Atopowe zapalenie skóry – ciężka postać u 7-letniej dziewczynki – opis przypadku

• Authors: Bolesław Kalicki , Anna Maślany , Małgorzata Placzyńska , Agnieszka Rustecka , Anna Jung

Title variants

EN

Atopic dermatitis – a report of severe case at 7-year-old girl – case report

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Atopic dermatitis (AD) is a chronic, inflammatory dermatological disease with intermittent course, very dry skin and pruritus. Prevalence rates for atopic dermatitis in children is increasing and range from 1 to about 20%. The previous studies indicates that genetic factors, environmental factors, infectious factors and immunological mechanisms are important in the pathogenesis of atopic dermatitis. Depending of the child’s age we can distinguish three stages of the disease. Typical affected skin areas in infants include the face, chest and extensor surfaces of the extremities whereas in the older children lesions are seen mostly over the flexor surfaces (antecubital and popliteal fossa) around the wrists and ankles. The earliest lesions are in the form of papules with erythema and exudation, but with time it forms crusted plaques and repeated rubbing of the skin makes lichenification. The diagnosis is based on clinical feature. Hanifin and Rajka Diagnostic Criteria listed below are the most commonly used one. These are also the criteria proposed by the American Academy of Dermatology in 2003. The disease is often accompanied by eosinophilia, elevated immunoglobulin E and positive skin prick tests. In the thesis we have presented the most frequent diseases requiring differentiation from AD. Treatment of atopic dermatitis includes systematic skin moisturizing and, in acute phase, the use of anti-inflammatory drugs (glucocorticosteroids and calcineurin inhibitors), antibacterial medications and anti-histaminics. The paper also discusses the severe form of AD proceeding with extreme eosinophilia and hypergammaglobulinaemia E in 7-year-old girl hospitalised in the Department of Paediatrics WIM.

PL

Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest przewlekłym schorzeniem dermatologicznym o podłożu zapalnym, charakteryzującym się częstymi nawrotami zmian, wybitną suchością skóry oraz towarzyszącym świądem. Zapadalność na AZS w ostatnich latach rośnie, aktualnie dotyka ono 1% do 20% populacji dziecięcej. W patogenezie choroby rolę odrywają czynniki genetyczne, środowiskowe, infekcyjne oraz mechanizmy immunologiczne. W zależności od wieku dziecka wyróżniamy fazę niemowlęcą z typowym zajęciem skóry twarzy, tułowia i wyprostnych części kończyn, fazę dziecięcą z przewagą zmian w zgięciach łokciowych, podkolanowych, wokół nadgarstków i kostek oraz przewlekłą postać typu dorosłego. Początkowo zmiany mają charakter sączących się grudek na podłożu rumieniowym, wraz z długością trwania choroby tworzą się blaszki, a naskórek ulega lichenizacji. Podstawą do rozpoznania AZS jest obraz kliniczny. Najczęściej stosowane są w tym celu kryteria Hanifina i Rajki omówione poniżej, a także kryteria zaproponowane w 2003 roku przez American Academy of Dermatology. Chorobie towarzyszy często eozynofilia, zwiększone stężenie immunoglobulin E oraz dodatnie punktowe testy skórne. W pracy przedstawiono najczęstsze jednostki chorobowe wymagające różnicowania z AZS. Leczenie tego schorzenia obejmuje systematyczne nawilżanie skóry, a w fazie zaostrzenia stosowanie leków przeciwzapalnych – glikokortykosteroidów i inhibitorów kalcyneuryny oraz leków przeciwbakteryjnych i antyhistaminowych. W pracy omówiono również ciężką postać AZS przebiegającą z wybitną eozynofilią i hipergammaglobulinemią E u 7-letniej dziewczynki hospitalizowanej w Klinice Pediatrii WIM.

Keywords

EN

atopic dermatitis   atopowe zapalenie skóry   hiper-IgE syndrome   leczenie atopowego zapalenia skóry   scabies   seborrheic dermatitis   treatment of atopic dermatitis   zespół hiper-IgE   łojotokowe zapalenie skóry   świerzb  

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2011
• Volume: 7
• Issue: 4
• Pages: 394-400

References

• 1. Akdis C.A., Akdis M., Bieber T. i wsp.: Diagnosis and treatment of atopic dermatitis in children and adults: European Academy of Allergology and Clinical Immunology/ American Academy of Allergy, Asthma and Immunology/ PRACTALL consensus report. Allergy 2006; 61: 969-987.
• 2. Leung D.Y., Boguniewicz M., Howell M.D. i wsp.: New insights into atopic dermatitis. J. Clin. Invest. 2004; 113: 651-657.
• 3. Cohen B.A.: Wykwity grudkowo-złuszczające. W: Cohen B.A.: Dermatologia pediatryczna. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2004: 67-102.
• 4. Pasternack B.: The prediction of asthma in infantile eczema: a statistical approach. J. Pediatr. 1965; 66 supl.: 164-165.
• 5. Stifler W.C. Jr: A 21 year follow-up of infantile eczema. J. Pediatr. 1965; 66 supl.: 166-167.
• 6. Hanifin J.M., Rajka G.: Diagnostic features of atopic dermatitis. Acta Derm.-Venereol. 1980; 92: 44-47.
• 7. McHenry P.M., Williams H.C., Bingham E.A.: Menagement of atopic eczema. BMJ 1995; 310: 843-847.
• 8. Einchelfield L.F., Hanifin J.M., Luger T.A. i wsp.: Consensus conference of pediatric atopic dermatitis. J. Am. Acad. Dermatol. 2003; 49: 1088-1095.
• 9. Leung A.K., Ellis Hon K.L., Robson L.M.: Atopic Dermatitis. Adv. Pediatr. 2007; 54: 241-273.
• 10. Johnson E.E., Irons J.S., Patterson R., Roberts M.: Serum IgE concentration in atopic dermatitis. J. Allergy Clin. Immunol. 1974; 54: 94-99.
• 11. Wanat-Krzak M., Kurzawa R.: Diagnostyka i leczenie wyprysku atopowego. Alerg. Astma Immun. 2006; 11: 11-21.
• 12. Brucka-Stempkowska A., Kubik D., Lesiak A. i wsp.: Atopowe zapalenie skóry - diagnostyka różnicowa zmian chorobowych. Alerg. Astma Immun. 2009; 14: 223-229.
• 13. Frankowska J., Trznadel-Budźko E., Rotsztejn H.: Atopowe zapalenie skóry w praktyce lekarza rodzinnego. Dermatol. Klin. 2009; 11: 171-174.
• 14. Brzezińska-Wcisło L.: Co nowego w etiopatogenezie i leczeniu łojotokowego zapalenia skóry? Post. Dermatol. Alergol. 2005; 22: 10-13.
• 15. Krol A., Krafchik B.: The differential diagnosis of atopic dermatitis in childchood. Dermatol. Ther. 2006; 19: 73-82.
• 16. Salomon J., Szepietowski J.: Łojotokowe zapalenie skóry: aspekt patogenezy kliniki i terapii. Dermatol. Klin. 2006; 8: 127-131.
• 17. Ohamuje N.U., Loveless J.W., Saini S.S.: Atopic dermatitis or typer-IgE syndrome? Allergy Asthma Proc. 2006; 27: 289-291.
• 18. Heropolitańska-Pliszka E.: Zespół hiper-IgE z mutacją w genie STAT3 - opis przypadku i przegląd piśmiennictwa. Med. Wieku Rozw. 2009; 13: 19-24.
• 19. Dmeńska H.: Zespół Hiper-IgE. Część I. Postać dziedziczona autosomalnie recesywnie (AR-HIES). Alergologia Info 2008; 3: 152-156.
• 20. Dmeńska H.: Zespół Hiper-IgE. Część II. Postać dziedziczona autosomalnie dominująco (AD-HIES). Alergologia Info 2008; 3: 157-162.
• 21. Szczawińska-Popłonyk A.: Zaburzenia wytwarzania immunoglobuliny E w pierwotnych niedoborach odporności. Aler. Astma Immun. 2006; 11: 137-142.
• 22. Waszczykowska E.: Atopowe zapalenie skóry - postępowanie lecznicze. Prz. Alergol. 2004; 1: 24-29.
• 23. Berth-Jones J., Damstra R.J., Golsch S. i wsp.: Twice weekly fluticasone propionate added to emollient maintenance treatment to reduce risk of relapse in atopic dermatitis: randomised, double blind, parallel group study. BMJ 2003; 326: 1367-1372.
• 24. Long C.C., Mills C.M., Finalny A.Y.: A practical guide to topical therapy in children. Br. J. Dermatol. 1998; 138: 293-296.
• 25. Paller A., Eichenfield L.F., Leung D.Y. i wsp.: A 12-week study of tacrolimus oitment for the treatment of atopic dermatitis in pediatric patients. Journal of the American Academy of Dermatology 2001; 44: 47-57.
• 26. Wąsik F., Wąsik A.: Wskazania do leczenia cyclosporyną A w dermatologii. Medipress 1999; 4: 4-9.
• 27. Silny W, Czarnecka-Operacz M.: Zastosowanie cyclosporyny A w leczeniu atopowego zapalenia skóry - wskazania, ograniczenia, dawkowanie i kontrola. Medipress 1999; 4: 12-14.

• Document Type: article