Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Visit https://bibliotekanauki.pl
Journal
Article title
Authors
Content
Full texts:
Title variants
Persistent therapy as a factor determining the phenomenon of occupational burnout in nurses
Languages of publication
Abstracts
Introduction. The results of modern research show that the phenomenon of occupational burnout applies to various professional groups and specialties. The common distinguishing feature of these professions is their psychosocial nature, which requires constant focus on other people's problems. This phenomenon is a serious problem faced by nurses participating in the therapeutic process directed towards chronically ill patients, especially when they take on the features of persistent therapy.
The aim. The aim of the study was to analyze the opinions of nursing staff on the use of futile therapy and its impact on the phenomenon of occupational burnout.
Materials and methods. The respondents were a group of 100 nurses who worked in the Intensive Care and Palliative Care ward in Inowroclaw. The age of the study participants ranged from 25 to 60 years. The method used in the above study was a diagnostic survey. The research tool was a questionnaire for measuring the scale of Occupational Feelings (MBI).
Results. For most respondents, i.e., 85%, working with patients at the end of their lives is a source of emotional exhaustion. In addition, the respondents pointed to the most frequent symptoms with the greatest intensity: fatigue and a sense of dissatisfaction, a decrease in motivation to work and satisfaction with its performance. Fatigue symptoms appeared in 48% despite a night's rest. 69% of the respondents feel physically and mentally exhausted working all day with patients in a severe clinical condition. For many respondents, i.e. 65%, work with direct contact with the patient is associated with strong stress. Almost half of the respondents, 45%, feel emotional exhaustion, describing it as functioning on the edge of strength.
Conclusions. The most frequently indicated stress factors in the work of nurses are excess of duties, responsibility for the health of another human being, participation in activities where therapy does not bring the expected results.
The aim. The aim of the study was to analyze the opinions of nursing staff on the use of futile therapy and its impact on the phenomenon of occupational burnout.
Materials and methods. The respondents were a group of 100 nurses who worked in the Intensive Care and Palliative Care ward in Inowroclaw. The age of the study participants ranged from 25 to 60 years. The method used in the above study was a diagnostic survey. The research tool was a questionnaire for measuring the scale of Occupational Feelings (MBI).
Results. For most respondents, i.e., 85%, working with patients at the end of their lives is a source of emotional exhaustion. In addition, the respondents pointed to the most frequent symptoms with the greatest intensity: fatigue and a sense of dissatisfaction, a decrease in motivation to work and satisfaction with its performance. Fatigue symptoms appeared in 48% despite a night's rest. 69% of the respondents feel physically and mentally exhausted working all day with patients in a severe clinical condition. For many respondents, i.e. 65%, work with direct contact with the patient is associated with strong stress. Almost half of the respondents, 45%, feel emotional exhaustion, describing it as functioning on the edge of strength.
Conclusions. The most frequently indicated stress factors in the work of nurses are excess of duties, responsibility for the health of another human being, participation in activities where therapy does not bring the expected results.
Wstęp. Wyniki współczesnych badań pokazują, że zjawisko wypalenia zawodowego dotyczy różnych grup zawodowych i specjalności. Wspólnym wyróżnikiem tych zawodów jest ich psychospołeczny charakter, który oznacza wymóg stałej koncentracji na problemach innych osób. Zjawisko to stanowi poważny problem, z którym borykają się pielęgniarki uczestniczące w procesie terapeutycznym skierowanym wobec pacjentów przewlekle chorych, a szczególnie gdy przybierają znamiona uporczywej terapii.
Cel. Celem badań była analiza opinii personelu pielęgniarskiego na temat stosowania terapii daremnej i jej wpływu na zjawisko powstania wypalenia zawodowego.
Materiały i metody. Respondenci stanowili grupę 100 pielęgniarek/rzy, którzy pracowali w oddziale Intensywnej Terapii i Opieki Paliatywnej w Szpitalu Wielospecjalistyczny im. Dr Ludwika Błażka w Inowrocławiu. Wiek uczestników badania mieścił się w przedziale 25 do 60 lat. Metodą wykorzystaną w powyższej pracy był sondaż diagnostyczny. Narzędziem badawczym był kwestionariusz do mierzenia skali Odczuć Zawodowych (MBI).
Wyniki. Dla zdecydowanej większości ankietowanych, czyli 85% praca z pacjentami u kresu życia stanowi źródło emocjonalnego wyczerpania. Ponadto respondenci wskazywali na najczęściej pojawiające się objawy o największym nasileniu to zmęczenie i poczucie niezadowolenia, spadek motywacji do pracy oraz satysfakcji z jej wykonywania. Symptomy zmęczenia pojawiały się u 48% pomimo nocnego odpoczynku. 69% badanych cało-dzienna praca z pacjentami w ciężkim stanie klinicznym odczuwa wyczerpanie fizyczne i psychiczne. Dla większości ankietowanych, czyli 65% praca z bezpośrednim kontaktem z pacjentem wiąże się z silnym stresem. Prawie połowa badanych, bo 45% odczuwa wyczerpanie emocjonalne określając jako funkcjonowanie na skraju sił.
Wnioski. Do najczęściej wskazywanych czynników stresogennych w pracy pielęgniarek/pielęgniarzy są: nadmiar obowiązków, odpowiedzialność za zdrowie drugiego człowieka, udział w działaniach, gdzie terapia nie przynosi oczekiwanych efektów.
Cel. Celem badań była analiza opinii personelu pielęgniarskiego na temat stosowania terapii daremnej i jej wpływu na zjawisko powstania wypalenia zawodowego.
Materiały i metody. Respondenci stanowili grupę 100 pielęgniarek/rzy, którzy pracowali w oddziale Intensywnej Terapii i Opieki Paliatywnej w Szpitalu Wielospecjalistyczny im. Dr Ludwika Błażka w Inowrocławiu. Wiek uczestników badania mieścił się w przedziale 25 do 60 lat. Metodą wykorzystaną w powyższej pracy był sondaż diagnostyczny. Narzędziem badawczym był kwestionariusz do mierzenia skali Odczuć Zawodowych (MBI).
Wyniki. Dla zdecydowanej większości ankietowanych, czyli 85% praca z pacjentami u kresu życia stanowi źródło emocjonalnego wyczerpania. Ponadto respondenci wskazywali na najczęściej pojawiające się objawy o największym nasileniu to zmęczenie i poczucie niezadowolenia, spadek motywacji do pracy oraz satysfakcji z jej wykonywania. Symptomy zmęczenia pojawiały się u 48% pomimo nocnego odpoczynku. 69% badanych cało-dzienna praca z pacjentami w ciężkim stanie klinicznym odczuwa wyczerpanie fizyczne i psychiczne. Dla większości ankietowanych, czyli 65% praca z bezpośrednim kontaktem z pacjentem wiąże się z silnym stresem. Prawie połowa badanych, bo 45% odczuwa wyczerpanie emocjonalne określając jako funkcjonowanie na skraju sił.
Wnioski. Do najczęściej wskazywanych czynników stresogennych w pracy pielęgniarek/pielęgniarzy są: nadmiar obowiązków, odpowiedzialność za zdrowie drugiego człowieka, udział w działaniach, gdzie terapia nie przynosi oczekiwanych efektów.
Year
Volume
Issue
Pages
82-95
Physical description
Dates
published
2023
Contributors
author
- Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
author
- Szpital Wielospecjalistyczny im. Dr Ludwika Błażka w Inowrocławiu
References
- Kübler A. Guidelines regarding the ineffective maintenance of organ functions (futile therapy) in ICU patients incapable of giving informed statements of will. Anestezjologia Intensywna Terapia 2014;46,4:229–234.
- Maciejewski D., Wojnar-Gruszka K. Wentylacja mechaniczna – teoria i praktyka, Alfa-Medica Press. Bielsko-Biała. 2016:21-32.
- Jarzynkowski P., Książek R., Piotrkowska R., Dobosz M. Zespół wypalenia zawodowego wśród pracowników zawodów medycznych. Med. Rodz. 2017;20(2):105-110.
- Kędra E., Sanak K. Stres i wypalenie zawodowe w pracy pielęgniarek. Piel. Zdr. Publ. 2013;3(2):119–132.
- Zarzycka D., Ślusarska B. Podstawy pielęgniarstwa Tom I Założenia koncepcyjno-empiryczne opieki pielęgniarskiej. PZWL. 2022(1):2-14.
- Wilczek-Rużyczka E. Wypalenie zawodowe pracowników medycznych. Warszawa. Wolters Kluver. 2014:75-79.
- Czabała J. C., Kluczyńska S. Poradnictwo psychologiczne. Warszawa. Wydawnictwo Naukowe PWN. 2020: 64-66.
- Gwarda K., Sienkiewicz Z., Kaczyńska A, Gotlib J. Zespół wypalenia zawodowego wśród personelu pielęgniarskiego zatrudnionego w oddziałach intensywnej terapii. Pielęgniarstwo XXI Wieku. 2015;(2):56-60.
- Owczarek K., Olczyk K., Wójtowicz S. Badanie zjawiska wypalenia zawodowego u pielęgniarek pracujących w wybranych oddziałach szpitalnych. Medycyna Dydaktyka Wychowanie. 2009;41(1):29.
- Kędra E., Nowocień M. Czynniki stresogenne a ryzyko wypalenia zawodowego w pracy pielęgniarek. Pielęgniarstwo Polskie. 2015(3):57.
- Kwiecień- Jaguś K., Mędrzycka- Dąbrowska W. Źródła stresu zawodowego a sposoby radzenia sobie w sytuacjach stresogennych pielęgniarek pracujących na wybranych oddziałach szpitalnych. Pomeranian J Life Sci. 2018;64(3):53-60.
- Majchrowska G, Tomkiewicz K. Stres i wypalenie zawodowe w zawodzie pielęgniarki – wyniki badań pielęgniarek z SOR ZZOZ Cieszyn. Pielęgniarstwo Polskie. 2015; 3(58): 267-272.
- Rutkowska A., Zboina B. Opinie pielęgniarek na temat stresu zawodowego i czynników determinujących. Polish Journal of Health and Fitness 1, 1-13, 2018.
- Wilczek-Rużyczka E., Zaczyk I. Wypalenie zawodowe polskich pielęgniarek. Hygeia Public Health. 2015, 50(1): 9-13.
Document Type
Publication order reference
Identifiers
Biblioteka Nauki
55787917
YADDA identifier
bwmeta1.element.ojs-doi-10_21784_IwP_2023_022
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.