Czy optymalność zabiegu może być traktowana jako niezależny czynnik rokowniczy u chorych na zaawansowanego raka jajnika?

• Authors: Michał Starnawski , Mariusz Bidziński

Title variants

EN

Is optimal surgical cytoreduction an independent prognostic factor for women with advanced ovarian cancer?

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

In Poland ovarian cancer is on fifth place regarding morbidity and fourth most common cause of cancerrelated death in women. Surgical cytoreduction followed by paclitaxel and platinum-based chemotherapy is standard of care in advanced ovarian cancer. The aim of this study was to assess, if optimal surgical cytoreduction is an independent prognostic factor in this group of patients. Clinical data of 358 women with FIGO stage III ovarian cancer treated in Maria Sklodowska-Curie Memorial Cancer Centre – Institute, Warsaw, between 1995 and 1999 were assessed. Primary endpoint was PFS. Multivariable analysis showed that optimal surgical cytoreduction was not independent prognostic factor. Optimal surgery was statistically less frequently performed in older patients (p=0.06; borderline statistical significance), FIGO stage III C and patients with performance status 1 or 2 according to WHO criteria (p<0.001). Grade and FIGO stage were identified as independent prognostic factors for PFS. Median PFS were 11.4 and 5.7 months in optimally and suboptimally cytoreduced group respectively. We conclude that optimal surgical cytoreduction was not independent prognostic factor in this group of patients because there was correlation between surgical resectability and certain clinical factors.

PL

Rak jajnika jest piątym pod względem częstości występowania nowotworem złośliwym u kobiet i czwartą co do częstości przyczyną zgonów w Polsce. Leczenie operacyjne z następową chemioterapią, opartą na pochodnych platyny w skojarzeniu z paklitakselem, jest podstawową metodą terapii przypadków zaawansowanego raka jajnika. Celem niniejszej pracy była odpowiedź na pytanie, czy optymalność zabiegu może być traktowana jako niezależny czynnik rokowniczy u chorych na raka. Badaną grupę stanowiło 358 kobiet leczonych w Centrum Onkologii w Warszawie w latach 1995-1999 z powodu raka jajnika w III stopniu zaawansowania wg FIGO. Głównym punktem końcowym stosowanym w analizie był czas do progresji choroby (PFS). Na podstawie wyników analizy wieloczynnikowej stwierdzono, że optymalność zabiegu operacyjnego nie może być traktowana jako niezależny czynnik rokowniczy w tej grupie chorych. Uznano, że zabieg optymalny był istotnie rzadziej wykonywany u pacjentek, u których rozpoznano nowotwór w późniejszym wieku (p=0,06; na granicy istotności) oraz u pacjentek z FIGO III C i pacjentek ze stanem sprawności wg WHO 1-2 (p<0,001). Czynnikami wpływającymi niezależnie na długość czasu do progresji choroby były stopień zróżnicowania histologicznego oraz stopień zaawansowania wg FIGO. Mediany czasu do progresji choroby wynosiły: w przypadku chorych operowanych optymalnie – 11,4 miesiąca, a grupie, w której takiego zabiegu nie udało się wykonać – 5,7 miesiąca. W badanej grupie chorych wykazano związek pomiędzy rodzajem zabiegu a występowaniem pewnych cech klinicznych, dlatego też optymalność zabiegu nie powinna być traktowana jako niezależny czynnik rokowniczy.

Keywords

EN

chirurgia; choroba resztkowa; optimal cytoreduction; optymalna cytoredukcja; ovarian cancer; rak jajnika; residual disease; surgery

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Ginekologia Onkologiczna
• Year: 2006
• Volume: 4
• Issue: 2
• Pages: 90-98

Contributors

author

Michał Starnawski

• Roche Polska Sp. z o.o.

author

Mariusz Bidziński

• Centrum Onkologii w Warszawie, Klinika Nowotworów Narządów Płciowych Kobiet, ul. Roentgena 5, 02-781 Warszawa. Kierownik Kliniki: doc. dr hab. n. med. Mariusz Bidziński

References

• 1. Wojciechowska U., Didkowska J., Tarkowski W, Zatoń-ski W.: Nowotwory złośliwe w Polsce w 2003 roku. Centrum Onkologii - Instytut, Warszawa 2005.
• 2. Jemal A., Thomas A., Murray T., Thun M.: Cancer statistic. Cancer J. Clin. 2002; 52: 23-47.
• 3. Ozols R.F., Schwartz PE., Eifel P.J.: Ovarian cancer, fallopian tube carcinoma and peritoneal carcinoma. W: DeVita V.T., Hellman S., Rosenburg, S.A. (eds.) Cancer. Principles and Practice of Oncology; 6th ed., Lippincott Williams & Wilkins, Philadelphia 2001: 1597-1632.
• 4. Harries M., Gore M.: Part I. Chemotherapy for epithelial ovarian cancer-treatment at first diagnosis. Lancet Oncol. 2002; 3: 529-536.
• 5. Heintz A.P, Odicino F., Maisonneuve P i wsp.: Carcinoma of the ovary. Int. J. Gynaecol. Obstet. 2003; 83 (supl. 1): 135-166.
• 6. Hacker N.F., Berek J.S., Lagasse L.D. i wsp.: Primary cytoreductive surgery for epithelial ovarian cancer. Obstet. Gynecol. 1983; 61: 413-420.
• 7. Allen D.G., Heintz A.P, Touw F.W.: A meta-analysis of residual disease and survival in stage III and IV carcinoma of the ovary. Eur. J. Gynaecol. Oncol. 1995; 16: 349-356.
• 8. Lambrou N., Gomez-Marin O., Mirhashemi R. i wsp.: Optimal surgical cytoreduction in patients with stage III and stage IV endometrial carcinoma: a study of morbidity and survival. Gynecol. Oncol. 2004; 93: 653-658.
• 9. Burger R.A., Sill M., Monk B.J. i wsp.: Phase II trial of bevacizumab in persistent or recurrent epithelial ovarian cancer (EOC) or primary peritoneal cancer (PPC): A Gynecologic Oncology Group (GOG) study. J. Clin. Oncol. 2005; 23 (16S): abstrakt 5009.

• Document Type: article