Jak rożnicować wymioty u noworodkow i niemowląt? Część II. Gastroenterologiczne i alergologiczne przyczyny wymiotow

• Authors: Anna Stańczyk-Przyłuska

Title variants

EN

How to differentiate vomiting in neonates and infants? Part II. Gastroenterological and allergological causes of vomiting

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Najczęstszą przyczyną wymiotów w wieku niemowlęcym są błędy w karmieniu. Ich rozpoznanie wymaga wnikliwej analizy sposobu żywienia oraz przygotowywania posiłków. Optymalne warunki dla takiej oceny stwarza kilkudniowa obserwacja dziecka. Również zaburzenia więzi matki z dzieckiem mogą się istotnie przyczyniać do większej częstości zwracania pokarmu. Znaczna część incydentów wymiotów niemowlęcych nie wynika z zaburzeń chorobowych, a jedynie z fizjologicznej niedojrzałości górnego odcinka przewodu pokarmowego. Refluks żołądkowo-przełykowy uważany jest za zjawisko normalne, o przejściowym charakterze, będące konsekwencją anatomicznej i czynnościowej niedojrzałości przewodu pokarmowego młodszych niemowląt. Leczenia wymagają jedynie te dzieci, u których refluks żołądkowo-przełykowy wywołuje takie objawy kliniczne, jak: zaburzenia rozwoju fizycznego, niepokój, zaburzenia połykania, wheezing, kaszel lub bezdechy, albo prowadzi do rozwoju powikłań, np. zapalenia przełyku, jego zwężenia czy przełyku Barretta. Kolejną najczęściej rozpoznawaną przyczyną wymiotów w wieku niemowlęcym są różne manifestacje kliniczne alergii na pokarmy. Immunologiczna reakcja na białka pokarmowe może wywoływać mniej niż 1% przypadków wymiotów, a ich rozpoznanie powinno zostać potwierdzone w teście eliminacji i prowokacji. Wiele innych chorób przewodu pokarmowego również może prowadzić do wymiotów, m.in. infekcyjne zapalenie żołądka i jelit, nieswoiste zapalenie jelit, nietolerancje pokarmowe, a także cholestaza zewnątrzwątrobowa oraz zapalenie trzustki.

EN

The most frequent cause of vomiting in infants are feeding mistakes. Recognising them need thoughtful analysis of way of feeding and preparing food. Optimal conditions for such evaluation is child observation for few days. Disturbances in mother–child connection can also cause more frequent vomiting. The most of infant vomiting incidents are not result of any disease, but only of physiological immaturity of proximal part of gastrointestinal tract. Gastro-oesophageal reflux is considered normal, temporary, as a consequence of anatomical and functional immaturity of younger infants gastrointestinal tract. The treatment of children with gastro-oesophageal reflux is needed only in case of clinical symptoms appearance such as: physical development disturbances, restlessness, problems with swallowing, wheezing, cough or apnoea, or when it leads to complications as: oesophagitis, narrowing of oesophagus or Barrett’s oesophagus. Second most frequently diagnosed vomiting cause in infants are variable clinical manifestations of food allergy. Immune reaction to food proteins can cause less than 1% of vomiting and diagnosis need to be confirmed in the elimination and provocation test. Many more diseases of gastrointestinal tract can lead to vomiting. Among them can be found infectious gastritis and inflammation of bowels, non-specific bowel inflammations, food intolerances as well as extrahepatic cholestasis and pancreatitis.

Keywords

EN

alergia pokarmowa; food allergy; gastro-oesophageal reflux; infant; lactose intolerance; newborn; niemowlę; nietolerancja laktozy; noworodek; refluks żołądkowo-przełykowy; vomiting; wymioty

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2014
• Volume: 10
• Issue: 1
• Pages: 41-44

Contributors

author

Anna Stańczyk-Przyłuska

• Klinika Pediatrii, Kardiologii Prewencyjnej i Immunologii Wieku Rozwojowego, Uniwersytet Medyczny w Łodzi. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Krzysztof Zeman

References

• 1. Porter R.S., Kaplan J.L., Homeier B.P.: The Merck Manual. Objawy kliniczne. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2008: 444–453.
• 2. Socha J. (red.): Gastroenterologia praktyczna. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1999.
• 3. Rybak A., Fyderek K., Celińska-Cedro D.: Wytyczne diagnostyki i leczenia refluksu żołądkowo-przełykowego u dzieci. Stand. Med. Pediatr. 2009; 6: 880–888.
• 4. Ryżko J., Socha J. (red.): Zaburzenia czynnościowe układu pokarmowego u dzieci i młodzieży. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004: 69–112.
• 5. Lightdale J.R., Gremse D.A.: Gastroesophageal reflux: management guidance for the pediatrician. Pediatrics 2013; 131: 1684–1695.
• 6. Cabrera J., Subbarao G., Croffie J.: Diagnostic testing and management of gastroesophageal reflux disease (GERD) in children. Minerva Pediatr. 2012; 64: 585–594.
• 7. Fyderek K., Mieżyński W.: Korelacja zmian endoskopowych, histologicznych i pH-metrycznych w przełyku u dzieci z klinicznymi objawami choroby refluksowej. Pediatr. Pol. 1997; 72: 417–422.
• 8. Davidson G., Wenzl T.G., Thomson M. i wsp.: Efficacy and safety of once-daily esomeprazole for the treatment of gastroesophageal reflux disease in neonatal patients. J. Pediatr. 2013; 163: 692–698.
• 9. Santos A.F., Lack G.: Food allergy and anaphylaxis in pediatrics: update 2010–2012. Pediatr. Allergy Immunol. 2012; 23: 698–706.
• 10. Bischoff S., Crowe S.: Gatrointestinal food allergy: new insights into pathophysiology and clinical perspectives. Gastroenterology 2005; 128: 1089–1113.
• 11. Bartuzi Z.: Alergia na pokarmy. Mediton Oficyna Wydawnicza, Łódź 2006.
• 12. Kaczmarski M.: Alergia a cywilizacja: nietolerancje pokarmowe. KAW, Białystok 1990.
• 13. Kaczmarski M., Wasilewska J., Jarocka-Cyrta E. i wsp.: Polskie stanowisko w sprawie alergii pokarmowej u dzieci i młodzieży. Post. Derm. Alergol. 2011; 28 (supl. 2): S75–S115.

• Document Type: article