Leczenie skojarzone nadciśnienia tętniczego

• Authors: Agnieszka Jaguś-Jamioła , Anna Kaźmierczak-Dziuk , Andrzej Skrobowski

Title variants

EN

Combined therapy of arterial hypertension

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Primary arterial hypertension is a long-lasting elevation of blood pressure above the accepted numbers. It is one of the most common causes of mortality in the world. Not until the complications occur it may be symptomless, furthermore it coexists with other cardiovascular risk factors such as metabolic disorders. The aim of medical treatment is to reduce hypertension but also eliminate the risk factors by encouraging changes in the patient’s lifestyle (non-pharmacological actions) and introducing proper therapy. According to Polish Hypertension Society there are five major groups of hypotensive drugs. These are: thiazide diuretics (thiazide-like preferred), betaadrenolytics (vasodilatators preferred), calcium channel antagonists (dihydropiridine preferred), angiotensin converting enzyme inhibitors and angiotensin II receptor blockers. Drugs from the groups above may be used as a monotherapy and also in various specific combination. In the uneventful hypertension the hypotensive therapy should be started from single medication chosen from five main groups of drugs, which have proved favorable influence on the reduction of cardiovascular mortality. But the majority of treated population needs more than one drug to control the hypertension. Then it is necessary to start the combined therapy and use medication in connections with regards to the favorable synergic and additive mechanism of action of each active substance. The remarkable advantages in efficiency, blood vessels protection and avoiding side effects are reached with the combination of angiotensin converting enzyme inhibitors and dihydropirydyne calcium channel antagonist. In the combined therapy it is always necessary to take into account the use of combined pill, because it essentially improves the effectiveness of hypertension treatment and raises the compliance.

PL

Nadciśnienie tętnicze pierwotne to trwałe podwyższenie ciśnienia tętniczego powyżej przyjętych wartości. Jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów na świecie. Przed wystąpieniem powikłań narządowych może nie dawać żadnych objawów, a dodatkowo najczęściej współistnieje z innymi czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego z grupy zaburzeń metabolicznych. Podstawą postępowania medycznego jest normalizacja ciśnienia tętniczego i eliminacja czynników ryzyka, które należy osiągnąć poprzez zmobilizowanie pacjenta do istotnych zmian stylu życia (postępowanie niefarmakologiczne) oraz wdrożenie odpowiedniej farmakoterapii. Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego dysponujemy pięcioma głównymi grupami leków hipotensyjnych. Są to: diuretyki tiazydowe (preferowane tiazydopodobne), beta-adrenolityki (preferowane wazodylatacyjne), antagoniści wapnia (preferowane pochodne dihydropirydynowe), inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę oraz blokery receptora AT1 dla angiotensyny drugiej. Leki z tych grupa można stosować w monoterapii, jak również w pewnych wzajemnych połączeniach. W niepowikłanym nadciśnieniu tętniczym terapię hipotensyjną rozpoczyna się od pojedynczego leku, wybierając spośród pięciu głównych grup o udowodnionym korzystnym wpływie na redukcję śmiertelności sercowo-naczyniowej. Większość chorych wymaga jednak stosowania więcej niż jednego leku w celu osiągnięcia docelowych wartości ciśnienia tętniczego. Wówczas należy wdrożyć terapię skojarzoną, stosując leki w połączeniach uwzględniających wypadkowy efekt synergistyczny i addytywny mechanizmów działania poszczególnych substancji czynnych. Szczególnie korzystne pod względem siły działania, pożądanych efektów naczynioprotekcyjnych i minimalizacji działań ubocznych jest połączenie inhibitora konwertazy angiotensyny z antagonistą kanałów wapniowych z grupy pochodnych dihydropirydynowych. W terapii skojarzonej należy zawsze rozważyć stosowanie leków w postaci preparatu złożonego, gdyż wpływa to istotnie na skuteczność leczenia nadciśnienia tętniczego i sprzyja przestrzeganiu zaleceń lekarza.

Keywords

EN

arterial hypertension; cardiovascular risk; combined therapy; leczenie farmakologiczne; leczenie skojarzone; nadciśnienie tętnicze; pharmacotherapy; ryzyko sercowo-naczyniowe; synergism; synergizm

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2011
• Volume: 7
• Issue: 4
• Pages: 310-318

Contributors

author

Agnieszka Jaguś-Jamioła

• Oddział Kardiologii Nieinwazyjnej i Telemedycyny, Klinika Kardiologii i Chorób Wewnętrznych, Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie. Kierownik Oddziału: dr hab. n. med. Andrzej Skrobowski, prof. nadzw.

author

Anna Kaźmierczak-Dziuk

• Oddział Kardiologii Nieinwazyjnej i Telemedycyny, Klinika Kardiologii i Chorób Wewnętrznych, Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie. Kierownik Oddziału: dr hab. n. med. Andrzej Skrobowski, prof. nadzw.

author

Andrzej Skrobowski

• Oddział Kardiologii Nieinwazyjnej i Telemedycyny, Klinika Kardiologii i Chorób Wewnętrznych, Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie. Kierownik Oddziału: dr hab. n. med. Andrzej Skrobowski, prof. nadzw.

References

• 1. Lewandowski J.: Epidemiologia nadciśnienia tętniczego oraz badanie chorego na nadciśnienie tętnicze. Przew. Lek. 2010; 4: 31-35.
• 2. Rywik S.: Ocena ryzyka u pacjenta z nadciśnieniem tętniczym. Nadciśn. Tętn. 2001; 5: 75-82.
• 3. Widecka K., Grodzicki T., Narkiewicz K. i wsp.: Zasady postępowania w nadciśnieniu tętniczym - 2011 rok. Wytyczne Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego. Nadciśn. Tętn. 2011; 15: 55-80.
• 4. Januszewicz A., Prejbisz A., Więcek A. i wsp.: Nadciśnienie tętnicze. W: Szczeklik A., Tendera M. (red.): Kardiologia. Tom 2, Medycyna Praktyczna, Kraków 2010: 757-768.
• 5. MacMahon S., Peto R, Cutler J. i wsp.: Blood pressure, stroke, and coronary heart disease. Part 1. Prolonged differences in blood pressure: prospective observational studies corrected for the regresion dilution bias. Lancet 1990; 335: 765-774.
• 6. Yusuf S., Sleight P., Pogue J. i wsp.: Effects of an angio-tensin-converting-enzyme inhibitor, ramipril, on cardiovascular events in high-risk patients. The Heart Outcomes Prevention Evaluation Study Investigators. N. Engl. J. Med. 2000; 342: 145-153.
• 7. Liu L., Zhang Y., Liu G. i wsp.: The Felodipine Event Reduction (FEVER) Study: a randomized long-term placebo-controlled trial in Chinese hypertensive patients. J. Hypertens. 2005; 23: 2157-2172.
• 8. Gradman A.H., Basile J.N., Carter B.L. i wsp.: Combination therapy in hypertension. J. Am. Soc. of Hypertens. 2010; 4: 90-98.
• 9. Wald D.S., Law M., Morris J.K. i wsp.: Combination therapy versus monotherapy in reducing blood pressure: meta-analysis on 11,000 participants from 42 trials. Am. J. Med. 2009; 122: 290-300.
• 10. Jankowski P.: Jak leczyć nadciśnienie tętnicze w 2010 roku? Najnowsze stanowisko ekspertów Europejskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego. Kardiol. na co Dzień 2010; 5: 3-7.
• 11. Mann J. F., Schmieder R.E., McQueen M. i wsp.: Renal outcomes with telmisartan, ramipril, or both, in people at high vascular risk (the ONTARGET study): a multicentre, randomised, double-blind, controlled trial. Ongoing telmisartan alone and in combination with ramipril global endpoint trial. Lancet 2008; 372: 547-553.
• 12. Widecka K.: Badanie ACCOMPLISH - terapia skojarzona nadciśnienia tętniczego. Które połączenia są najlepsze? Nadciśn. Tętn. 2008; 12: 245-251.
• 13. Jamerson K., Weber M.A., Bakris G.L. i wsp.: ACCOMPLISH Trial Invvestigators. Benazepril plus amlodipine or hydrochlorothiazide for hypertension in high-risk patients. N. Engl. J. Med. 2008; 359: 2417-2428.
• 14. Dahlof B., Sever P.S., Poulter N.R i wsp.: ASCOT Investigators. Prevention of cardiovascular events with an antihypertensive regimen of amlodipine adding perindopril as required versus atenolol adding bendroflumethiazide as required, in the Anglo-Scandinavian Cardiac Outcomes Trial-Blood Pressure Lowering Arm (ASCOT-BPLA): a multicentre randomised controlled trial. Lancet 2005; 366: 895-906.
• 15. Januszewicz A. i wsp.: Nadciśnienie tętnicze pierwotne. W: Szczeklik A., Gajewski P., (red.): Kompendium Medycyny Praktycznej: choroby wewnętrzne. Medycyna Praktyczna, Kraków 2010: 265.
• 16. Feldman R.D., Zou G.Y., Vandervoort M.K. i wsp.: A simplified approach to the treatment of uncomplicated hypertension: a cluster randomized, controlled trial. Hypertension 2009; 53: 646-653.
• 17. Widecka K., Grodzicki T., Narkiewicz K. i wsp.: Zasady postępowania w nadciśnieniu tętniczym - 2011 rok. Próba komentarza na temat zmian i ich zasadności. Nadciśn. Tętn. 2011; 15: 211-235.
• 18. Banach M.: Nadciśnienie tętnicze w 2010 r. Wywiad z Prezesem Europejskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego - profesorem Krzysztofem Narkiewiczem. KOF 2010; 1: 1-2.

• Document Type: article