Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results
2020 | 92(3) | 48-56

Article title

Nowe techniki w chirurgii przepuklin brzusznych – ewolucja małoinwazyjnych metod leczenia

Authors

Content

Title variants

Languages of publication

Abstracts

PL
Pooperacyjne przepukliny brzuszne powstają po niemal co czwartej laparotomii. Powszechnie stosowane metody leczenia, zarówno przez proste zeszycie, jak i z użyciem siatki syntetycznej wszczepianej z szerokiego dostępu przedniego, charakteryzuje wysoki odsetek powikłań, m.in. zakażeń rany i nawrotów. W celu zmniejszenia liczby występujących powikłań, w ostatnich latach obserwujemy dalszą ewolucję stosowanych technik operacyjnych. Poszukiwanie skutecznych metod naprawczych ma obecnie charakter dwukierunkowy – z jednej strony, opracowuje i upowszechnia się techniki zmniejszające napięcie tkanek w linii szwów (m.in. modyfikacje tzw. techniki Ramireza), z drugiej strony, wprowadza się techniki małoinwazyjne, pozwalające na umieszczanie dużych siatek syntetycznych bez konieczności rozległego preparowania tkanek sposobem otwartym. W pierwszej grupie nowych technik omówiono założenia i dostęp w następujących metodach: oryginalna metoda Ramireza, zmodyfikowana metoda Ramireza, przednie uwolnienie z zachowaniem perforatorów okołopępowych i endoskopowe oraz uwolnienie mięśnia poprzecznego brzucha. W drugiej grupie omawianych metod przedstawiono: eTEP, odwrócony TEP, MILOS/eMILOS, naprawę staplerową, TAPP, TARUP, TESLA, SCOLA, REPA, LIRA, IPOM, IPOM-plus. Dokonując wyboru optymalnej techniki, należy przede wszystkim kierować się: możliwościami technicznymi, dostępnością materiałów, doświadczeniem chirurga oraz charakterystyką pacjenta i występującymi obciążeniami ogólnymi. Chirurdzy podejmujący się rekonstrukcji powłok brzusznych w przypadku przepuklin powinni znać różne dostępy operacyjne oraz poszczególne przestrzenie powłok brzusznych, w których można umieścić materiał syntetyczny. Należy podkreślić, że słaba ergonomia nowych technik, złożona anatomia i skomplikowane preparowanie przestrzeni oraz konieczność szycia laparoskopowego w trudnym ułożeniu zaopatrywanych warstw w wąskiej przestrzeni bez pełnej triangulacji narzędzi, powodują, że operacje te stanowią wyzwanie nawet dla doświadczonego w operacjach małoinwazyjnych chirurga.

Year

Volume

Pages

48-56

Physical description

Dates

published
2020-01-29

Contributors

References

Document Type

Publication order reference

Identifiers

YADDA identifier

bwmeta1.element.ceon.element-a89cd201-6942-3a7a-bb34-8b78489d6a51
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.