Podstawowe zasady leczenia przełyku Barretta

• Authors: Stanisław Wojtuń , Jerzy Gil , Michał Florek

Title variants

EN

Treatment basics of Barrett’s oesophagus

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Barrett’s oesophagus, reflux disease complication is a raising and important clinical issue. Basic diagnostic tool facilitating intestinal metaplasia diagnosis in squamous epithelium of lower part of oesophagus is endoscopy with histopathological samples. Because of high risk of malignant transformation endoscopic surveillance is required in patients with Barrett’s oesophagus. On the basis of histopathological type of lesion, length, and its location different procedure should be implemented. In the paper we discuss current treatment paradigm of Barrett’s oesophagus. Pharmacotherapy and anti‑reflux procedures can be implemented in patients with symptoms and without dysplasia. Endoscopic procedures (mucosectomy) or surgical (lower part of oesophagus removal) should be used in patients with high grade dysplasia and adenocarcinoma. In case of neoplastic lesion findings following rules should be used. Neoplastic lesion of low grade – endoscopic resection all visible lesions. In case of high grade neoplasia lesions endoscopic resection of all neoplastic lesions and all Barrett’s epithelium ablation is required. In case of patients with Barrett’s oesophagus and high grade dysplasia or intraepithelial carcinoma when oesophagus removal is planned they should be referred to surgical centers specialized in upper part of gastrointestinal tract cancer and dysplasia treatment.

PL

Przełyk Barretta jako powikłanie choroby refluksowej przełyku stanowi istotny i narastający problem kliniczny. Wiemy, że nadal podstawowym badaniem pozwalającym na stwierdzenie obecności metaplazji jelitowej w obrębie nabłonka wielowarstwowego płaskiego w dolnym odcinku przełyku jest klasyczne badanie endoskopowe z pobraniem wycinków do badania histopatologicznego. Ponieważ istnieje wysokie ryzyko transformacji nowotworowej w przełyku Barretta, w pracy wskazano na potrzebę prowadzenia nadzoru endoskopowego u tych chorych. W zależności od rozpoznania histopatologicznego, typu zmiany i długości zajmowanego odcinka ustala się sposób postępowania z chorym. W artykule omówiono współczesne metody leczenia przełyku Barretta. U chorych z dolegliwościami klinicznymi i bez dysplazji zastosowanie mają farmakoterapia lub zabiegi antyrefluksowe, z kolei u chorych z dysplazją wysokiego stopnia i gruczolakorakiem stosuje się zabiegi endoskopowe (mukozektomia) lub chirurgiczne (wycięcie dolnego odcinka przełyku). W przypadku stwierdzenia zmian neoplastycznych proponuje się następujące zasady postępowania: neoplazja niskiego stopnia wymaga resekcji endoskopowej wszystkich widocznych zmian, neoplazja wysokiego stopnia – resekcji endoskopowej wszystkich ognisk neoplastycznych i ablacji pozostałego nabłonka Barretta. Chorych z przełykiem Barretta z dysplazją wysokiego stopnia lub z rakiem śródnabłonkowym, u których rozważa się wycięcie przełyku, należy kierować do ośrodków chirurgicznych specjalizujących się w leczeniu raka i dysplazji wysokiego stopnia w górnym odcinku przewodu pokarmowego.

Keywords

EN

Barrett’s oesophagus; adenocarcinoma; endoscopic treatment; endoskopia; leczenie; oesophagus carcinoma; przełyk Barretta; rak gruczołowy przełyku; rak przełyku; treatment

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2012
• Volume: 8
• Issue: 4
• Pages: 308-314

Contributors

author

Stanisław Wojtuń

• Klinika Gastroenterologii, Centralny Szpital Kliniczny MON WIM w Warszawie. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Jerzy Gil

author

Jerzy Gil

• Klinika Gastroenterologii, Centralny Szpital Kliniczny MON WIM w Warszawie. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Jerzy Gil

author

Michał Florek

• Klinika Gastroenterologii, Centralny Szpital Kliniczny MON WIM w Warszawie. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Jerzy Gil

References

• 1. Choroby przełyku. W: Dąbrowski A. (red.): Gastroente-rologia. Medical Tribune Polska, Warszawa 2010: 10-28.
• 2. Fuci S.: Gastroenterologia. W: Fauci A., Braunwald E., Kasper D. (red.): Interna Harrisona. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2009: 2070-2075.
• 3. Maratka Z: Endoskopia przewodu pokarmowego. Diagnostyka różnicowa. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005: 28-34.
• 4. Riddell R.H.: The biopsy diagnosis of gastroesophageal reflux disease, “carditis”, and Barrett’s esophagus, and sequelae of therapy. Am. J. Surg. Pathol. 1996; 20 supl. 1: S31-S50.
• 5. Yamada T: Podręcznik Gastroenterologii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005: 255.
• 6. Hvid-Jensen F., Pedersen L., Drewes A.M. i wsp.: Incidence of adenocarcinoma among patients with Barrett’s esophagus. N. Engl. J. Med. 2011; 365: 1375-1383.
• 7. Coleman H., Bhat S., Johnston B.T. i wsp.: Tobacco smoking increases the risk of high-grade dysplasia and cancer among patients with Barrett’s esophagus. Gastroenterology 2012: 142: 233-240.
• 8. Cook M.B., Shaheen N.J., Anderson L.A. i wsp.: Cigarette smoking increases risk of Barrett’s esophagus: an analysis of Barrett’s and Esophageal Adenocarcinoma Consortium. Gastroenterology 2012; 142: 744-753.
• 9. Hattori S., Muto M., Ohtsu i wsp.: EMS as salvage treatment for patients with locoregional failure of definitive chemioradiotherapy for esophageal cancer. Gastro-intest. Endosc. 2003; 58: 65-70.
• 10. Desai T.K., Krishnan K., Samala N. i wsp.: The incidence of oesophageal adenocarcinoma in non-dysplastic Barrett’s oesophagus: a meta-analysis. Gut 2012; 61: 970-976.
• 11. Spechler S.J., Sharma P., Souza R.F. i wsp.: American Gastroenterological Association technical review on the management of Barrett’s esophagus. Gastroenterology 2011; 140: e18-e52.
• 12. Bhat S., Coleman H.G., Yousef F. i wsp.: Risk of malignant progression in Barrett’s esophagus patients: results from a large population-based study. J. Natl Cancer Inst. 2011; 103: 1049-1057.
• 13. Spechler S.J., Sharma P., Souza R.F. i wsp.: American Gastroenterological Association medical position statement on the management of Barrett’s esophagus. Gastroenterology 2011; 140: 1084-1091.
• 14. Tran T., Spechler S.J., Richardson P., El-Serag H.B.: Fundoplication an the risk of esophageal cancer in gastroesophageal reflux disease. Am. J. Gastroenterol. 2005; 100: 102-109.
• 15. Endo M., Yoshino K., Kawano T. i wsp.: Clinicopathologic analysis of lymph node metastasis in surgically resected superficial cancer of the thoracic esophagus. Dis. Esophagus 2000; 13: 125-129.
• 16. Ackroyd R., Brown N.J., Davis M.F. i wsp.: Photodynamic therapy for dysplastic Barrett’s oesophagus: a prospective, double blind, randomised, placebo controlled trial. Gut 2000; 47: 612-617.
• 17. Krishnadath K.K., Wang K.K., Taniguchi K. i wsp.: Persistent genetic abnormalities in Barrett’s esophagus after photodynamic therapy. Gastroenterology 2000; 119: 624-630.
• 18. Nijhawan P.K., Wang K.K.: Endoscopic mucosal resection for lesions with endoscopic features suggestive of malignancy and high-grade dysplasia within Barrett’s esophagus. Gastrointest. Endosc. 2000; 52: 328-332.
• 19. Kahrilas P.J.: The problems with surveillance of Barrett’s esophagus. N. Engl. J. Med. 2011; 365: 1437-1438.
• 20. Shirvani VN., Ouatu-Lascar R., Kaur B.S. i wsp.: Cyclooxygenase 2 expression in Barrett’s esophagus and adenocarcinoma: ex vivo induction by bile salts and acid exposure. Gastroenterology 2000; 118: 487-496.

• Document Type: article