PL
Wstęp: Rak jam nosa i zatok przynosowych jest rzadką chorobą stanowiącą do 1% wszystkich nowotworów złośliwych. Rak gruczołowo-torbielowaty jam nosa i zatok przynosowych (SNACC) stanowi około 5% nowotworów tej lokalizacji. Najczęstszym jego umiejscowieniem jest zatoka szczękowa. Objawy kliniczne nowotworu mogą być błędnie przypisywane zapaleniu błony śluzowej nosa i zatok przynosowych, co prowadzi do opóźnienia rozpoznania. W ostatnich latach coraz szerzej stosuje się zabiegi endoskopowe, których skuteczność w porównaniu z otwartą operacją jest podobna lub większa. Zastosowanie koblacji prądem o częstotliwości radiowej może być pomocne w zmniejszeniu krwawienia w czasie zabiegu. Materiał i metody: Prezentujemy przypadek pacjentki z rakiem gruczołowo-torbielowatym wywodzącym się z lewej małżowiny nosowej dolnej. Na początku 2019 roku w Klinice Clarós pacjentka przeszła endoskopowy zabieg usunięcia zmiany, w czasie którego zastosowano koblację prądem o częstotliwości radiowej. Kobieta pozostaje pod obserwacją i nie prezentuje objawów wznowy. W dalszej części dokonujemy przeglądu piśmiennictwa na ten temat. Wniosek: SNACC jest rzadkim nowotworem złośliwym, który cechuje się powolnym wzrostem i naciekiem przestrzeni okołonerwowych, szerzącym się w kierunku podstawy czaszki, zatoki jamistej i oczodołu. Rzadko dochodzi do zajęcia regionalnych węzłów chłonnych. Z czasem często pojawiają się przerzuty odległe do płuc, kości, wątroby i mózgu. Rokowanie w SNACC jest złe, z 5-letnim przeżyciem wynoszącym 41–86%. Najlepsze wyniki leczenia uzyskuje się u chorych poddanych zabiegowi operacyjnemu z ewentualną uzupełniającą radioterapią. Znaczenie czynników prognostycznych pozostaje niejasne. Z powodu częstego występowania późnych nawrotów obowiązuje dożywotnie monitorowanie pacjentów.