Journal
Article title
Content
Full texts:
Title variants
Tissue reactions of abdominal integuments to surgical sutures in sonography
Languages of publication
Abstracts
Classical abdominal surgeries usually require long incisions of the abdominal integuments
followed by tight closure with adequate suturing material. Nonabsorbable sutures
may cause various reactions, including granuloma reactions, both sterile and infl ammatory.
The aim of the study was to analyze prospective ultrasound examinations
of the abdominal integuments in order to detect tissue reactions to surgical sutures.
Material and methods: For 10 years, ultrasound examinations of the abdominal integuments
involved the assessment of surgical scars in all patients who underwent open or
closed surgeries for various reasons (in total 2254 patients). Ultrasound examinations
were performed only with the use of linear probes with the frequency ranging from
7 to 12 MHz. Each scar in the abdominal integuments was scanned in at least two
planes. When a lesion was detected, the image was enlarged and the transducer was
rotated by approximately 180° in order to capture the dimensions of the granuloma
and the most characteristic image of the suture. Moreover, vascularization of the lesion
was also assessed with the use of color Doppler mode set to detect the lowest fl ows.
Results: All granulomas (19 lesions, two in one patient) created hypoechoic oval or
round nodules, were relatively well-circumscribed and their size ranged from 8 × 4 mm
to 40 × 14 mm. In the center of the lesion, it was possible to notice a thread that was
coiled to various degrees and presented itself as a double, curved hyperechoic line.
In 9 out of 19 granulomas, slight peripheral vascularization was observed. The substantial
majority of the lesions (n = 15) were in contact with the fascia. In seven patients,
compression with the transducer induced known local pain (n = 4) or intensifi ed pain
that had already been present (n = 3); all of these granulomas infi ltrated the fascia
and showed slight peripheral vascularization. Cutaneous fi stulae developed in two
patients with purulent reactions to the running stitch (in one patient – two fi stulae).
Conclusions: Suture granulomas in the abdominal integuments manifest themselves as
nodular hypoechoic lesions, usually localized at the edge of the fascia – subcutaneous
fat. A pathognomonic sign of this type of granulomas is the presence of a thread in their
center that usually manifests itself as a chaotically shaped, double hyperechoic line.
In some granulomas, particularly those with clinical presentation, slight peripheral
vascularization is observed.
followed by tight closure with adequate suturing material. Nonabsorbable sutures
may cause various reactions, including granuloma reactions, both sterile and infl ammatory.
The aim of the study was to analyze prospective ultrasound examinations
of the abdominal integuments in order to detect tissue reactions to surgical sutures.
Material and methods: For 10 years, ultrasound examinations of the abdominal integuments
involved the assessment of surgical scars in all patients who underwent open or
closed surgeries for various reasons (in total 2254 patients). Ultrasound examinations
were performed only with the use of linear probes with the frequency ranging from
7 to 12 MHz. Each scar in the abdominal integuments was scanned in at least two
planes. When a lesion was detected, the image was enlarged and the transducer was
rotated by approximately 180° in order to capture the dimensions of the granuloma
and the most characteristic image of the suture. Moreover, vascularization of the lesion
was also assessed with the use of color Doppler mode set to detect the lowest fl ows.
Results: All granulomas (19 lesions, two in one patient) created hypoechoic oval or
round nodules, were relatively well-circumscribed and their size ranged from 8 × 4 mm
to 40 × 14 mm. In the center of the lesion, it was possible to notice a thread that was
coiled to various degrees and presented itself as a double, curved hyperechoic line.
In 9 out of 19 granulomas, slight peripheral vascularization was observed. The substantial
majority of the lesions (n = 15) were in contact with the fascia. In seven patients,
compression with the transducer induced known local pain (n = 4) or intensifi ed pain
that had already been present (n = 3); all of these granulomas infi ltrated the fascia
and showed slight peripheral vascularization. Cutaneous fi stulae developed in two
patients with purulent reactions to the running stitch (in one patient – two fi stulae).
Conclusions: Suture granulomas in the abdominal integuments manifest themselves as
nodular hypoechoic lesions, usually localized at the edge of the fascia – subcutaneous
fat. A pathognomonic sign of this type of granulomas is the presence of a thread in their
center that usually manifests itself as a chaotically shaped, double hyperechoic line.
In some granulomas, particularly those with clinical presentation, slight peripheral
vascularization is observed.
Klasyczne operacje brzuszne zazwyczaj wymagają długich nacięć powłok, a następnie
ich szczelnego zamknięcia za pomocą odpowiedniego materiału szewnego. Głównie
niewchłanialne szwy mogą powodować różne reakcje, w tym odczyny ziarniniakowe
o charakterze jałowym lub zapalnym. Celem pracy jest analiza prospektywnych badań
ultrasonografi cznych powłok brzusznych ukierunkowanych na wykrycie odczynów
tkankowych na zastosowane nici chirurgiczne. Materiał i metoda: Przez 10 lat w badaniach
powłok brzusznych każdorazowo oceniano ultrasonografi cznie stan blizny pooperacyjnej
u wszystkich pacjentów leczonych z różnych przyczyn chirurgicznie metodą
otwartą albo zamkniętą (łącznie 2254 chorych). Badania ultrasonografi czne przeprowadzano
wyłącznie głowicami liniowymi o częstotliwości w zakresie 7–12 MHz. Każdą
bliznę powłok brzusznych skanowano co najmniej na dwóch przekrojach. W momencie
wykrycia zmiany powiększano obraz i wykonywano obrót głowicą w granicach 180°,
aby uchwycić największe wymiary ziarniniaka i najbardziej charakterystyczny obraz
zwoju nici, a także oceniano jej unaczynienie, używając skali kolorowego dopplera ustawionego
na najniższe przepływy. Wyniki: Wszystkie ziarniniaki (łącznie 19, u jednego
pacjenta dwa) tworzyły guzki hipoechogeniczne kształtu owalnego lub okrągłego, dość
dobrze odgraniczone, wielkości od 8 × 4 mm do 40 × 14 mm. W centralnej części
zmiany udawało się wypatrzyć w różnym stopniu zwiniętą nić w formie podwójnej,
zakrzywionej linii hiperechogenicznej. W 9 z 19 ziarniniaków zarejestrowano zazwyczaj
niewielkie unaczynienie na obwodzie. Zdecydowana większość zmian (n = 15)
miała kontakt z powięzią. U siedmiu pacjentów ucisk guzka głowicą wyzwalał znaną
bolesność miejscową (n = 4) albo nasilał istniejący ból (n = 3); wszystkie te ziarniniaki
naciekały powięź i wykazywały niewielkie unaczynienie na obwodzie. U dwóch
osób z ropnym odczynem na założony szew ciągły wystąpiły przetoki skórne (u jednej
osoby dwie). Wnioski: Ziarniniaki wokół szwów chirurgicznych w powłokach brzusznych
manifestują się jako guzkowa zmiana hipoechogeniczna, najczęściej położona na
granicy powięź – tłuszcz podskórny. Patognomonicznym objawem tego rodzaju ziarniniaka
jest wykazanie w jego centralnej części nici, która zazwyczaj objawia się bezładnie
ukształtowaną, podwójną linią hiperechogeniczną. W części ziarniniaków, zwłaszcza
z kliniczną prezentacją, obserwuje się niewielkie unaczynienie obwodowe.
ich szczelnego zamknięcia za pomocą odpowiedniego materiału szewnego. Głównie
niewchłanialne szwy mogą powodować różne reakcje, w tym odczyny ziarniniakowe
o charakterze jałowym lub zapalnym. Celem pracy jest analiza prospektywnych badań
ultrasonografi cznych powłok brzusznych ukierunkowanych na wykrycie odczynów
tkankowych na zastosowane nici chirurgiczne. Materiał i metoda: Przez 10 lat w badaniach
powłok brzusznych każdorazowo oceniano ultrasonografi cznie stan blizny pooperacyjnej
u wszystkich pacjentów leczonych z różnych przyczyn chirurgicznie metodą
otwartą albo zamkniętą (łącznie 2254 chorych). Badania ultrasonografi czne przeprowadzano
wyłącznie głowicami liniowymi o częstotliwości w zakresie 7–12 MHz. Każdą
bliznę powłok brzusznych skanowano co najmniej na dwóch przekrojach. W momencie
wykrycia zmiany powiększano obraz i wykonywano obrót głowicą w granicach 180°,
aby uchwycić największe wymiary ziarniniaka i najbardziej charakterystyczny obraz
zwoju nici, a także oceniano jej unaczynienie, używając skali kolorowego dopplera ustawionego
na najniższe przepływy. Wyniki: Wszystkie ziarniniaki (łącznie 19, u jednego
pacjenta dwa) tworzyły guzki hipoechogeniczne kształtu owalnego lub okrągłego, dość
dobrze odgraniczone, wielkości od 8 × 4 mm do 40 × 14 mm. W centralnej części
zmiany udawało się wypatrzyć w różnym stopniu zwiniętą nić w formie podwójnej,
zakrzywionej linii hiperechogenicznej. W 9 z 19 ziarniniaków zarejestrowano zazwyczaj
niewielkie unaczynienie na obwodzie. Zdecydowana większość zmian (n = 15)
miała kontakt z powięzią. U siedmiu pacjentów ucisk guzka głowicą wyzwalał znaną
bolesność miejscową (n = 4) albo nasilał istniejący ból (n = 3); wszystkie te ziarniniaki
naciekały powięź i wykazywały niewielkie unaczynienie na obwodzie. U dwóch
osób z ropnym odczynem na założony szew ciągły wystąpiły przetoki skórne (u jednej
osoby dwie). Wnioski: Ziarniniaki wokół szwów chirurgicznych w powłokach brzusznych
manifestują się jako guzkowa zmiana hipoechogeniczna, najczęściej położona na
granicy powięź – tłuszcz podskórny. Patognomonicznym objawem tego rodzaju ziarniniaka
jest wykazanie w jego centralnej części nici, która zazwyczaj objawia się bezładnie
ukształtowaną, podwójną linią hiperechogeniczną. W części ziarniniaków, zwłaszcza
z kliniczną prezentacją, obserwuje się niewielkie unaczynienie obwodowe.
Discipline
Journal
Year
Volume
Issue
Pages
21-27
Physical description
Contributors
author
- Klinika Gastrologii, Pomorski Uniwersytet Medyczny, Szczecin, Polska, andrzejsmereczynski@onet.eu
author
- Klinika Gastrologii, Pomorski Uniwersytet Medyczny, Szczecin, Polska
author
- Zakład Diagnostyki Obrazowej i Radiologii Interwencyjnej, Pomorski Uniwersytet Medyczny, Szczecin, Polska
author
- Klinika Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej, Pomorski Uniwersytet Medyczny, Szczecin, Polska
References
- 1. Thiede A, Lütjohann K, Beck C, Blunck F: Absorbable and nonabsorbable sutures in microsurgery: standardized comparable studies in rats. J Microsurg 1979; 1: 216–222.
- 2. Onodera H, Furuya Y, Uchida M, Nakayama H, Nakamura H, Sakakibara Y et al.: Intracranial foreign body granuloma caused by dural tenting suture. Br J Neurosurg 2011; 25: 652–654.
- 3. Schwarwey K, Krzizok T, Hinrichs B: [Pyogenic granuloma following eye muscle surgery]. Klin Monbl Augenheilkd 1999; 214: 7–9.
- 4. Kikuchi M, Nakamoto Y, Shinohara S, Fujiwara K, Tona Y, Yamazaki H et al.: Suture granuloma showing false-positive fi nding on PET/CT after head and neck cancer surgery. Auris Nasus Larynx 2012; 39: 94–97.
- 5. Chung YE, Kim EK, Kim MJ, Yun M, Hong SW: Suture granuloma mimicking recurrent thyroid carcinoma on ultrasonography. Yonsei Med J 2006; 47: 748–751.
- 6. Yüksel M, Akgül AG, Evman S, Batirel HF: Suture and stapler granulomas: a word of caution. Eur J Cardiothorac Surg 2007; 31: 563–565.
- 7. Uzcátegui-Paz E, González-Paredes G: [Foreign body granuloma simulating malignant disease in the biliary tract]. Gastroenterol Hepatol 2009; 32: 32–35.
- 8. Kimura H, Shima Y, Kinoshita S, Takahashi I, Okai T: Endosonographic misdiagnosis of tumor recurrence after surgery for malignant GIST. Endoscopy 2002; 34: 238.
- 9. İmamoğlu M, Çay A, Sarihan K, Ahmetoğlu A: Paravesical suture granuloma simulating a local recurrence of the immature sacrococcygeal teratoma. J Pediatr Surg 2005; 40: 584–585.
- 10. Miyake M, Takashima K, Hiramatsu T, Hirao K: [Paravesical suture abscess diagnosed 4 years after transvaginal uterectomy]. Nihon Hinyokika Gakkai Zasshi 2006; 97: 844–847.
- 11. Lynch TH, Waymont B, Beacock CJ, Wallace DM: Paravesical suture granuloma: a problem following herniorrhaphy. J Urol 1992; 147: 460–462.
- 12. Holzheimer RG: Adverse events of sutures: possible interactions of biomaterials? Eur J Med Res 2005; 10: 521–526.
- 13. Rettenbacher T, Macheiner P, Hollerweger A, Gritzmann N, Weismann C, Todoroff B: Suture granulomas: sonography enables a correct preoperative diagnosis. Ultrasound Med Biol 2001; 27: 343–350.
- 14. Bielecki K: Narzędzia, protezy i szwy chirurgiczne. Severus, Warszawa 1995.
- 15. Nagar H, Kessler A, Graif M: The role of ultrasound in the diagnosis of stitch granulomas following paediatric herniotomy. Pediatr Radiol 1999; 29: 803–806.
- 16. Ichimiya M, Hamamoto Y, Muto M: A case of suture granuloma occurring 25 years after an appendectomy. J Dermatol 2003; 30: 634–636.
- 17. Carroll KM, Sairam K, Olliff SP, Wallace DM: Case report: paravesical suture granuloma resembling bladder carcinoma on CT scanning. Br J Radiol 1996; 69: 476–478.
- 18. Shin JH, Han BK, Ko EY, Kang SS: Sonographic fi ndings in the surgical bed after thyroidectomy. Comparison of recurrent tumors and nonrecurrent lesions. J Ultrasound Med 2007; 26: 1359–1366.
- 19. Kim JH, Lee JH, Shong YK, Hong SJ, Ko MS, Lee DH et al.: Ultrasound features of suture granulomas in the thyroid bed after thyroidectomy for papillary thyroid carcinoma with an emphasis on their differentiation from locally recurrent thyroid carcinoma. Ultrasound Med Biol 2009; 35: 1452–1457.
Document Type
article
Publication order reference
Identifiers
YADDA identifier
bwmeta1.element.psjd-4288493c-28ee-4c8e-a055-c641a7587489
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.