PL
Wstęp Poziom sprawności funkcjonowania po uszkodzeniu rdzenia kręgowego zależy od poziomu uszkodzenia rdzenia. Rehabilitacja osób po uszkodzeniu rdzenia kręgowego ma na celu jak najlepsze przygotowanie do funkcjonowania w społeczeństwie. Jednym z ważnych zadań w rehabilitacji jest nauka jazdy na wózku inwalidzkim, który dla większości osób staje się jedynym środkiem lokomocji. Celem pracy była ocena wpływu wybranych czynników, takich jak: wiek, płeć, czas jaki upłynął od wystąpienia urazu, poziom uszkodzenia rdzenia kręgowego, uczestnictwo w obozach Aktywnej Rehabilitacji oraz poziom aktywności fizycznej na sprawność lokomocji na wózku osób po urazie rdzenia kręgowego. Materiał i metody badaniami objęto 55 osób po całkowitym uszkodzeniu rdzenia kręgowego (39 mężczyzn i 16 kobiet poruszających się na wózkach aktywnych), w wieku od 19 do 59 lat. Obszar uszkodzenia rdzenia oceniono na podstawie subiektywnej klasyfikacji ASIA. Poziom sprawności jazdy na wózku oceniano Testem Techniki Jazdy na wózku inwalidzkim wg Tasiemskiego (ocena wykonania 14 zadań uwzględniających bariery architektoniczne). Wyniki większość badanych (n=28) uzyskała wynik „średni” z testu, 16 osób poziom „niski”, a 11 poziom „wysoki”. Badane kobiety uzyskały co najwyżej poziom „średni”. Wyłącznie mężczyźni (n=11) uzyskali „wysoki” poziom sprawności. Nie stwierdzono istotnych statystycznie zależności pomiędzy sprawnością poruszania się na wózku a poziomem uszkodzenia rdzenia kręgowego. Zaobserwowano, że osoby młodsze oraz codziennie uprawiające sport uzyskały lepsze wyniki testu. Wnioski Wiek badanego wpływał na sprawność lokomocji na wózku inwalidzkim. Kobiety charakteryzowały się gorszą sprawnością lokomocji na wózku w porównaniu do mężczyzn. Podejmowanie systematycznej aktywności sportowej w znaczący sposób wpływało na możliwości lokomocyjne badanych osób.