PL
Wstęp: Naczyniaki są najczęstszymi łagodnymi guzami wątroby i większość z nich przebiega bezobjawowo. Olbrzymiego naczyniaka wątrobowego definiuje się jako zmianę o rozmiarze powyżej 5 cm średnicy. Jego leczenie chirurgiczne nie jest dobrze zdefiniowane ani opisane.
Cel: W niniejszej pracy przeanalizowaliśmy wyniki leczenia olbrzymich naczyniaków wątrobowych i ponownie zdefiniowaliśmy nazewnictwo w zależności od ich wielkości oraz zaproponowaliśmy algorytm postępowania w przypadku wszystkich naczyniaków wątroby. Materiały i metody: Badaniem objęto retrospektywnie analizę 6 olbrzymich naczyniaków wątroby o wielkości powyżej 10 cm leczonych przez jednego chirurga. Opisano ich: charakterystykę kliniczną, rozpoznanie, postępowanie i wyniki leczenia. Dokonano przeglądu literatury pod kątem definicji, strategii postępowania i wyników leczenia naczyniaków olbrzymich oraz zaproponowano algorytm.
Wyniki: Pięcioro pacjentów było płci żeńskiej, a średni wiek wynosił 36,6 lat (zakres: 32–45). Najczęstszym objawem był ból brzucha (100%). Początkowe badanie diagnostyczne stanowiła ultrasonografia jamy brzusznej, a następnie tomografia komputerowa ze wzmocnieniem kontrastowym. Średni rozmiar naczyniaka wynosił 17,4 cm (zakres: 12–32 cm). Czterech pacjentów miało naczyniaka w lewym płacie, a dwóch w prawym płacie wątroby. U trzech chorych wykonano formalną hepatektomię (resekcję wątroby), u trzech zabieg enukleacji (wyłuszczenia). Średni czas zabiegu wynosił 3,66 godziny (zakres: 2,5–5 godzin). Średnia utrata krwi to 840 ml (zakres: 300 ml–1500 ml). Nie stwierdzono chorobowości ani śmiertelności związanej z zabiegiem. Ponadto nie zgłaszano powikłań związanych z naczyniakami podczas obserwacji kontrolnej po leczeniu.
Wnioski: Olbrzymi naczyniak wątrobowy jest przeważnie objawowy. Resekcję wątroby i zabieg enukleacji można wykonać bez znaczących powikłań chorobowych czy śmiertelności. Istnieje potrzeba ponownego zdefiniowania nazewnictwa olbrzymich naczyniaków wątroby w zależności od ich rozmiaru.