EN
W 2013 roku, po pracach trwających blisko 20 lat, wprowadzono piątą edycję DSM, która przyniosła rewolucyjną zmianę w sposobie postrzegania uzależnienia. Trudności związane z piciem alkoholu postrzegane są w sposób dynamiczny i mają stopniowalny charakter, a jednym z fundamentalnych aspektów świadczących o zaburzeniu jest upośledzona kontrola. Wywarło to ogromny wpływ na proces samego leczenia osób uzależnionych oraz utorowało drogę do wprowadzenia programów ograniczania picia. Wyzwaniem, przed którym stoją terapeuci, jest rozpoznawanie przejawów pogłębiającego się procesu upośledzenia kontroli, zanim osiągnie on postać ciężkiego nieodwracalnego zaburzenia. Celem artykułu jest prezentacja zjawiska upośledzenia kontroli jako jednej z głównych cech zaburzenia używania alkoholu według DSM-5. Zaprezentowane zostaną poszczególne objawy zaliczane do grupy upośledzenia kontroli według DSM-5. Opisane zostaną obszary oraz wymiary składające się na zaburzenie upośledzenia kontroli: kontrolowanie picia oraz doświadczanie głodu alkoholu. Wartość praktyczną tekstu stawią zebrane twierdzenia bądź pytania diagnostyczne.