PL
Cel pracy: Ocena wyników leczenia chirurgicznego guzów przestrzeni przygardłowej (PP) w Klinice Otolaryngologii WUM na przestrzeni lat 2015–2017. Metody: Retrospektywna analiza dokumentacji medycznej, uwzględniająca dolegliwości, badanie przedmiotowe, wyniki badań obrazowych, zastosowany dostęp operacyjny, przebieg operacji i okresu pooperacyjnego oraz rozpoznanie histopatologiczne u 22 pacjentów z rozpoznaniem guza PP hospitalizowanych w klinice. Wyniki: Wśród analizowanej grupy chorych do najczęściej zgłaszanych dolegliwości przy przyjęciu do kliniki należały: dyskomfort, uczucie ciała obcego w gardle, zaburzenia połykania, zaburzenia słuchu oraz wyczuwalny guz na szyi. W pojedynczych przypadkach pacjenci podawali bóle głowy, zaburzenie ruchomości języka, chrypkę, zaburzenia mowy, blokadę nosa. Bezobjawowy przebieg choroby wykazano u 4 pacjentów. W celu dokładnego określenia lokalizacji guza, jego wymiarów i stosunku do sąsiednich struktur anatomicznych wykonano diagnostykę obrazową: tomografię komputerową i rezonans magnetyczny. Wszyscy pacjenci byli leczeni chirurgicznie: 11 z dostępu szyjno-podżuchwowego, 9 z dostępu przyuszniczo-szyjnego, jeden pacjent z dostępu przez jamę ustną, jeden pacjent z dostępu łączonego – przez jamę ustną i szyjno-podżuchwowego. W dwóch przypadkach planowo wykonano wewnątrztorebkową resekcję guza. Na podstawie badania histopatologicznego u większości chorych rozpoznano zmiany łagodne (18/22), w czterech przypadkach opisano zmiany złośliwe: raka w gruczolaku wielopostaciowym ślinianki, raka gruczołowo-torbielowatego oraz dwa przypadki raka płaskonabłonkowego. Najczęstszym punktem wyjścia guzów PP był gruczoł ślinowy. W tej grupie u 11 pacjentów rozpoznano gruczolaka wielopostaciowego. Wśród innych rozpoznań występowały: przyzwojak, nerwiak, przybłoniak (haemangiopericytoma), naczyniak limfatyczny i krwionośny oraz mięśniak prążkowanokomórkowy. U 9 pacjentów wystąpiły powikłania pooperacyjne w postaci chrypki i zaburzeń połykania spowodowane niedowładami dolnej grupy nerwów czaszkowych (IX, X, XII). U dwóch pacjentów w czasie operacji doszło do istotnego krwawienia, które wymagało podwiązania tętnicy szyjnej zewnętrznej. Wnioski: Chirurgiczna resekcja pozostaje podstawową metodą leczenia guzów PP. Z uwagi na topografię anatomiczną tej przestrzeni oraz istotne naczynia i dolną grupę nerwów czaszkowych, które się w niej znajdują, dla chirurgów głowy i szyi leczenie operacyjne patologii tego obszaru pozostaje wyzwaniem. Następstwem leczenia chirurgicznego guzów PP mogą być istotne powikłania dotyczące zaburzeń głosu, mowy i połykania