Testy czynności płuc i nadreaktywność oskrzeli w astmie

• Authors: Iwona Grzelewska-Rzymowska , Jadwiga Kroczyńska-Bednarek , Ewa Kaczanowska

Title variants

EN

Lung function tests and bronchial hyperreactivity in asthma

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Asthma is characterized by the development of reversible airway obstruction and the decline of pulmonary function test. Determination of baseline ventilatory parameters i.e. forced vital capacity (FVC) and forced expiratory volume in 1 second (FEV1) with airway obstruction reversibility test using spirometry play essential role in the diagnosing and monitoring asthma. Peak expiratory flow (PEF) in monitoring of asthma course is also recommended, but this parameter is less sensitive than FEV1. The fundamental feature of asthma is bronchial hyperreactivity. The term bronchial hyperreactivity indicates a degree of responsiveness greater than that observed in nonasthmatic subjects with normal spirometry. Bronchial hyperreactivity can be defined using inhaling provocative test with bronchospastic substances (histamine, methacholine, 5-AMP). In children very useful bronchospastic stimulus is exercise which is characterized by very great specificity but very low sensitivity. Treatment of asthma results not only in clinical course improvement, but also in increase in ventilatory parameters which allow us to determine clinical stadium of asthma. In asthmatic patients with bronchial remodeling an increase in ventilatory parameters is not observed. Bronchial remodeling results irreversible airway obstruction and is typical in patients suffering from severe asthma. In this kind of asthma is characterized by negative result of airway obstruction reversibility test and sometimes by low value of PEF. Bronchial hyperreactivity is very useful in diagnosing process. Its value is connected with bronchial allergic inflammation and with pulmonary function tests. Treatment of asthma although improves clinical course of the disease and ventilatory parameter has no influence on bronchial hyperreactivity.

PL

Astma jest chorobą, która charakteryzuje się odwracalną obturacją oskrzeli i postępującym spadkiem wskaźników wentylacji. Podstawową rolę w rozpoznawaniu astmy odgrywają badania spirometryczne z oznaczeniem podstawowych wartości natężonej pojemności życiowej (FVC) i natężonej objętości wydechowej 1-sekundowej (FEV1) oraz wynikiem testu odwracalności obturacji oskrzeli. W monitorowaniu przebiegu astmy zaleca się oznaczanie wskaźnika określanego jako szczytowy przepływ wydechowy (PEF), jednak jego czułość jest mniejsza niż wskaźnika FEV1. Fundamentalną cechą astmy jest nadreaktywność oskrzeli, która wskazuje na większy stopień odpowiedzi oskrzeli osób chorych niż zdrowych. Nadreaktywność oskrzeli można określić, stosując wziewne testy prowokacyjne z bronchospastycznymi substancjami (histaminą, metacholiną, 5-AMP). U dzieci bardzo użyteczny jest test wysiłkowy, który charakteryzuje się dużą swoistością, ale małą czułością. Leczenie astmy poprawia jej kliniczny przebieg, jak również wskaźniki wentylacji, które pozwalają określić także stopień zaawansowania choroby. U chorych z przebudową oskrzeli nie obserwuje się wzrostu wskaźników wentylacji. Przebudowa oskrzeli powoduje nieodwracalną obturację i jest typowa dla chorych o ciężkim przebiegu tej choroby. W ciężkiej astmie ujemny wynik daje też test odwracalności obturacji oskrzeli, podobnie uzyskuje się niskie wartości PEF. Nadreaktywność oskrzeli jest użyteczna w procesie diagnozowania astmy. Jej wartość łączy się z zapaleniem alergicznym oskrzeli oraz wskaźnikami wentylacji. Leczenie poprawia przebieg kliniczny choroby i wskaźniki wentylacji, jednak nie wpływa na nadreaktywność oskrzeli.

Keywords

EN

asthma; astma pulmonary function tests; bronchial hyperreactivity; nadreaktywność oskrzeli; testy czynności płuc

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2009
• Volume: 5
• Issue: 3
• Pages: 145-151

Contributors

author

Iwona Grzelewska-Rzymowska

• Klinika Gruźlicy, Chorób i Nowotworów Płuc Uniwersytetu Medycznego w Łodzi Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Iwona Grzelewska-Rzymowska

author

Jadwiga Kroczyńska-Bednarek

• Klinika Gruźlicy, Chorób i Nowotworów Płuc Uniwersytetu Medycznego w Łodzi Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Iwona Grzelewska-Rzymowska

author

Ewa Kaczanowska

• Klinika Gruźlicy, Chorób i Nowotworów Płuc Uniwersytetu Medycznego w Łodzi Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Iwona Grzelewska-Rzymowska

References

• 1. Beasley R, Keil U., von Mutius E. i wsp.: Worldwide variation in prevalence of symptoms of asthma, allergic rhino-conjunctivitis, and atopic eczema: ISAAC. The International Study of Asthma and Allergies in Childhood (ISAAC) Steering Committee. Lancet 1998; 351: 1225-1232.
• 2. Chinn S., Burney P., Jarvis D., Luczynska C.: Variation in bronchial responsiveness in the European Community Respiratory Health Survey (ECRHS). Eur. Respir. J. 1997; 10: 2495-2501.
• 3. Peat J.K., Haby M., Spijker J. i wsp.: Prevalence of asthma in adults in Busselton, Western Australia. BMJ 1992; 305: 1326-1329.
• 4. Burr M.L., Butland B.K., King S., Vaughan-Williams E.: Changes in asthma prevalence: two surveys 15 years apart. Arch. Dis. Child. 1989; 64: 1452-1456.
• 5. Shaw RA., Crane J., O’Donnell TV i wsp.: Increasing asthma prevalence in a rural New Zealand adolescent population: 1975-89. Arch. Dis. Child. 1990; 65: 1319-1323.
• 6. Speight A.N.P, Lee D.A., Hey E.N.: Underdiagnosis and undertreatment of asthma in childhood. Br. Med. J. (Clin. Res. Ed.) 1983; 286: 1253-1256.
• 7. Bukowczan Z., Kurzawa R., Pisiewicz K.: Częstość występowania astmy oskrzelowej u dzieci w Polsce. Alerg. Astma Immun. 1996; 1: 20-24.
• 8. Krych K., Szwankowska R., Bręborowicz A. i wsp.: Częstość występowania chorób układu oddechowego i chorób alergicznych u dzieci w wieku 2, 8 i 15 lat. Pneumonol. Alergol. Pol. 2004; 72: 301.
• 9. Kubik M., Grzelewska-Rzymowska I., Kardas-Sobantka D.: Częstość występowania chorób atopowych wśród dzieci i młodzieży oraz określenie najsilniejszych czynników ryzyka ich rozwoju. Pol. Merkuriusz Lek. 2004; 17: 220-224.

• Document Type: article