PL
Cele i metodyka: Zwięzły przegląd danych dotyczących epidemiologii, klasyfikacji, symptomatologii, diagnostyki oraz terapii limfatycznych powikłań chirurgii naczyniowej w oparciu o: a) kliniczne doświadczenia autorów, b) wybrane aktualne publikacje z literatury naukowej dotyczącej poruszanego tematu, oraz c) reprezentatywne opisy przypadków z praktyki klinicznej. Wyniki (złożone aspekty związane z pacjentem oraz oceną kliniczną): •na podstawowe leczenie obrzęku chłonnego/porekonstrukcyjnego składa się wieloletnia, kompleksowa fizjoterapia nacelowana na zmniejszenie obrzęku; •w przypadku wystąpienia limfocele, początkowo można zastosować strategię wyczekiwania i obserwacji spontanicznego przebiegu klinicznego. Jeśli limfocele i jego kliniczne następstwa utrzymują się, można podąć próbę nakłucia, drenażu, lub czasowej aplikacji etanolu/doksycykliny. •w przypadku przetoki limfatycznej – można zastosować opatrunki z zamknięciem próżniowym, naświetlania oraz selektywne podwiązanie naczyń limfatycznych po wcześniejszym zastosowaniu barwnika błękitu metylowego. •wedle ustalonego postępowania, chłonkotok brzuszny i opłucnowy powinien być leczony głównie zachowawczo, początkowo za pomocą paracentezy/torakocentezy, poprzez stosowanie diety bogatej w białko i niskotłuszczowej, zawierającej trójglicerydy średniołańcuchowe (MCT) lub całkowitego żywienia pozajelitowego połączonego z podawaniem analogów somatostatyny (postępowanie chirurgiczne celowane na podwiązanie uszkodzonego naczynia limfatycznego jedynie w ostateczności – jeśli konieczne, połączone z okołooperacyjnym spożyciem śmietany). Podsumowanie: Powikłania limfatyczne mogą być w większości leczone zachowawczo. Postępowanie powinno być implementowane wielostopniowo, przy czym leczenie chirurgiczne stanowi ostateczność. Wniosek: Doświadczony chirurg naczyniowy powinien być zaznajomiony z odpowiednim leczeniem powikłań limfatycznych opartym o dane kliniczne. Wymaga to doświadczenia klinicysty oraz chirurga z podejściem wielodyscyplinarnym, łączącym wiedzę z dziedziny radiologii interwencyjnej, chirurgii naczyniowej (brzusznej), a częściowo także intensywnej terapii chirurgicznej.