EN
The Coronavirus disease 2019 (COVID-19), caused by severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2), has posed a public health system challenge across the globe. A retrospective analysis of COVID-19 globally surmises that the fungal co-infections associated with COVID-19 might be missed or misdiagnosed. However, data regarding all the signs and symptoms of COVID-19 are insufficient. The available few publications conclude that patients with COVID-19 have a higher susceptibility to fungal coinfections. Mucormycosis is a rare and often lifethreatening fungal disease characterized by vascular invasion by hyphae, resulting in thrombosis and necrosis. Based on the available data it seems COVID-19 patients, especially severely ill or immunocompromised, have a higher susceptibility to invasive mycoses. Therefore, it is important to assess the risk factors, the types of invasive mycosis, the strengths and limitations of diagnostic methods, clinical settings, and the need for standard or individualized treatment in COVID-19 patients. A 33 years old female operated case of laparoscopic ectopic removal with salpingectomy and tubectomy, at post-operative Day 5 had redness and pus discharge from the operative site and was diagnosed with abdominal wall cellulitis. She underwent local exploration and wound wash. At post operative day 5, the patient came to our emergency room with mild disorientation, cellulitis, and pain at the port insertion site. On examination, we highlight BP 90/50 mmg and blood test analysis with HB-8.3, leucocyte count 29.91×109/L, CRP 333mg/L. CT scan revealed necrotizing fasciitis. She then underwent wide local excision and debridement. Post debridement the next day during dressing, the wound showed a cotton fluffy appearance at the edges and part of the base with black necrotic areas. Wound swab was sent for fungal culture, KOH mount, blood culture, pus culture, and tissue for histopathology. In the meantime, she was started on empirical antifungal amphotericin B, meropenem and minocycline antibiotics. Covid antibodies test was done which were reactive: 1.96. Tissue histopathology revealed mucormycosis. A high degree of suspicion and promptness in starting antifungal prevented fatal outcome.
PL
Choroba COVID-19 wywołana przez koronawirusa zespołu ostrej ostrej niewydolności oddechowej (SARS-CoV-2) stanowi wyzwanie dla systemu zdrowia publicznego na całym świecie. Retrospektywna analiza COVID-19 globalnie przypuszcza, że koinfekcje grzybicze związane z COVID-19 mogą zostać przeoczone lub błędnie zdiagnozowane. Jednakże, dane dotyczące wszystkich oznak i objawów COVID-19 są niewystarczające. Z nielicznych dostępnych publikacji wynika, że: pacjenci z COVID-19 mają większą podatność na koinfekcje grzybicze. Mukormykoza jest rzadką i często zagrażającą życiu chorobą grzybiczą charakteryzującą się inwazją strzępek naczyniowych, prowadzącą do zakrzepicy i martwicy. Na podstawie dostępnych danych wydaje się, że pacjenci z COVID-19, szczególnie ciężko chorzy lub z obniżoną odpornością, mają wyższą podatność na inwazyjne grzybice. Dlatego ważna jest ocena czynników ryzyka, rodzajów grzybicy inwazyjnej, mocnych i ograniczonych metod diagnostycznych, warunków klinicznych oraz potrzeby standardowych lub zindywidualizowanych form leczenia u pacjentów z COVID-19. 33-letnia kobieta operowana laparoskopowo z salpingektomią i tubektomią, w w 5. dniu pooperacyjnym zgłosiła zaczerwienienie i wydzielinę ropna z pola operacyjnego i zdiagnozowano u niej zapalenie tkanki łącznej ściany jamy brzusznej. Przeszła lokalną eksplorację i obmycie rany. W piątej dobie pooperacyjnej pacjentka zgłosiła się do naszego oddziału ratunkowego z łagodną dezorientacją, zapaleniem tkanki łącznej i bólem w miejscu wprowadzenia portu. Podczas badania określono BP 90/50 mmg i wykonano badanie krwi z HB-8,3, liczbą leukocytów 29,91×109/L, CRP 333mg/L. Tomografia komputerowa ujawniła martwicze zapalenie powięzi. Następnie została poddana szeroko zakrojonemu miejscowemu wycięciu i oczyszczeniu rany. Po oczyszczeniu następnego dnia podczas zmiany opatrunku, rana wykazywała bawełniany puszysty wygląd na brzegach i części podstawy z czarnymi obszarami martwiczymi. Wymaz z rany został wysłany do hodowli grzybów, osadu KOH, hodowli krwi, hodowli ropy i tkaneki do oceny histopatologicznej. W międzyczasie rozpoczęto leczenie przeciwgrzybicze amfoterycyną B, meropenem i antybiotykami minocyklinowymi. Wykonano test na przeciwciała Covid które były reaktywne: 1,96. Histopatologia tkankowa wykazała mukormykozę. Wysoki stopień podejrzliwości i terminowości w rozpoczęciu leczenia przeciwgrzybiczego zapobiegł zgonowi.