PL
Nowotwory przewodu słuchowego zewnętrznego stanowią <1% nowotworów złośliwych regionu głowy i szyi. 2,4% wszystkich nowotworów występujących w tej lokalizacji to nowotwory wywodzące się z gruczołów woskowinowych. W przeszłości określano je wspólną nazwą „ceruminoma”. W 1972 roku Wetli i wsp. na podstawie różnic histologicznych opracowali szczegółową klasyfikację, w której wyróżnili 4 kategorie: ceruminous adenomas, ceruminous carcinoma, adenoid cystic carcinomas i pleomorphic adenomas. Autorzy przedstawiają przypadek 58-letniej pacjentki z guzem przewodu słuchowego zewnętrznego, u której w celach diagnostycznych usunięto guzek przewodu słuchowego zewnętrznego ucha lewego. W pooperacyjnym badaniu histopatologicznym stwierdzono nowotwór ceruminous adenocarcinoma (zmiana usunięta z marginesem zdrowych tkanek). Chorą skierowano na uzupełniającą radioterapię. W kontrolnych badaniach MR i TK wykonanych po roku od zabiegu wysunięto podejrzenie wznowy procesu nowotworowego. Pacjentkę ponownie operowano, wykonano petrosektomię boczną, jednak w pooperacyjnym badaniu histopatologicznym wykluczono wznowę procesu nowotworowego. Leczenie nowotworów przewodu słuchowego wywodzących się z gruczołów woskowinowych powinno opierać się na radykalnym leczeniu chirurgicznym. Badania obrazowe mają znaczenie w kontroli pooperacyjnej, jednak w niektórych przypadkach ich specyficzność jest ograniczona.