Choroby autoimmunizacyjne w praktyce lekarskiej

• Authors: Dorota Szczeblowska , Andrzej Hebzda , Stanisław Wojtuń

Title variants

EN

Autoimmunological diseases in medical practice

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Autoimmunological diseases are becoming more common in everyday medical practice. It is a group of diseases which originate from coincidence of genetic and environmental factors. Autoimmunisation is an immunological reaction directed against organisms own antigene or group of antigenes. It is attributed to loss of distinguishing of own and else antigenes, which leads to destruction of body tissues. There are two main patomechanisms responsible for destruction of cells and tissues: cellular and humoral. Synergy of those mechanisms is responsible for occurrence of symptoms. Autoimmunological diseases occur in 3-8% of world population, more often in women. In recent years incidence of these diseases has been steadily rising. Occurrence increases with increase of latitude. They are characterised by chronic course with remissions and flares. They can result in disability or even death. Most diagnoses are established between puberty period, and retirement, so it affects mostly working people. Recently it has been noted that more than one autoimmunological disease can occur in one patient. This realisation can set physician on right course of diagnostic-therapeutic process, which facilitates right diagnosis and introduction of adequate treatment, which will hasten improvement of patients’ health and reduces sick absence. This paper is to remind of possibility of simultaneous occurrence of more than one autoimmunological disease.

PL

W codziennej praktyce lekarskiej coraz częściej spotykamy się ze schorzeniami rozwijającymi się na podłożu zaburzeń autoimmunologicznych. Jest to grupa schorzeń, do których rozwoju przyczynia się koincydencja szeregu czynników genetycznych i środowiskowych. Autoimmunizacja jest reakcją immunologiczną organizmu skierowaną przeciwko antygenowi lub grupie własnych antygenów. Wiąże się z utratą zdolności układu odpornościowego do rozróżniania antygenów „własnych” i „obcych”, co prowadzi do niszczenia własnych tkanek. W rozwoju chorób autoimmunizacyjnych odgrywają rolę dwa główne patomechanizmy odpowiedzialne za uszkodzenie komórek i tkanek: komórkowy i humoralny. Współdziałanie obu tych mechanizmów odpowiada za wystąpienie objawów chorobowych. Schorzenia autoimmunologiczne dotyczą 3-8% światowej populacji ogólnej, z przewagą płci żeńskiej. W ostatnich latach notuje się wzrost zapadalności na te choroby. Częstość ich występowania zwiększa się wraz ze wzrostem szerokości geograficznej. Mają one klinicznie przebieg przewlekły i charakteryzują się okresami zaostrzeń i remisji. Ich konsekwencją może być inwalidztwo, a nawet śmierć. Szczyt zachorowań występuje pomiędzy okresem dojrzewania a wiekiem emerytalnym, dotyczy więc ludzi w tak zwanym okresie produkcyjnym. Ostatnio zwraca się coraz większą uwagę na możliwość współwystępowania różnych chorób o podłożu autoimmunologicznym. Uświadomienie sobie takiej możliwości może naprowadzić nas na właściwe tory diagnostyczno-terapeutyczne, a to pozwoli na ustalenie właściwego rozpoznania i wdrożenie odpowiedniego leczenia, co przyspieszy powrót do zdrowia naszych pacjentów i skróci tym samym okres absencji chorobowej. Niniejsza praca ma na celu przypomnienie o możliwościach koincydencji różnych chorób autoimmunologicznych.

Keywords

EN

antibodies; antigens; antygeny; autoimmune polyglandular syndrome; autoimmunological disease; autoimmunologiczne zespoły wielogruczołowe; choroby autoimmunologiczne; epitopes; epitopy; przeciwciała

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2011
• Volume: 7
• Issue: 3
• Pages: 218-222

Contributors

author

Dorota Szczeblowska

• 5. Wojskowy Szpital Kliniczny w Krakowie, Klinika Chorób Wewnętrznych. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Iwon Grys

author

Andrzej Hebzda

• 5. Wojskowy Szpital Kliniczny w Krakowie, Klinika Chorób Wewnętrznych. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Iwon Grys

author

Stanisław Wojtuń

• Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie, Klinika Gastroenterologii. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Jerzy Gil

References

• 1. Gołąb J., Jakóbisiak M., Lasek W., Stokłosa 1. T.: Zjawiska autoimmunizacyjne. W: Gołąb J., Jakóbisiak M., Lasek W., Stokłosa T. (red.): Immunologia. PWN, Warszawa 2007: 376-397.
• 2. Somers E . C . , Thomas S . L . , Smeeth L. , Hall AJ Autoimmune diseases co-occurring within individuals and within families: a systematic review. Epidemiology 2006; 17: 202-217.
• 3. Cooper G.S., Bynum M.L., Somers E.C.: Recent insights in the epidemiology of autoimmune diseases: improved prevalence estimates and understanding of clustering of diseases . J. Autoimmun. 2009; 33: 197-207 .
• 4. Chapel H . , Haeney M . , Misbah S . , Snowden N.: Immunologia kliniczna, Czelej, Lublin 2009: 103-117.
• 5. Somers E. C . , Thomas S . L. , Smeeth L. , Hall A.J.: Are individuals with an autoimmune disease at higher risk of a second autoimmune disorder? Am . J. Epidemiol . 2009; 169: 749-755.
• 6. Fridkis-Hareli M.: Immunogenetic mechanisms for the coexistence of organ-specific and systemic autoimmune diseases . J. Autoimmune Dis . 2008; 5: 1.
• 7. Mackay I .R.: Clustering and commonalities among autoimmune diseases . J. Autoimmun. 2009; 33: 170-177.
• 8. Wiersing W, Drexhage H., Weetman A., Butz S. (red.): Tarczyca i schorzenia autoimmunologiczne . MedPharm, Wrocław 2008.
• 9. Szyper-Kravitz M., Marai I., Shoenfeld Y.: Coexistence of thyroid autoimmunity with other autoimmune diseases: friend or foe? Additional aspects on the mosaic of autoimmunity. Autoimmunity 2005; 38: 247-255.
• 10. Galicka-Latała D., Trofimiuk M.: Choroba Hashimoto (struma lymphomatosa) u chorych z cukrzycą typu 1. Alergologia Immunologia 2007; 4: 9-12 .
• 11. Male D . , Brostoff J . , Roth D . B . , Roitt I .: Autoimmunizacja i choroby autoimmunizacyjne . W: Male D . , Brostoff J. , Roth D .B . , Roitt I. : Immunologia, Urban & Partner, Wrocław 2006: 365-382.
• 12. Niedziela M.: Autoimmunologiczne zespoły wielogruczołowe - od badań naukowych do zastosowań klinicznych. Endokr. Pediat. 2005; 4: 55-63 .
• 13. Krysiak R, Okopień B., Bołdys A.: Autoimmunologiczne zespoły wielogruczołowe. Przegl. Lek. 2008; 65: 393-400.
• 14. Pachiadakis I . , Nakos A. , Tatsi P i wsp .: Simultaneous occurrence of hyperthyroidism and fistulizing Crohn’s disease complicated with intra-abdominal fistulas and abscess: a case report and review of the literature . Cases J . 2009, 25: 8541.
• 15. Kaczorowska M., Andrzejewska M., Bączyk I. i wsp.: Występowanie celakii u dzieci z autoimmunologiczną chorobą tarczycy. Pediatria Współczesna, Gastroentero-logia, Hepatologia i Żywienie Dziecka 2006; 8: 222-227.
• 16. Zwolińska-Wcisło M., Galicka-Latała D., Rudnicka-Sosin L., Rozpondek P: Współwystępowanie celiakii z chorobami autoimmunologicznymi. Przegl . Lek. 2009; 66: 370-372.
• 17. Rudzki E . , Parapura K : Zjawiska autoimmunologiczne w pokrzywce przewlekłej. Alerg. Astma Immun. 1999; 4: 169-172.
• 18. Wielosz E., Majdan M., Żychowska I., Jeleniewicz R.: Coexistence of five autoimmune diseases: diagnosic and therapeutic difficulties . Rheumatol. Int. 2008; 28: 919-923 .
• 19. Kocełak P, Hrycek A.: W poszukiwaniu związków pomiędzy toczniem rumieniowatym układowym (SLE) a auto-immunologicznymi chorobami tarczycy Wiad Lek 2009; 62: 243-247.
• 20. Balbir-Gurman A., Braun-Moscovici Y.: Scleroderma overlap syndrome . Isr. Med . Assoc . J . 2011; 13: 14-20 .

• Document Type: article