PL
Wprowadzenie: Pacjenci uskarżający się na przewlekły kaszel wymagają diagnostyki zaburzeń połykania. Cel pacy: Ocena występowania zaburzeń połykania (niosących za sobą ryzyko penetracji lub aspiracji pokarmu) w grupie chorych z przewlekłym kaszlem. Materiał i metoda: 34 kolejnych pacjentów hospitalizowanych z powodu przewlekłego kaszlu. Pacjenci wypełniali kwestionariusze Reflux Symptom Index (RSI) oraz Eating Assessment Tool 10 (EAT-10), przechodzili badanie przedmiotowe z zakresu głowy i szyi, ocenę palpacyjną mięśni zewnętrznych krtani, przesiewowy test połykania wody oraz ocenę endoskopową zaburzeń połykania.
Wyniki: Analiza wyników kwestionariuszy EAT-10 oraz RSI wskazuje na ryzyko występowania refluksu oraz dysfagii. W przesiewowym teście połykania wody odsetek wyników pozytywnych zwiększał się wraz ze wzrostem objętości podawanego płynu. W badaniu endoskopowym stwierdzono m.in.: przedwczesne połykanie, podwójne połykanie, penetracje, aspiracje, zalegania na poziomie gardła i krtani. W badaniu przedmiotowym u 33% chorych stwierdzono obniżoną elewację krtani. Większość pacjentów cechowała się zwiększonym napięciem mięśni zewnątrzkrtaniowych.
Wnioski: Dysfagia stanowi częsty problem chorych z przewlekłym kaszlem, u których diagnostyka foniatryczna powinna być rozszerzona o badanie FEES. Badanie wymaga kontynuacji na większej grupie pacjentów oraz porównania wyników z grupą kontrolną.