PL
Uchyłek Meckel’a jest najczęstszą wrodzoną anomalią przewodu pokarmowego, o częstości występowania w ogólnej populacji ocenianej na 1–4%. U większości osób stanowi on ukrytą anomalię, niepowodującą żadnych objawów, ale u niektórych może być przyczyną powikłań, takich jak: niedrożność jelit, krwawienia i zapalenia. W piśmiennictwie nie ma jednoznacznych zaleceń co do postępowania z przypadkowo znalezionym, niezmienionym uchyłkiem Meckel’a. Zamierzeniem pracy był przegląd piśmiennictwa w celu ustalenia aktualnego stanu wiedzy w tej kwestii. Na podstawie analizy 17 publikacji określono cechy przemawiające za „profilaktycznym” wycięciem przypadkowo znalezionego, niezmienionego uchyłka Meckel’a. Są to: wiek <50 lat, płeć męska, długość uchyłka >2 cm, makroskopowe cechy wskazujące na obecność ektopowej błony śluzowej i wąska szyja uchyłka. W przypadkach niespełniających tych kryteriów ryzyko powstania powikłań jest minimalne. Pozostawienie uchyłka jest zalecane w sytuacjach zapalenia otrzewnej, dużego urazu narządów jamy brzusznej i w podeszłym wieku. Jednak wskazania do wycinania lub pozostawiania go są względne; chirurg może bezpiecznie wybrać jedną z dwóch możliwości, zależnie od danego przypadku.