PL
Wstęp: Sytuacja życiowa oraz problemy ludzi starych
stają się coraz częściej przedmiotem badań oraz rozważań
teoretycznych psychologów, socjologów, pedagogów,
polityków oraz ekonomistów. Niestety dość często
starość utożsamiana jest z niedołężnością, chorobami,
koniecznością korzystania z pomocy innych. Cel pracy:
Ukazanie wizerunku człowieka starego w naszym społeczeństwie
poprzez zebranie opinii o starości wśród
wybranych grup społecznych. Materiał i metody: Badania
przeprowadzone zostały w 2009 roku wśród personelu
medycznego: pielęgniarek i lekarzy pracujących
w Specjalistycznym Szpitalu w Szczecinie-Zdunowo oraz
pracowników firmy budowlanej Calbud ze Szczecina.
Do realizacji założonego celu posłużono się metodą
sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem narzędzia
badawczego, jakim była autorska ankieta. W badaniu
wzięło udział 100 osób, z czego po 35% stanowili pracownicy
przedsiębiorstwa budowlanego CALBUD i lekarze,
a 30% to pielęgniarki. Wyniki: Największa część
pracowników (28,57%) przedsiębiorstwa budowlanego
była zdania, że starość to „złota jesień życia”. Natomiast
najliczniejsza grupa pielęgniarek utożsamiała starość
z niezaradnością (33,33%), niepełnosprawnością, brakiem
samodzielności i uzależnieniem od innych
(23,33%). Wśród lekarzy 34,29% najczęściej wskazywane
odpowiedzi określają starość jako czas odpoczynku
oraz niezaradność i niepełnosprawność (34,29%).
Większość badanych tj. 66,00% była zdania, że osoby
starsze najczęściej mają problemy z poruszaniem się.
Wkażdej z grup zawodowych większość badanych była
zdania, że osobom starszym dokucza samotność. Wnioski:
1. Występuje istotna zależność między wykonywanym
zawodem, a ogólnym wizerunkiem starości. Pracownicy
fizyczni częściej niż personel medyczny idealizowali
ten etap życia. 2. Rodzaj wykonywanego zawodu
miał wpływ na opinię dotyczącą występowania depresji
jako schorzenia ludzi starych. Chorobę tą z okresem
starości wiązał znacznie większy odsetek pracowników
fizycznych niż lekarzy czy pielęgniarek.
EN
Introduction: The life situation and problems of elderly
people are becoming the subject of studies and theoretical
considerations of psychologists, sociologists,
teachers, politicians and economists. Unfortunately, senility
is quite often equated with infirmity, diseases and
the necessity of asking others for help. The aim of the
study: was to show an old man in our society in opinions
about senility collected from selected social groups.
Materials and methods: The study was performed in 2009 among medical staff members: nurses and physicians
employed in the Specialist Hospital in Szczecin-
Zdunowo and workers of the building company, CALBUD
from Szczecin. This survey-based study was performed
using the authors” questionnaire. It involved 100
people, including 35% of CALBUD building workers,
35% of physicians and 30% of nurses. Results: The
majority of building workers (28.57%) claimed that
senility is the „golden autumn of life”, while most nurses
equated senility with helplessness (33.33%), disability,
a lack of self-reliance and depending on others (23.33%).
Physicians usually said that senility was the time for rest
(34.29%) and helplessness/disability (34.29%). According
to the majority of respondents (66.00%) elderly people
have movement problems. The opinion prevailing in
each of the professional groups was that old people suffered
from solitude. Conclusions: 1. There is a significant
correlation between one’s occupation and general view
of senility. Physical workers more often than medical
staff idealized this stage of life. 2. An occupation had an
influence on the opinion about depression as a disease
occurring in elderly people. Considerably more physical
workers, than physicians or nurses, associated this disease
with an old age.