Diagnoza zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi u dzieci w wieku przedszkolnym

• Authors: Anna Orylska , Gabriela Jagielska

Title variants

EN

The diagnosis of attention-deficit/hyperactivity disorder in preschool children

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Choć rozpowszechnienie ADHD w populacji dzieci w wieku przedszkolnym wynosi około 4,9%, proces diagnostyczny w tym wieku jest trudny, gdyż kryteria diagnostyczne odzwierciedlają raczej obraz kliniczny zaburzenia w wieku szkolnym. Wciąż relatywnie mało prac poświęca się temu tematowi, mimo że wczesne rozpoznanie ADHD i interwencje terapeutyczne mogą zapobiec krótko- i długoterminowym następstwom tego zaburzenia. Trudności diagnostyczne w wieku przedszkolnym są związane z dynamicznym rozwojem dziecka, jego nabywanymi umiejętnościami społecznymi, behawioralnymi oraz poznawczymi. ADHD może być rozpoznane u dzieci w wieku przedszkolnym na podstawie szczegółowego wywiadu rozwojowego, rodzinnego, wywiadu klinicznego w kierunku objawów ADHD oraz wywiadu opartego na kryteriach diagnostycznych wg ICD-10 i DSM-IV-TR, dostosowanego do okresu rozwojowego. Niezbędnym krokiem diagnostycznym ADHD jest przeprowadzenie diagnozy różnicowej. W artykule podkreślono wagę narzędzi uzupełniających, m.in. kwestionariusza Conners Early Chilchood (CEC), przeznaczonego do wczesnej identyfikacji problemów w sferze behawioralnej, społecznej i emocjonalnej u dzieci w wieku od 2 do 6 lat. Miary CEC dotyczą 2 obszarów – zachowania oraz aspektów rozwojowych. Innym narzędziem jest Behavior Rating Inventory of Executive Function – Preschool (BRIEF-P), przeznaczony do oceny funkcji wykonawczych u dzieci w wieku od 2 do 5 lat. Artykuł jest próbą wyjaśnienia trudności napotykanych w diagnozowaniu ADHD u dzieci w wieku przedszkolnym oraz zwraca uwagę na złożoność procesu diagnostycznego z użyciem wybranych kwestionariuszy przeznaczonych do oceny małych dzieci.

EN

The research shows that approximately 4.9% of preschool-aged children meet the criteria for ADHD. However, the diagnosis at this age is quite difficult because ADHD criteria describe symptoms of school-aged children. The diagnosis of ADHD in preschool is rarely investigated or described. However, an early diagnosis of ADHD and therapy can prevent short- and long-term consequences. The diagnostic difficulties at the preschool age are connected with the child’s dynamic development, acquired social, behavioural and cognitive capabilities. ADHD can be diagnosed in preschoolaged children on the basis of the child’s development and family interview, clinical interview including ADHD symptoms described on ICD-10 and DSM-IV-TR. An indispensable diagnostic step in ADHD is the differential diagnosis. The article emphasizes the importance of the tools which should be used during the diagnostic process. The Conners Early Childhood aids in the early identification of behavioural, social, and emotional problems for preschool children aged from 2 to 6. The CEC also assists in measuring whether or not the child is appropriately meeting major developmental milestones (Adaptive Skills, Communication, Motor Skills, Play, and Pre-Academic/Cognitive). The Behaviour Rating Inventory of Executive Function – Preschool (BRIEF-P) is the tool for screening, assessing, and monitoring of a young child’s executive functioning and development (age from 2 to 5). The article tries to explain the difficulty of the diagnostic process in ADHD children at such a young age. Additionally, it presents some tools with which to diagnose and prescribe children at the preschool age.

Keywords

EN

ADHD; attention-deficit/hyperactivity disorder; diagnosis; diagnostyka; dzieci w wieku przedszkolnym; neuropsychological profile; preschool children; profil neuropsychologiczny; zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
• Year: 2011
• Volume: 11
• Issue: 2
• Pages: 115-119

Contributors

author

Anna Orylska

• Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej w Warszawie

author

Gabriela Jagielska

• Klinika Psychiatrii Wieku Rozwojowego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Kierownik: prof. dr hab. n. med. Tomasz Wolańczyk

References

• 1. Mannuzza S., Klein R.G., Bonagura N. i wsp.: Hyperactive boys almost grow up. II. Status of subjects without a mental disorder. Arch. Gen. Psychiatry 1988; 45: 13-18.
• 2. Mick E., Faraone S.V., Biederman J., Spencer T.J.: Przebieg i zejście zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Psychiatria po Dyplomie 2005; 2: 21-26.
• 3. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. Wyd. 4. Text Revision. American Psychiatric Association, Washington 2000.
• 4. WHO: Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Badawcze kryteria diagnostyczne. Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”, Instytut Psychiatrii i Neurologii, Kraków–Warszawa 1998.
• 5. Pfiffner L.J.: Wszystko o ADHD. Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań 2004.
• 6. Root R.W.I., Resnick R.J.: An update on the diagnosis and treatment of attention deficit hyperactivity disorder in children. Prof. Psychol. Res. Pr. 2003; 34: 34-41.
• 7. Arons B.S., Katz-Leavy J., Wittig A.C., Wayne Holden E.: Too young for ADHD: the potential role of systems of care. J. Dev. Behav. Pediatr. 2002; 23 (supl.): S57-S63.
• 8. Byrne J.M., DeWolfe N.A., Bawden H.N.: Assessment of attention deficit hyperactivity disorder in preschoolers. Child Neuropsychol. 1998; 4: 49-66.
• 9. Byrne J.M., Bawden H.N., Beattie T.L., DeWolfe N.A.: Preschoolers classified as having attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD): DSM-IV symptom endorsement patterns. J. Child Neurol. 2000; 15: 533-538.
• 10. DuPaul G.J., McGoey K.E., Eckert T.L., VanBrakle J.: Preschool children with attention-deficit/hyperactivity disorder: impairments in behavioral, social, and school functioning. J. Am. Acad. Child Adolesc. Psychiatry 2001; 40: 508-515.
• 11. Dreyer B.P.: The diagnosis and management of attention-deficit/ hyperactivity disorder in preschool children: the state of our knowledge and practice. Curr. Probl. Pediatr. Adolesc. Health Care 2006; 36: 6-30.
• 12. Biederman J., Spencer T.: Non-stimulant treatments for ADHD. Eur. Child Adolesc. Psychiatry 2000; 9 (supl. 1): I51-I59.
• 13. Palfrey J.S., Levine M.D., Walker D.K., Sullivan M.: The emergence of attention deficits in early childhood: a prospective study. J. Dev. Behav. Pediatr. 1985; 6: 339-348.
• 14. Błachno M., Szymańska U., Kołakowski A., Pisula A.: Karanie fizyczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej przez ich rodziców. Psychiatr. Pol. 2006; 40: 43-55.
• 15. Mahone E.M., Hoffman J.: Behavior ratings of executive function among preschoolers with ADHD. Clin. Neuropsychol. 2007; 21: 569-586.
• 16. Lahey B.B., Pelham W.E., Stein M.A. i wsp.: Validity of DSM-IV attention-deficit/hyperactivity disorder for younger children. J. Am. Acad. Child Adolesc. Psychiatry 1998; 37: 695-702.
• 17. Harvey E.A., Youngwirth S.D., Thakar D.A., Errazuriz P.A.: Predicting attention-deficit/hyperactivity disorder and oppositional defiant disorder from preschool diagnostic assessments. J. Consult. Clin. Psychol. 2009; 77: 349-354.
• 18. Faraone S.V.: Etiologia i patofizjologia zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi u dorosłych. Psychiatria po Dyplomie 2005; 2: 8-20.
• 19. Cantwell D.P.: Genetics of hyperactivity. J. Child Psychol. Psychiatry 1975; 16: 261-264.
• 20. Morrison J.R., Stewart M.A.: The psychiatric status of the legal families of adopted hyperactive children. Arch. Gen. Psychiatry 1973; 28: 1432-1437.
• 21. Kołakowski A., Wolańczyk T., Pisula A. i wsp.: ADHD – zespół nadpobudliwości psychoruchowej. Przewodnik dla rodziców i wychowawców. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2007.
• 22. Sprafkin J., Gadow K.D., Nolan E.E.: The utility of DSM-IV – referenced screening instrument for attention-deficit/hyperactivity disorder. J. Emot. Behav. Disord. 2001; 9: 182-191.
• 23. Conners C.K., Sitarenios G., Parker J.D., Epstein J.N.: The revised Conners’ Parent Rating Scale (CPRS-R): factor structure, reliability, and criterion validity. J. Abnorm. Child Psychol. 1998; 26: 257-268.
• 24. Gadow K.D., Sprafkin J.N.: Early Childhood Symptom Inventory: Norms Manual. Stony Brook, Checkmate Plus, Ltd., NY 1997.
• 25. Sprafkin J., Volpe R.J., Gadow K.D. i wsp.: A DSM-IV referenced screening instrument for preschool children: the Early Childhood Inventory-4. J. Am. Acad. Child Adolesc. Psychiatry 2002; 41: 604-612.
• 26. Conners C.K.: Conners Early Childhood Manual. Multi- Health Systems Inc., New York 2009.
• 27. Espy K.A.: The Shape School: assessing executive function in preschool children. Dev. Neuropsychol. 1997; 13: 495-499.
• 28. Jacques S., Zelazo P.D.: The Flexible Item Selection Task (FIST): a measure of executive function in preschoolers. Dev. Neuropsychol. 2001; 20: 573-591.
• 29. Hughes C., Dunn J., White A.: Trick or treat? Uneven understanding of mind and emotion and executive dysfunction in “hard-to-manage” preschoolers. J. Child Psychol. Psychiatry 1998; 39: 981-994.
• 30. Espy K.A., Kaufmann P.M., Glisky M.L.: Neuropsychologic function in toddlers exposed to cocaine in utero: a preliminary study. Dev. Neuropsychol. 1999; 15: 447-460.
• 31. Espy K.A., Stalets M.M., McDiarmid M.M. i wsp.: Executive functions in preschool children born preterm: application of cognitive neuroscience paradigms. Child Neuropsychol. 2002; 8: 83-92.
• 32. Gioia G.A., Isquith P.K., Guy S.C., Kenworthy L.: Behavior rating inventory of executive function. Child Neuropsychol. 2000;6: 235-238.
• 33. Isquith P.K., Gioia G.A., Espy K.A.: Executive function in preschool children: examination through everyday behavior. Dev. Neuropsychol. 2004; 26: 403-422.
• 34. Jagielska G., Wolańczyk T.: Strategie postępowania w leczeniu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Lek w Polsce 2006; 10: 79-92.

• Document Type: article