PL
Drożność nosa oceniana subiektywnie przez chorego często nie pokrywa się z wynikami badań obiektywnych – obrazowych i czynnościowych. Istnieją liczne rozbieżne opinie dotyczące ich przydatności Celem pracy była ocena, które z parametrów rynometrii akustycznej (AR) i rynomanometrii (RMM) najściślej korelują z samooceną pacjenta przed i po operacyjnym udrożnieniu jam nosa. Materiał do badań stanowiły wyniki RMM i AR oraz kwestionariusze samooceny SNOT-20, wypełnione przez 233 pacjentów rutynowo diagnozowanych w Pracowni RMM Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, zgłaszających problemy rynologiczne. Dane uzyskano od 70 kobiet (31,4%) w przedziale wieku od 18 do 81 lat i 153 mężczyzn (68,6%) w przedziale wieku od 16 do 81 lat. Wyniki przeprowadzonych badań opracowano statystycznie, korzystając z pomocy dyplomowanego statystyka i pakietu Statistica 10. Wykazano, że istnieje istotny statystycznie związek pomiędzy subiektywnie odczuwaną drożnością nosa a wynikiem RMM. Ograniczenie drożności nosa odczuwane jest tym bardziej, im większa jest asymetria przepływu przez prawą i lewą jamę nosową. Pacjenci wskazujący na maksymalny dyskomfort w zakresie upośledzenia drożności nosa istotnie różnią się od pozostałych pacjentów: mają kilkukrotnie wyższe opory przepływu w porównaniu z pozostałymi chorymi i prawie zawsze odczuwają satysfakcję po operacjach poprawiających drożność nosa. Rynometria akustyczna nie znajduje istotnego odzwierciedlenia w samoocenie chorego dotyczącej drożności nosa.