Od ciężkości astmy do kontroli astmy. Metody oceny kontroli astmy

• Authors: Joanna Mikołajczyk , Iwona Grzelewska-Rzymowska , Jadwiga Kroczyńska-Bednarek

Title variants

EN

Asthma – from severity to control. The methods of asthma control assessment

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

According to the first asthma management guidelines, treatment of asthma depends on its severity define by clinical symptoms and lung function parameters. In fact, asthma is a variable disease and might change over time, which highlights the need for patient’s clinical condition assessment continuously and for medication adjustment. However, asthma severity level does not flexibly reflect the response to treatment. Therefore, current statement of world expert recommends a change in approach to asthma management and submits achieving asthma control over establishment its severity, distinguishing totally controlled asthma, partially controlled and uncontrolled asthma. GINA 2006 formulates achieving optimal asthma control status of disease as the main goal of asthma treatment. Asthma control refers to the degree to which symptoms of asthma are minimised by therapeutic intervention and it is better if concerns also pathological and physiological markers. According to updated assumptions, the definition of asthma control level is the basis of choosing and modification of asthma pharmacotherapy. Accurate assessment of asthma control improves effectiveness of treatment. Several methods are available to specifically assess asthma control, including assessment of clinical parameters (daytime and nocturnal symptoms, bronchodilator intake), lung function (PEF and FEV1), underlying airway inflammation (bronchial hyper-responsiveness, induced sputum eosinophilia, exhaled nitric oxide concentration). Subjective methods are also available such as questionnaires or short asthma control tests (ACT, ACQ, ATAQ). Currently there is no clear statement which parameters or its combination could be considered as the most reliable tool of asthma control assessment. According to multidimensional pathogenesis of asthma, to get asthma control full picture it seems to be sensible to connect objective and subjective parameters.

PL

Według pierwszych wytycznych dotyczących postępowania w astmie leczenie astmy zależy od stopnia jej ciężkości, określonej na podstawie objawów klinicznych i wskaźników czynności płuc. Ponieważ astma jest chorobą o zmiennym przebiegu, duże znaczenie ma jej ciągła ocena kliniczna i dostosowana do niej modyfikacja leczenia. Niestety, stopień ciężkości nie dopasowuje się elastycznie do odpowiedzi na leczenie. Biorąc ten fakt pod uwagę, światowi eksperci zalecają zmianę w postępowaniu z astmą, przedkładając uzyskanie klinicznej kontroli astmy nad ustaleniem stopnia jej ciężkości, wyróżniając astmę kontrolowaną, częściowo kontrolowaną i niekontrolowaną. Uzyskanie stanu pełnej kontroli astmy formułuje się w raporcie GINA 2006 jako główny cel leczenia. Kontrola astmy odnosi się do stopnia opanowania objawów i byłoby najlepiej, gdyby dotyczyła też markerów zapalenia i patofizjologicznych wykładników choroby. Określenie stopnia kontroli choroby zgodnie z obecnymi założeniami stanowi podstawę wyboru i modyfikacji leczenia – właściwe ustalenie stopnia kontroli astmy wpływa na skuteczność leczenia. Obecnie dostępnych jest wiele metod oceny kontroli astmy, w tym ocena parametrów klinicznych (objawy w ciągu dnia, objawy nocne, stosowanie leków rozszerzających oskrzela), ocena czynności płuc (PEF i FEV1), określenie zaawansowania zapalenia w drogach oddechowych (nieswoista nadreaktywność oskrzeli, stężenie tlenku azotu w powietrzu wydechowym, liczba eozynofili w plwocinie indukowanej). Dostępne są także subiektywnie oceniające kontrolę astmy kwestionariusze badawcze oraz szybkie testy kontroli astmy (ACT, ACQ, ATAQ). Z drugiej strony wciąż nie wypracowano jednoznacznego stanowiska, który z parametrów lub jakie połączenia parametrów najbardziej wiarygodnie określają kontrolę astmy. Ze względu na wieloczynnikową patogenezę astmy wydaje się, iż uzyskanie pełnego obrazu kontroli astmy wymaga połączenia obiektywnych wskaźników z narzędziami, które subiektywnie wyrażają kontrolę astmy.

Keywords

EN

asthma control; asthma severity; astma oskrzelowa; bronchial asthma; ciężkość astmy; criteria of asthma assessment; kontrola astmy; kryteria oceny astmy; recommendations for asthma management; wytyczne postępowania w astmie

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2009
• Volume: 5
• Issue: 2
• Pages: 91-97

Contributors

author

Joanna Mikołajczyk

• Klinika Gruźlicy, Chorób i Nowotworów Płuc I Katedry Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Iwona Grzelewska-Rzymowska

author

Iwona Grzelewska-Rzymowska

• Klinika Gruźlicy, Chorób i Nowotworów Płuc I Katedry Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Iwona Grzelewska-Rzymowska. Wojewódzki Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej, Centrum Leczenia Chorób Płuc i Rehabilitacji w Łodzi. Dyrektor: inż. Janusz Kazimierczak

author

Jadwiga Kroczyńska-Bednarek

• Klinika Gruźlicy, Chorób i Nowotworów Płuc I Katedry Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Iwona Grzelewska-Rzymowska. Wojewódzki Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej, Centrum Leczenia Chorób Płuc i Rehabilitacji w Łodzi. Dyrektor: inż. Janusz Kazimierczak

References

• 1. Guidelines for the diagnosis and management of asthma. National Heart, Lung, and Blood Institute. National Asthma Education Program. Expert Panel Report. J. Allergy Clin. Immunol. 1991; 88: 425-534.
• 2. Global strategy for asthma management and prevention. WHO/NHLBI workshop report. Lung and Blood Institute, National Institutes of Health, National Heart, 02-3659, 1995.
• 3. Global Initiative for Asthma (GINA): Global strategy for asthma management and prevention. Adres: www.ginasthma.org, aktualizacja 2002.
• 4. Louis R, Lau L.C.K., Bron A.O. i wsp.: The relationship between airways inflammation and asthma severity. Am. J. Respir. Crit. Care Med. 2000; 161: 9-16.
• 5. Yawn B.P., van der Molen T., Humbert M.: Asthma management: are GINA guidelines appropriate for daily clinical practice? Prim. Care Respir. J. 2005; 14: 294-302.
• 6. Osborne M.L., Vollmer WM., Pedula K.L. i wsp.: Lack of correlation of symptoms with specialist-assessed long-term asthma severity. Chest 1999; 115: 85-91.
• 7. Roche N., Morel H., Martel P., Godard P.: Clinical practice guidelines: medical follow-up of patients with asthma - adults and adolescents. Respir. Med. 2005; 99: 793-815.
• 8. Global Initiative for Asthma (GINA): Global strategy for asthma management and prevention. WHO/NHLBI workshop report. Update 2004.
• 9. Cockcroft D.W, Swystun VA.: Asthma control versus asthma severity. J. Allergy Clin. Immunol. 1996; 98: 1016-1018.
• 10. Szefler S.J., Martin R.J., King TS. i wsp.; Asthma Clinical Research Network of the National Heart, Lung and Blood Institute: Significant variability in response to inhaled corticosteroids for persistent asthma. J. Allergy Clin. Immunol. 2002; 109: 410-418.
• 11. Israel E., Drazen J.M., Liggett S.B. i wsp.: The effect of polymorphisms of the B2-adrenergic receptor on the response to regular use of albuterol in asthma. Am. J. Respir. Crit. Care Med. 2000; 162: 75-80.
• 12. Światowa strategia rozpoznawania, leczenia i prewencji astmy. Aktualizacja 2006. Med. Prakt. 2007; 1 (wydanie specjalne): 1-104.
• 13. National Asthma Education and Prevention Program: Expert Panel Report 3 (EPR-3): Guidelines for the Diagnosis and Management of Asthma - Summary Report 2007. J. Allergy Clin. Immunol. 2007; 120 (supl.): S94-S138.
• 14. Bateman E.D., Boushey H.A., Bousquet J. i wsp.; GOAL Investigators Group: Can guideline-defined asthma control be achieved? The Gaining Optimal Asthma ControL study. Am. J. Respir. Crit. Care Med. 2004; 170: 836-844.
• 15. Magnan A.: Tools to assess (and achieve?) long-term asthma control. Respir. Med. 2004; 98 supl. B: S16-S21.
• 16. Tattersfield A.E., Postma D.S., Barnes PJ. i wsp.: Exacerbations of asthma: a descriptive study of 425 severe exacerbations. The FACET International Study Group. Am. J. Respir. Crit. Care Med. 1999; 160: 594-599.
• 17. Rietveld S.: Symptom perception in asthma: a multidisciplinary review. J. Asthma 1998; 35: 137-146.
• 18. Jatakanon A., Lim S., Barnes P. J.: Changes in sputum eosinophils predict loss of asthma control. Am. J. Respir. Crit. Care Med. 2000; 161: 64-72.
• 19. Ward C., Pais M., Bish R. i wsp.: Airway inflammation, basement membrane thickening and bronchial hyperresponsiveness in asthma. Thorax 2002; 57: 309-316.
• 20. Sont J.K., Willems L.N., Bel E.H. i wsp.: Clinical control and histopathologic outcome of asthma when using airway hyperresponsiveness as an additional guide to long-term treatment. The AMPUL Study Group. Am. J. Respir. Crit. Care Med. 1999; 159: 1043-1051.
• 21. Green R.H., Brightling C.E., McKenna S. i wsp.: Asthma exacerbations and sputum eosinophil counts: a randomised controlled trial. Lancet 2002; 360: 1715-1721.
• 22. Jatakanon A., Lim S., Kharitonov S.A. i wsp.: Correlation between exhaled nitric oxide, sputum eosinophils, and methacholine responsiveness in patients with mild asthma. Thorax 1998; 53: 91-95.
• 23. Jones S.L., Kittelson J., Cowan J.O. i wsp.: The predictive value of exhaled nitric oxide measurements in assessing changes in asthma control. Am. J. Respir. Crit. Care Med. 2001; 164: 738-743.
• 24. Smith A.D., Cowan J.O., Brassett K.P i wsp.: Use of exhaled nitric oxide measurements to guide treatment in chronic asthma. N. Engl. J. Med. 2005; 352: 2163-2173.
• 25. Jones S.L., Herbison P., Cowan J.O. i wsp.: Exhaled NO and assessment of anti-inflammatory effects of inhaled steroid: dose-response relationship. Eur. Respir. J. 2002; 20: 601-608.
• 26. Menzies D., Nair A., Lipworth B.J.: Non-invasive measurement of airway inflammation in asthma. J. Asthma 2006; 43: 407-415.
• 27. Juniper E.F., Guyatt G.H., Cox F.M. i wsp.: Development and validation of the Mini Asthma Quality of Life Questionnaire. Eur. Respir. J. 1999; 14: 32-38.
• 28. Nathan RA., Sorkness CA, Kosinski M. i wsp.: Development of the Asthma Control Test: a survey for assessing asthma control. J. Allergy Clin. Immunol. 2004; 113: 59-65.
• 29. Schatz M., Sorkness C.A., Li J.T. i wsp.: Asthma Control Test: reliability, validity, and responsiveness in patients not previously followed by asthma specialists. J. Allergy Clin. Immunol. 2006; 117: 549-556.
• 30. Stempel DA, Williamson A., Stanford R.H.: Comparative assessment of asthma control with both ACT™ and spirometry in subjects attending community events. J. Allergy Clin. Immunol. 2005; 115: S216.
• 31. Juniper E.F., O’Byrne P.M., Guyatt G.H. i wsp.: Development and validation of a questionnaire to measure asthma control. Eur. Respir. J. 1999; 14: 902-907.
• 32. Juniper E.F., Bousquet J., Abetz L., Bateman E.D.; GOAL Committee: Identifying ‘well-controlled’ and ‘not well-controlled’ asthma using Asthma Control Questionnaire. Respir. Med. 2006; 100: 616-621.
• 33. Revicki D., Weiss K.B.: Clinical assessment of asthma symptom control: review of current assessment instruments. J. Asthma 2006; 43: 481-487.
• 34. LeBlanc A., Robichaud P., Lacasse Y., Boulet L.P.: Quantification of asthma control: validation of the Asthma Control Scoring System. Allergy 2007; 62: 120-125.

• Document Type: article