Skuteczność montelukastu w ambulatoryjnym leczeniu astmy oskrzelowej u pacjentów powyżej 15. roku życia w warunkach codziennej praktyki lekarskiej (real life study)

• Authors: Izabela Kupryś‑Lipińska

Title variants

EN

Real life study on the effectiveness of montelukast in the treatment of outpatients suffering from bronchial asthma over 15 years old

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Bronchial asthma is an inflammatory disease, therefore the anti‑inflammatory agents are crucial in its management. Antileukotriene modifiers reveal such activity. They are recommended by GINA experts for usage in the monotherapy alternatively to low doses of inhaled glucocorticosteroids (ICS) on the 2nd step of asthma treatment or as the add‑on therapy to ICS on higher levels. The goal of this study was the evaluation of montelukast efficacy in outpatients aged 15 years and over suffering from persistent asthma in Poland. 11 250 patients were included to the observational program. The main inclusion criterion was previously treatment with montelukast no longer then one month. The physicians’ decision on the beginning of montelukast therapy had to be made independently of the patients’ participation in the study. The data was collected using uniform self‑prepared questionnaires during two routine visits in outpatient clinic performed in 8 week interval. The mean age of subjects was 36.79±15.62 years (range from 15 to 90). More than a half of participants (52.09%) were women. The asthma duration was usually between 2 and 5 years. Eighty three percent of subjects had atopic asthma. The main reason for beginning of montelukast therapy was insufficient asthma control (58.74%), the next was exercise induced symptoms (47.99%), in 40.85% of cases physicians indicated on allergic rhinitis coexistence. Montelukast was recommended as monotherapy in 11.35% of cases, and in 87.6% as add‑on therapy to ICS. During 8 weeks of observation the number of patients with currently completely controlled asthma increased form 8.22% (695) at visit 1 up to 44.48% (3808), the number of patients with partly controlled asthma decreased form 60.33% (5104) to 46.77% (4004), and the number of patients with uncontrolled asthma markedly decreased form 31.45% (2661) to 8.75% (749). In patients’ opinion the their overall health status markedly improved and the symptoms decreased. This observational study conducted in large group of asthmatics confirmed very good effectiveness of montelukast in achieving asthma control both in monotherapy and as add‑on therapy to the previous treatment.

PL

Astma oskrzelowa jest chorobą o podłożu zapalnym, dlatego leki o właściwościach przeciwzapalnych stanowią podstawę w terapii tej choroby. Takie działanie wykazują leki antyleukotrienowe. Leki te są rekomendowane przez ekspertów GINA w monoterapii alternatywnie do niskich dawek wGKS w 2. stopniu intensywności terapii lub jako terapia dodana do wGKS w wyższych stopniach intensywności leczenia astmy. Celem obecnego badania obserwacyjnego była ocena skuteczności montelukastu w warunkach codziennej praktyki lekarskiej u pacjentów ambulatoryjnych w wieku 15 lat i więcej, leczonych w Polsce z powodu przewlekłej astmy oskrzelowej. Do badania włączono 11 250 pacjentów, u których lekarze z przyczyn medycznych niezależnych od udziału pacjenta w obserwacji włączyli montelukast w ostatnim miesiącu przed rozpoczęciem obserwacji. Dane były zbierane od pacjentów przez ich lekarzy prowadzących w ramach dwóch rutynowych wizyt lekarskich przeprowadzonych średnio w odstępnie 8 tygodni. Zastosowano jednolite, specjalnie przygotowane dla potrzeb badania kwestionariusze. średnia wieku uczestników badania wyniosła 36,79±15,62 roku (przedział od 15 do 90 lat). Kobiety stanowiły 52,09% respondentów. W chwili włączenia do obserwacji czas trwania astmy najczęściej wynosił między 2 a 5 lat. W 83,39% przypadków astma miała charakter atopowy. Przyczyną włączenia montelukastu u większości pacjentów (58,74%) była niedostateczna kontrola choroby, w 47,99% lekarze włączyli lek z powodu objawów astmy prowokowanych wysiłkiem, a w 40,85% wskazywali na istotny wpływ na decyzję współwystępowania alergicznego nieżytu nosa. W 11,35% przypadków montelukast stosowano w monoterapii, a u 87,6% badanych jako lek dodany do wziewnych glikokortykosteroidów. W ciągu 8 tygodni obserwacji istotnie wzrosła liczba pacjentów z całkowitą bieżącą kontrolą astmy z 8,22% (695) podczas pierwszej wizyty do 44,48% (3808), zmalała też liczba pacjentów z częściowo kontrolowaną astmą – z 60,33% (5104) do 46,77% (4004) i wyraźnie zmniejszyła się liczba chorych z niekontrolowaną astmą – z 31,45% (2661) do 8,75% (749). W opinii samych pacjentów istotnie poprawił się ich stan zdrowia, nastąpiła redukcja nasilenia objawów. W przedstawionym tu badaniu obserwacyjnym przeprowadzonym na dużej grupie chorych potwierdzono wysoką skuteczność montelukastu w poprawie kontroli astmy, zarówno stosowanego w monoterapii, jak i jako leku dodanego do wcześniejszego leczenia.

Keywords

EN

antileukotriene agents; asthma control; badanie obserwacyjne; kontrola astmy; leki przeciwleukotrienowe; montelukast; observational study; outpatient therapy; terapia ambulatoryjna

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2012
• Volume: 8
• Issue: 4
• Pages: 360-369

Contributors

author

Izabela Kupryś‑Lipińska

• Klinika Chorób Wewnętrznych, Astmy i Alergii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

References

• 1. Kuna P., Kupryś-Lipińska I., Fal A.M. i wsp.: Astma oskrzelowa. W: Antczak A. (red.): Pulmonologia, cz. II. (seria: Wielka Interna). Medical Tribune, Warszawa 2010: 129-138, 144-171.
• 2. Adres: www.who.int.
• 3. Samoliński B., Sybilski A.J., Raciborski F. i wsp.: Występowanie astmy oskrzelowej u dzieci, młodzieży i młodych dorosłych w Polsce w świetle badania ECAP. Astma Alergia Immunologia 2009; 14: 27-34.
• 4. Juszczyk G.: Analiza potrzeb zdrowotnych osób aktywnych zawodowo w wieku 20-40 lat jako prognoza zmian struktury epidemiologicznej w Polsce. Praca doktorska, Warszawski Uniwersytet Medyczny, 2008.
• 5. Kupryś-Lipińska I., Kuna P.: Jak wybrać optymalny lek kontrolujący w astmie oskrzelowej - czy wyniki badań pragmatycznych wpływają na naszą codzienną praktykę? Terapia 2012; 20 (4): 9-18.
• 6. Kupryś I., Kuna P.: Rola leukotrienów i działanie leków antyleukotrienowych w alergicznym nieżycie nosa. Pol. Merkuriusz Lek. 2001; 9: 717-720.
• 7. Ogawa Y., Calhoun WJ.: The role of leukotrienes in airway inflammation. J. Allergy Clin. Immunol. 2006; 118: 789-798.
• 8. Adres: www.ginasthma.org.
• 9. Bacharier L.B., Boner A., Carlsen K.H. i wsp.: Diagnosis and treatment of asthma in childhood: a PRACTALL consensus report. Allergy 2008; 63: 5-34.
• 10. Travers J., Marsh S., Williams M. i wsp.: External validity of randomised controlled trials in asthma: to whom do the results of the trials apply? Thorax 2007; 62: 219-223.
• 11. Herland K., Akselsen J.P., Skj0nsberg O.H., Bjermer L.: How representative are clinical study patients with asthma or COPD for a larger “real life” population of patients with obstructive lung disease? Respir. Med. 2005; 99: 11-19.
• 12. Price D., Musgrave S.D., Shepstone L. i wsp.: Leukotriene antagonists as first-line or add-on asthma-controller therapy. N. Engl. J. Med. 2011; 364: 1695-1707.
• 13. Liebhart J., Malolepszy J., Wojtyniak B. i wsp.: Prevalence and risk factors for asthma in Poland: results from the PMSEAD study. J. Investig. AHergol. Clin. Immunol. 2007; 17: 367-374.
• 14. Kupryś-Lipińska I., Elgalal A., Kuna P.: Wyniki punktowych testów skórnych z aeroalergenami w populacji ogólnej mieszkańców województwa łódzkiego. Pneumo-nol. Alergol. Pol. 2009; 77: 229-234.
• 15. Brozek J.L., Bousquet J., Baena-Cagnani C.E. i wsp.: Allergic Rhinitis and its Impact on Asthma (ARlA) guidelines: 2010 revision. J. Allergy Clin. Immunol. 2010; 126: 466-476.
• 16. Price D., Zhang Q., Kocevar VS. i wsp.: Effect of a concomitant diagnosis of allergic rhinitis on asthma-related health care use by adults. Clin. Exp. Allergy 2005; 35: 282-287.
• 17. Chapman K.R., Boulet L.P., Rea R.M., Franssen E.: Suboptimal asthma control: prevalence, detection and consequences in general practice. Eur. Respir. J. 2008: 31: 320-325.
• 18. Rabe K.F., Vermeire P.A., Soriano J.B., Maier WC.: Clinical management of asthma in 1999: the Asthma Insights and Reality in Europe (AIRE) study. Eur. Respir. J. 2000; 16: 802-807.
• 19. Kowalski M.L., Jędrzejczak M., Cirlić M.: Efektywność leczenia astmy oskrzelowej w Polsce w ocenie pacjentów - wyniki badania AIRCEE (Asthma Insights & Reality in Central and Eastern Europe). Alergia Astma Immunologia 2004; 9 (4): 187-195.
• 20. Peters-Golden M., Swern A., Bird S.S. i wsp.: Influence of body mass index on the response to asthma controller agents. Eur. Respir. J. 2006; 27: 495-503.
• 21. Thomson N.C., Chaudhuri R., Livingston E.: Asthma and cigarette smoking. Eur. Respir. J. 2004; 24: 822-833.
• 22. Mejza F., Niżankowska-Mogilnicka E., Górski P., Kurzawa R.: Opieka nad chorymi na astmę lub przewlekłą obturacyjną chorobę płuc w Polsce - badanie KOMPAS. Medycyna Praktyczna 2006; (10): 149-152.
• 23. Rabinovitch N., Strand M., Stuhlman K., Gelfand E.W: Exposure to tobacco smoke increases leukotriene E4-related albuterol usage and response to montelukast. J. Allergy Clin. Immunol. 2008; 121: 1365-1371.
• 24. Braido F., Bousquet P.J., Brzoza Z. i wsp.: Specific recommendations for PROs and HRQoL assessment in allergic rhinitis and/or asthma: a GA2LEN taskforce position paper. Allergy 2010; 65: 959-968.
• 25. Apter A.J., Reisine S.T., Affleck G. i wsp.: Adherence with twice-daily dosing of inhaled steroids. Socioeconomic and health-belief differences. Am. J. Respir. Crit. Care Med. 1998; 157: 1810-1817.
• 26. Latry P., Pinet M., Labat A. i wsp.: Adherence to antiinflammatory treatment for asthma in clinical practice in France. Clin. Ther. 2008; 30 Spec. No.: 1058-1068.
• 27. Canonica G.W., Baena-Cagnani C.E., Blaiss M.S. i wsp.: Unmet needs in asthma: Global Asthma Physician and Patient (GAPP) Survey: global adult findings. Allergy 2007; 62: 668-674.

• Document Type: article