Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results
2012 | 12 | 3 | 157-162

Article title

Rodzaje zaburzeń rozwoju psychoruchowego u dzieci do lat 3 i znaczenie wczesnej interwencji dla dalszego rozwoju dziecka – badania wstępne

Authors

Content

Title variants

EN
Types of psychomotor developmental disorders in children before the age of 3 years and the meaning of the early intervention for the child’s future development – preliminary research

Languages of publication

EN

Abstracts

EN
Aim of the study: The analysis of the types of developmental disorders in early childhood. Material and methods: Seventy-one children at the age from 7 days to 3 years who came to The Early Intervention Centre for Handicapped Children “Give the Chance” at University Children’s Clinical Hospital in Bialystok in 2010 were examined. There were 46 (65%) boys and 25 (35%) girls in that group. The most common reason for coming to the Centre was the psychomotor retardation – 38 (54%) subjects. In the Centre the diagnosis included: developmental interview, psychological, pedagogical and speech-therapy research. The evaluation of the psychomotor development in the psychological investigation was made using the Brunet-Lézine Scale of Psychomotor Development. The opinion on the symptoms of pervasive developmental disorder was based on diagnostic criteria contained in ICD-10. Results: The delayed development of the active speech was diagnosed in 71 (100%) subjects. Forty-one (58%)patients had psychomotor retardation without the features of the pervasive developmental disorder. Pervasive developmental disorder was diagnosed in 19 (27%) subjects. The quotient of the psychomotor development was 77. Therapeutic influences included: psychoeducation – 65 (92%) subjects, pedagogical therapy and speech-therapy – 13 (18%) subjects, emotional support – 65 (92%) subjects, systematic group classes for parents – 10 (14%) subjects. Conclusions: 1) The developmental disorder was diagnosed in the majority of the examined children – 41 (58%) subjects. 2) Pervasive developmental disorder was diagnosed in 19 (27%) subjects, which is in accordance with the worldwide tendency for the growth of the number of diagnosis connected with this disorder (“autism epidemics”).
PL
Cel: Analiza rodzajów zaburzeń rozwoju we wczesnym dzieciństwie oraz form podejmowanych terapii w ramach wczesnej interwencji. Materiał i metody: Badaniami objęto 71 dzieci w wieku od 7 dni do 3 lat, zgłoszonych w 2010 roku do Ośrodka Wczesnej Pomocy Dzieciom Upośledzonym „Dać Szansę” Uniwersyteckiego Dziecięcego Szpitala Klinicznego w Białymstoku. Badana grupa liczyła 46 (65%) chłopców i 25 (35%) dziewczynek. Najczęstszym powodem zgłoszenia się do Ośrodka było opóźnienie rozwoju psychoruchowego – 38 (54%) badanych. Diagnoza w Ośrodku obejmowała wywiad rozwojowy, badanie pedagogiczne, psychologiczne i logopedyczne. Ocenę poziomu rozwoju psychoruchowego, w badaniu psychologicznym, przeprowadzono Skalą Rozwoju Psychomotorycznego we Wczesnym Dzieciństwie Brunet-Lézine. Ocenę symptomów całościowych zaburzeń rozwojowych oparto na kryteriach diagnostycznych tego zaburzenia zawartych w ICD-10. Wyniki: Opóźniony rozwój mowy czynnej zdiagnozowano u 71 (100%) badanych dzieci. Opóźnienie rozwoju psychoruchowego (bez cech całościowych zaburzeń rozwoju) wystąpiło u 41 (58%) pacjentów. Całościowe zaburzenia rozwojowe zdiagnozowano u 19 (27%) dzieci w badanej grupie. Proste opóźnienie mowy (bez opóźnienia w rozwoju umysłowym) zdiagnozowano u 6 (8%) badanych. Średni iloraz rozwoju psychoruchowego w badanej grupie wyniósł 77 (wynik w przedziale poniżej przeciętnej). W każdym przypadku ukończonego procesu diagnostycznego sporządzono pisemną opinię. Oddziaływania terapeutyczne obejmowały: psychoedukację – 65 (92%) badanych, terapię pedagogiczną i logopedyczną – 13 (18%) badanych, wsparcie emocjonalne – 65 (92%) badanych, systematyczne zajęcia grupowe dla rodziców – 10 (14%) badanych. Wnioski: 1) U większości badanych dzieci – 41 (58%) – stwierdzono opóźnienie rozwoju psychoruchowego na poziomie wyników poniżej przeciętnej. 2) Całościowe zaburzenia rozwojowe zdiagnozowano u 19 (27%) badanych dzieci, co stoi w zgodzie z ogólnoświatową tendencją wzrostu liczby diagnoz z tego kręgu zaburzeń („epidemia autyzmu”).

Discipline

Year

Volume

12

Issue

3

Pages

157-162

Physical description

Contributors

author
  • Ośrodek Wczesnej Pomocy Dzieciom Upośledzonym, Uniwersytecki Dziecięcy Szpital Kliniczny w Białymstoku

References

  • 1. Kielar-Turska M., Białecka-Pikul M.: Wczesne dzieciństwo. W: Trempała J., Harwas-Napierała B. (red.): Psychologia rozwoju człowieka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007: 47-82.
  • 2. Pisula E.: Małe dziecko z autyzmem. Diagnoza i terapia. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2005: 61-72.
  • 3. Skovgaard A.M.: Mental health problems and psychopathology in infancy and early childhood. An epidemiological study. Dan. Med. Bull. 2010; 57: 1-30.
  • 4. Firkowska-Mankiewicz A.: XII Międzynarodowy Kongres IASSID – Towards Mutual Understanding: Person, Environment, Community (Osoba – Środowisko – Społeczeństwo na rzecz Wspólnego Porozumienia). Człowiek – Niepełnosprawność – Społeczeństwo 2005; 1: 203-208.
  • 5. Przetacznikowa M., Chrzanowska D.: Skala Rozwoju Psychomotorycznego we Wczesnym Dzieciństwie według Brunet-Lezine. Podręcznik do użytku wewnętrznego (instrukcja do testu psychologicznego).
  • 6. Pużyński S., Wciórka J.: Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”, Warszawa 1997: 209-214.
  • 7. Cytowska B.: Idea wczesnej interwencji i wspomagania rozwoju małego dziecka. W: Cytowska B., Winczura B. (red.): Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2006: 15-26.
  • 8. Kastory-Bronowska M., Pakuła Z.: Model opieki nad dziećmi z zaburzeniami rozwoju psychoruchowego w wieku od 0 do 7 roku życia w Ośrodku Wczesnej Interwencji Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym. W: Kmita G., Kaczmarek T. (red.): Wczesna interwencja – miejsce psychologa w opiece nad małym dzieckiem i jego rodziną. Wydawnictwo Emu, Warszawa 2004: 111-124.
  • 9. Chrzanowska I.: Problemy edukacji dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością. Regionalna specyfika czy ogólnopolska tendencja. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2010: 60-69.
  • 10. Rous B., Myers C.T., Stricklin S.B.: Strategies for supporting transition of young children with special needs and their families. J. Early Interv. 2007; 30: 1-18.
  • 11. Kendall P.C.: Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Mechanizmy zaburzeń i techniki terapeutyczne dla praktyków i rodziców. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2004: 49-58.
  • 12. Frith U.: Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2008: 83-103.
  • 13. Błeszyński J.J.: Autyzm a niepełnosprawność intelektualna i opóźnienie w rozwoju. Skala Oceny Zachowań Autystycznych. Harmonia Universalis, Gdańsk 2011: 14-21.
  • 14. Pisula E.: Autyzm. Przyczyny, symptomy, terapia. Harmonia Universalis, Gdańsk 2010: 22-24.

Document Type

article

Publication order reference

Identifiers

YADDA identifier

bwmeta1.element.psjd-8cd48bbc-c1b7-4c00-b1ab-8e7495540f7f
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.