Determining content of mercury in vitamin and mineral dietary supplements

• Authors: Barbara Brodziak-Dopierała , Agnieszka Fischer , Patrycja Derkacz , Jerzy Stojko

Title variants

PL

Oznaczanie zawartości rtęci w witaminowych i mineralnych suplementach diety

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

INTRODUCTION:Dietary supplements are increasingly more frequently used to increase the daily intake of essential vitamins and minerals. These preparations are classified as a special category of foods and are subject to food law, not pharmaceutical regulations. As a result, the requirements for dietary supplements are much less restrictive than to medi-cations. The aim of study was to determine the level of mercury in multivitamin and multimineral preparations and to analyze the results. MATERIAL AND METHODS:The study included 22 dietary supplements containing vitamins and minerals available on the Polish market. Mercury was analyzed with an AAS using AMA 254. RESULTS: The concentrations of Hg were 0.22–5.85 μg/kg (the average content was 2.40 μg/kg). The highest average mercury content was 4.51 μg/kg, whereas the lowest one was 0.31 μg/kg. The results were also analyzed in individual groups depending on the main component and indication for use as well as pharmaceutical formulation. Furthermore, according to the manufacturer’s recommendation, the dose of mercury taken with a single medicine was estimated for time of a day, a week, a month, 3 months and also a year. The findings were compared to the limits defined in the regula-tions of the European Union and PTWI set by the JECFA to assess the health risk. The results presented in this study proved that the amount of mercury in the tested dietary supplements is much lower than the value of valid regulations. CONCLUSIONS:As long as they are used with the recommendation of manufacturer, the analyzed supplements do not pose a threat to human health.

PL

WSTĘP: Suplementy diety to produkty coraz częściej wybierane jako łatwy sposób na uzupełnienie niedoborów witamin i minerałów w codziennej diecie. Są to środki spożywcze podlegające prawu żywnościowemu a nie farmaceutycz-nemu, co przekłada się na znacznie mniejsze wymagania niż w przypadku leków. Również prosta i niekosztowna procedura ich rejestracji sprawia, że każdego roku zwiększa się liczba dostępnych preparatów. Celem pracy było oznaczenie zawartości rtęci w witaminowo-mineralnych suplementach diety oraz analiza uzyskanych wyników. MATERIAŁ I METODY: Do badania wybrano 22 suplementy diety dostępne na polskim rynku, zawierające w swoim składzie witaminy i minerały. W zebranych próbkach oznaczono zawartość rtęci przy użyciu spektrometru absorpcji atomowej AMA 254. WYNIKI: Zawartość rtęci mieściła się w zakresie 0,22–5,85μg/kg. Najwięcej rtęci – 4,51μg/kg – występowało w preparacie uzupełniającym poziom cynku i miedzi. Najmniejsza zawartość wynosiła 0,31μg/kg w preparacie witaminowo-mineralnym. Uzyskane wyniki analizowano w poszczególnych grupach suplementów diety w zależności od składnika głównego i wskazań do stosowania oraz od postaci farmaceutycznej. Obliczono także dzienne pobranie rtęci przy maksymalnych zalecanych dawkach w ciągu dnia, miesiąca, 3 miesięcy oraz roku. Uzyskane oznaczenia porównano z obowiązującym w krajach Unii Europejskiej maksymalnym dopuszczalnym poziomem zawartości rtęci w suplementach diety oraz tymczasowym tygodniowym pobraniem PTWI, ustalonym przez JECFA. WNIOSKI:Przeprowadzona analiza wykazała, że poziom zawartości rtęci w badanych suplementach diety witaminowo-mineralnych nie został przekroczony. Stosowanie tych preparatów w ilości zalecanej przez producenta nie stwarza ryzyka dla zdrowia.

Keywords

EN

AAS; mercury; rtęć; vitamin and mineral dietary supplements; witaminowo-mineralne suplementy diety

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
• Journal: Annales Academiae Medicae Silesiensis
• Year: 2019
• Issue: 73
• Pages: 203-211

Contributors

author

Barbara Brodziak-Dopierała

• Department of Toxicology and Bioanalysis, Faculty of Pharmaceutical Sciences in Sosnowiec, Medical University of Silesia in Katowice

author

Agnieszka Fischer

• Department of Toxicology and Bioanalysis, Faculty of Pharmaceutical Sciences in Sosnowiec, Medical University of Silesia in Katowice

author

Patrycja Derkacz

• Apteka Staromiejska, Gliwice

author

Jerzy Stojko

• Department of Toxicology and Bioanalysis, Faculty of Pharmaceutical Sciences in Sosnowiec, Medical University of Silesia in Katowice; Department for Experimental Medicine, Faculty of Medical Science in Katowice, Medical University of Silesia in Katowice

References

• 1. Szewczyk P. Dopuszczanie do obrotu suplementów diety. Najwyższa Izba Kontroli LLO.430.002. Nr ewid. 195/2016/P/16/078/LLO. 2016 [online], https://www.nik.gov.pl/plik/id,13031,vp,15443.pdf [Dostęp: 10.03.2018]
• 2.Bojarowicz H., Dźwigulska P. Suplementy diety. Część I. Suplementy die-ty a leki – porównanie wymagań prawnych. Hygeia Public Health 2012; 47: 427–432.
• 3. Prawo suplementów diety. Red. nauk. M. Kondrat. Wolters Kluwer 2012. Warszawa, s. 16–27.
• 4. Krejpcio Z., Skwarek K., Hyżyk A., Dyba S. Ocena powszechności spożycia suplementów diety w wybranej grupie osób aktywnych sportowo. Probl. Hig. Epidemiol. 2011; 92(4): 935–938.
• 5. Krasnowska G., Sikora T. Suplementy diety a bezpieczeństwo konsumenta. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość 2011; 4(77): 5–23.
• 6. Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia z dnia 25 sierpnia 2006 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 136, poz. 914 z późn. zm.) Zasady wprowadzania po raz pierwszy do obrotu suplementu diety, środków spożywczych specjalnego prze-znaczenia żywieniowego oraz żywności wzbogaconej [online], https://suple-menty.gis.gov.pl/ (accessed on 15 December 2018) [Dostęp: 11.03.2018].
• 7. Kowalski A., Frankowski M. Levels and potential health risks of mercury in prescription, non-prescription medicines and dietary supplements in Poland. Regul. Toxicol. Pharmacol. 2015; 73(1): 396–400, doi: 10.1016/j.yrtph.2015.08.001.
• 8. Genuis S., Schwalfenberg G., Siy A., Rodushkin I. Toxic element contamination of natural health products and pharmaceutical preparations. PLos One 2012; 7(11): 1–12, doi: 10.1371/journal.pone.0049676.
• 9. Bolan S., Kunhikrishnan A., Seshadri B., Choppala G., Naidu R., Bolan N.S., Ok Y.S., Zhang M., Li C.G., Li F., Noller B., Kirkham M.B. Sources, distri-bution, bioavailability, toxicity, and risk assessment of heavy metal(loid)s in complementary medicines. Environ. Int. 2017; 108: 103–118. doi: 10.1016/j.envint.2017.08.005. 10. Moret S., Prevarin A., Tubaro F. Levels of creatine, organic contamina-tions and heavy metals in creatine dietary supplements. Food Chem. 2011; 126: 1232–1238.
• 11. WHO (World Health Organization). Mercury and health, 2013. [online], http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs361/en/ [Dostęp 13.03.2018].
• 12. Abernethy D.R., Destefano A., Cecil T., Zaidi K., Williams R.L. Metal im-purities in food and drugs. Pharm. Res. 2010; 27(5): 750–755, doi: 10.1007/s11095-010-0080-3.
• 13. Genchi G., Sinicropi M., Carocci A., Lauria G., Catalano A. Mercury ex-posure and heart diseases. Int. J. Environ. Res. Public Health 2017; 14(1): pii: E74, doi: 10.3390/ijerph14010074.
• 14. Seppanen K., Kantola M., Laatikainen R. Effect of supplementation with organic selenium on mercury status as measuered by mercury in pubic hair. J. Trace Elem. Med. Biol. 2000; 14(2): 84–89.
• 15.Wu X.,Cobbina S.J.,Mao G.,Xu H.,Zhang Z.,Yang L. A review of toxic-ity and mechanisms of individual and mixtures of heavy metals in the envi-ronment. Environ. Sci. Pollut. Res. Int. 2016; 23(9): 8244–8259, doi 10.1007/s11356-016-6333-x.
• 16. Syversen T., Kaur P. The toxicology of mercury and its compound. J. Trace Elem. Med. Biol. 2012; 26(4): 215–226, doi: 10.1016/j.jtemb.2012.02.004.
• 17. Bernhoft R. Mercury toxicity and treatment: A review of the literature. J. Environ Public Health 2012; 460508, doi: 10.1155/2012/460508.
• 18. Kim M., Lee Y., Park K. Vitamin and mineral supplement use among ko-rean adults: Baseline data from the trace element study of korean adults in Yeungnam area. Nutrients 2018; 10(1): 50, doi: 10.3390/nu10010050.
• 19. Park J.H., Hwang M.S., Ko A., Jeong D.H., Kang H.S., Yoon H.J., Hong J.H. Total mercury concentrations in the general Korean population, 2008–2011. Regul. Toxicol. Pharmacol. 2014; 70(3): 681–686, doi: 10.1016/j.yrtph.2014.10.004.
• 20. Barrella M.V., Heringer O.A., Cardoso P.M.M., Pimentel E.F., Scherer R., Lenz D., Endringer D.C.Metals content in herbal supplements. Biol. Trace Elem. Res. 2017; 175(2): 488–494, doi: 10.1007/s12011-016-0776-2.
• 21. Różycka K., Rolka G. Zastosowanie techniki ASA do oznaczania rtęci na przykładzie badań surowców używanych w przemyśle materiałów budowla-nych. Prace Instytutu Ceramiki iMateriałów Budowlanych 2015; 21(8): 58–66.
• 22. Raport Najwyższej Izby Kontroli. Informacja o wynikach kontroli. Do-puszczenie do obrotu suplementów diety [online]. Warszawa 2017. [Dostęp 14.03.2018].
• 23. Commission staff working document „Characteristics and perspectives of the market for food supplements containing substances other than vitamins and minerals” [online]. Bruksela 5.12.2008 SEC(2008) 2976 [Dostęp 15.03.2018].
• 24. Raport PMR. Rynek suplementów diety w Polsce w 2015. Prognozy rozwo-ju na lata2015–2020. [Dostęp 15.03.2018].
• 25. Europehttps://www.efsa.europa.eu/en/glossary-taxonomy-terms [Dostęp 15.03.2018].
• 26. Herrman J.L., Younes M. Background to the ADI/TDI/PWTI. Regul. Toxi-col. Pharmacol. 1999; 30(2Pt2): 109–113.
• 27. Socha K., Michalska-Mosiej M. Zawartość rtęci w suplementach diety. Probl. Hig. Epidemiol. 2013; 94(4): 645–647.
• 28. Levine K., Levine M., Weber F., Hu Y., Perlmutter J., Grohse P.M. Determination of mercury in an assortment of dietary supplements using an inexpensive combustion atomic absorption spectrometry technique. J. An. Methods Chem. 2005; 4: 211–216, doi: 10.1155/JAMMC.2005.211.
• 29. Avula B., Wang Y.H., Duzgoren-Aydin N.S., Khan I.A.Inorganic elemental compositions of commercial multivitamin/mineral dietary supplements: Appli-cation of collision/reaction cell inductively coupled-mass spectroscopy. Food Chem. 2011; 127(1): 54–62, doi: 10.1016/j.foodchem.2010.12.083.
• 30. Korfali S.I., Hawi T., Mroueh M. Evaluation of heavy metals content in di-etary supplements in Lebanon. Chem. Cent. J. 2013; 7: 10, doi: 10.1186/1752-153X-7-10.
• 31. Tumir H., Bosnir J., Vedrina-Dragojević I., Dragun Z. Monitoring of metal and metalloid content of dietary supplements on the Croatian market. Food Control 2010; 21(6): 885–889, doi: 10.1016/j.foodcont.2009.12.005.
• 32. García-Rico L., Leyva-Perez J., Jara-Marini M.E. Content and daily in-take of copper, zinc, lead, cadmium and mercury from dietary supplements in Mecixo. Food Chem. Toxicol. 2007; 45(9): 1599–1605, doi: 10.1111/j.1749--6632.2009.05270.x.
• 33. TNS Raport „Świadome samoleczenie wPolsce – http://www.lekiczysuple-menty.pl 2014” zbadania przeprowadzonego nazlecenie platformy edukacyj-no-informacyjnej http://www.lekiczysuplementy.pl [Dostęp 15.03.2018].
• 34. Gershwin M., Borchers A., Keen C., Hendler S., Hagie F., Greenwood M.R. Public safety and dietary supplementation. Ann. N Y Acad. Sci. 2010; 1190: 104–117, doi: 10.1111/j.1749-6632.2009.05270.x

• Document Type: article