EN
The abundance of pharmacological interventions to treat substance abuse disorder has solidified globally. Despite promising effects, use of pharmacological interventions in substance abuse disorder are limited in asian territories. This study aimed to identify and explore existing effective pharmacological interventions on abstinence of substance abuse disorder. A systematic review was conducted adhering to PRISMA guidelines. Google scholar, Pubmed, Hinari, and Cochrane databases were systematically searched and the topic and abstract of the articles were screened for eligibility. Articles of empirical studies on pharmacological interventions on abstinence of substance abuse disorder, which were published in peer-reviewed journals during 2010 to 2020, written in English, were included and articles on alcohol and smoking cessation were excluded from the review. Full papers were then assessed against eligibility criteria. Quality appraisal and data extraction of the selected articles were performed by two independent reviewers and discrepancies were discussed with another independent reviewer to reach consensus. Three hundred and seven research articles were identified through a comprehensive database search. After screening the topics and abstracts of the articles and assessing the relevant full texts for eligibility, 26 articles of the empirical studies were included in the systematic review. High doses of Buprenorphine, Methadone, Lofexidine, Naltrexone, SB-334867, Prazosin, and Baclofen were identified to be significantly effective in abstinence from substance abuse. It was concluded that empirical evidence of effective pharmacological interventions exists and its combination with existing non-pharmacological rehabilitation interventions are proposed as more effective in the treatment of substance abuse.
PL
Na całym świecie utrwaliła się obfitość interwencji farmakologicznych mających na celu leczenie zaburzeń związanych z nadużywaniem substancji. Mimo obiecujących efekty, zastosowanie interwencji farmakologicznych w zaburzeniach związanych z nadużywaniem substancji psychoaktywnych jest ograniczone na terytoriach azjatyckich. Badanie miało na celu identyfikację i zbadanie istniejących skutecznych interwencji farmakologicznych dotyczących abstynencji od nadużywania substancji psychotropowych. Przeprowadzono przegląd systematyczny zgodnie z wytycznymi PRISMA. Bazy Google, Pubmed, Hinari i Cochrane były systematycznie przeszukiwane, a tematyka i abstrakty artykułów były sprawdzane pod kątem kwalifikowalności. Artykuły z badań empirycznych dotyczących interwencji farmakologicznych dotyczących abstynencji w zaburzeniach związanych z nadużywaniem substancji, które zostały: opublikowane w recenzowanych czasopismach w latach 2010-2020, napisane w języku angielskim, zostały uwzględnione oraz artykuły na temat alkoholu i rzucenie palenia zostały wykluczone z przeglądu. Pełne artykuły zostały następnie ocenione pod kątem kryteriów kwalifikacyjnych. Jakość oceny i ekstrakcji danych z wybranych artykułów zostały wykonane przez dwóch niezależnych recenzentów, zaś rozbieżności zostały omówione z innym niezależnym recenzentem w celu osiągnięcia konsensusu. Trzysta siedem artykułów naukowych zostało zidentyfikowanych poprzez kompleksowe przeszukanie bazy danych. Po przejrzeniu tematów oraz streszczeń artykułów i ocene odpowiednich pełnych tekstów pod kątem kwalifikowalności, 26 artykułów z badań empirycznych zostało włączonych do przeglądu systematycznego. Zidentyfikowano wysokie dawki buprenorfiny, metadonu, lofeksydyny, naltreksonu, SB-334867, prazosyny i baklofenu jako znacząco skuteczne w abstynencji od nadużywania substancji. Stwierdzono, że istnieją empiryczne dowody skuteczności interwencji farmakologicznych i ich połączenia z istniejącymi niefarmakologicznymi interwencjami rehabilitacyjnymi jako bardziej skuteczne w leczeniu nadużywania substancji.