PL
Wstęp: Głęboki niedosłuch istotnie wpływa zarówno na jakość życia osób niesłyszących, jak również ich rodzin. Obserwowanie korzyści płynących z zastosowania implantów ślimakowych u pacjentów niesłyszących pozwala ocenić sukces leczenia tą metodą i jej wpływ na jakość życia tych chorych. C el: Celem pracy jest określenie poziomu jakości życia po operacji wszczepienia implantu ślimakowego na podstawie materiałów pochodzących z Katedry i Kliniki Foniatrii i Audiologii UM w Poznaniu. Materiał i metody: Badaniami objęto zaimplantowanych chorych, którzy dobrowolnie przystąpili do projektu o nazwie „Badanie obserwacyjne zaimplantowanego pacjenta (Cochlear – IROS)”. Projekt ten miał charakter prospektywny, był badaniem międzynarodowym i długoterminowym, obejmującym obserwację chorych przez trzy lata po zaimplantowaniu. Stosowano standaryzowane kwestionariusze HUI oraz SSQ. Do analizy włączono 70 pacjentów, których średni wiek w momencie operacji wszczepienia implantu ślimakowego wynosił 47,6 lat. W grupie badawczej znalazło się 33 mężczyzn i 37 kobiet. Wiek pacjentów w momencie implantacji wyniósł min. 18 lat, a maks. 80 lat. Wyniki: Wyniki kwestionariusza SSQ, który dotyczy samooceny zdolności słyszenia w codziennych sytuacjach, wskazują, że w subiektywnej ocenie pacjentów po roku od operacji słyszenie mowy poprawiło się o 77%, słyszenie przestrzenne o 84%, a jakość słyszenia o 49%. Ogólną jakość życia przed pierwszym podłączeniem procesora dźwięku – wg kwestionariusza HUI – pacjenci ocenili na 0,49 (w skali 0–1, gdzie 0 – odpowiada stanowi zgonu, a 1 – pełnego zdrowia). Po roku od operacji ocena ta wzrosła do 0,56. Wnioski: Zabieg wszczepienia implantu ślimakowego w sposób istotny podnosi jakość życia pacjenta oraz poprawia jego funkcjonowanie fizyczne i emocjonalne. Statystycznie istotna lepsza samoocena chorych dotyczyła głównie obszarów słyszenia mowy oraz słyszenia przestrzennego – szczególnie po 1. roku od podłączenia procesora mowy.