted of 147 persons (114 women and 33 men) aged 14-33 years. The control group was selected from among persons who did not commit suicide, well-matched in terms of sociodemographic status. To study the indirect self-destructiveness and its manifestations the Polish version of the Chronic Self- Destructiveness Scale (CS-DS) by K. Kelley in Suchańska adaptation was used. Results: Patients after suicide attempts gained significantly higher scores than those who did not commit suicide, in all indices of CS-DS: indirect self-destructiveness global index, A1: Transgression and Risk, A2: Poor Health Maintenance, A3: Personal and Social Neglects, A4: Lack of Planfulness, A5: Helplessness and Passiveness. People after suicide attempts gained significantly higher scores in the active as well as in the passive form of indirect self-destructiveness. Conclusions: The index of indirect self-destructiveness syndrome in patients after suicide attempts is within the upper limit of the average scores. The dominant classes of indirect self-destructive behaviours are (order according to intensity): Helplessness and Passiveness (A5), Transgression and Risk (A1), Poor Health Maintenance (A2). Intensiveness of indirect self-destructiveness as a generalized tendency is higher than in persons without suicide attempts. Intensity of particular categories (classes, manifestations) of indirect self-destructiveness is also higher in them. The intensity of active and passive form in these persons is almost identical, while in persons without suicide attempts, the intensiveness of the active form is much lower than the passive one’s. Results of research on indirect self-destructiveness may be useful in the suicidal prevention and in therapeutic work with persons who have attempted suicide.

PL

Cel: Zbadanie syndromu autodestruktywności pośredniej i jej przejawów u osób, które dokonały próby samobójczej. Materiał i metoda: Populacja badana składała się ze 147 osób (114 kobiet i 33 mężczyzn) w wieku 14-33 lat. Grupę porównawczą utworzono spośród osób, które nie podejmowały prób samobójczych; była ona dopasowana pod względem statusu socjodemograficznego. Do badania autodestruktywności pośredniej i jej przejawów zastosowano polską wersję Chronic Self-Destructiveness Scale (CS-DS) K. Kelley w adaptacji Suchańskiej. Wyniki: Osoby po próbach samobójczych uzyskały wyniki istotnie wyższe niż osoby, które nie podejmowały prób samobójczych, we wszystkich wskaźnikach CS-DS: globalny wskaźnik autodestruktywności pośredniej, A1: Transgresja i Ryzyko, A2: Zaniedbania Zdrowotne, A3: Zaniedbania Osobiste i Społeczne, A4: Nieuważność i Brak Planowania, A5: Bezradność i Bierność. Osoby po próbach samobójczych uzyskały wyniki istotnie wyższe w formie aktywnej, jak również w formie biernej autodestruktywności pośredniej. Wnioski: Wskaźnik syndromu autodestruktywności pośredniej u osób po próbach samobójczych mieści się w górnej granicy wyników średnich. Dominującymi klasami zachowań pośrednio autodestruktywnych są u nich (w kolejności natężenia): Bezradność i Bierność (A5), Transgresja i Ryzyko (A1), Zaniedbania Zdrowotne (A2). Nasilenie autodestruktywności pośredniej jako tendencji uogólnionej jest większe niż u osób bez prób samobójczych. Nasilenie poszczególnych kategorii (klas, przejawów) autodestruktywności pośredniej również jest u nich większe. Nasilenie formy aktywnej i biernej u tych osób jest prawie identyczne, natomiast u osób bez prób samobójczych nasilenie formy aktywnej jest o wiele niższe niż biernej. Wyniki badań nad autodestruktywnością pośrednią mogą być użyteczne w profilaktyce suicydalnej, a także w pracy terapeutycznej z osobami po próbach samobójczych.

Keywords

EN

autoagresja; autodestruktywnośćpośrednia; autodestruktywność bezpośrednia; direct self-destructiveness; indirect self-destructiveness; próby samobójcze; samobójstwa; self-aggression; suicide; suicide attempts

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Journal: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
• Year: 2011
• Volume: 11
• Issue: 2
• Pages: 83-91

Contributors

author

Konstantinos Tsirigotis

• Zakład Psychologii, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Filia w Piotrkowie Trybunalskim. Kierownik: dr Andrzej Witusik,

author

Wojciech Gruszczyński

• Klinika Zaburzeń Nerwicowych Związanych ze Stresem, Uniwersytet Medyczny w Łodzi. Kierownik: prof. dr hab. n. med. Wojciech Gruszczyński

author

Marta Lewik-Tsirigotis

• Zakład Chemii Medycznej i Mikrobiologii, Politechnika Wrocławska. Kierownik: prof. dr hab. Roman Gancarz

author

Marta Kruszyna

• Zakład Psychologii, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Filia w Piotrkowie Trybunalskim. Kierownik: dr Andrzej Witusik

References

• 1. Omigdobun O.O., Adejumo O.A., Babalola O.O.: Suicide attempt by hanging in preadolescent children: a case series. West. Afr. J. Med. 2008; 27: 259-262.
• 2. Giegling I., Olgiati P., Hartmann A.M. i wsp.: Personality and attempted suicide. Analysis of anger, aggression and impulsivity. J. Psychiatr. Res. 2009; 43: 1262-1271.
• 3. WHO. Figures and facts about suicide. World Health Organization, Geneva 1999.
• 4. Largey M., Kelly C.B., Stevenson M.: A study of suicide rates in Northern Ireland 1984-2002. Ulster Med. J. 2009; 78: 16-20.
• 5. Tsirigotis K., Gruszczyński W., Kruszyna M.: Autodestruktywność pośrednia u osób po próbach samobójczych. Suicydologia 2008; 4: 57-62.
• 6. Tsirigotis K., Gruszczyński W., Tsirigotis-Wołoszczak M.: Indirect (chronic) self-destructiveness and modes of suicide attempts. Archives of Medical Science 2010; 6: 111-116.
• 7. Kelley K., Byrne D., Przybyla D.P.J. i wsp.: Chronic self-destructiveness: conceptualization, measurement, and initial validation of the construct. Motivation and Emotion 1985; 9: 135-151.
• 8. Suchańska A.: Analisa empirica da fenomeno de autodestrutividade latente. Revista Brasileira de Psychologia 1991; 3: 84-89.
• 9. Suchańska A.: Przejawy i uwarunkowania psychologiczne pośredniej autodestruktywności. UAM, Poznań 1998.
• 10. Polewka A., Chrostek-Maj J., Kroch S. i wsp.: Poziom poczucia koherencji a ryzyko próby samobójczej. Przeg. Lek. 2001; 4: 335-339.
• 11. Płużek Z.: Osobowościowe uwarunkowania pytania o sens życia. W: Popielski K. (red.): Człowiek-Wartości-Sens. KUL, Lublin 1996: 371-380.
• 12. StatSoft Polska. Statistica PL. Kraków: StatSoft; 2007.
• 13. Gmitrowicz A.: Uwarunkowania zachowań samobójczych młodzieży. Suicydologia 2005; 1: 71-76.
• 14. Ringel E.: Der Selbstmord. Abschluss einer krankhaften psychischen Entwicklung. Wien-Düsseldorf: Maudrich; 1953.
• 15. Géhin A., Kabuth B., Pichené C., Vidailhet C.: Ten year follow- up study of 65 suicidal adolescents. J. Can. Acad. Child Adolesc. Psychiatry 2009; 18: 117-125.
• 16. Hirsch J.K., Woldorf K., Lalonde S.M. i wsp.: Optimistic explanatory style as a moderator of the association between negative life events and suicide ideation. Crisis 2009; 1: 48-53.
• 17. Seligman M.E.P.: What You Can Change and What You Cannot. Knopf, New York 1994.

• Document Type: article