Prospektywne badanie obserwacyjne biofilmu bakteryjnego na powierzchni migdałka gardłowego w populacji pediatrycznej i związane z tym implikacje kliniczne

• Authors: Joao Subtil , Maria Paula Bajanca-Lavado , Joao Rodrigues , Aida Duarte , Lucia Reis , Isabel Nogueira , Luisa Jordao

Abstracts

PL

Wprowadzenie: Migdałek gardłowy jest tkanką limfoidalną nosowej części gardła, pełniącą istotną rolę w ochronie gospodarza przed zakażeniami górnych dróg oddechowych. Niemniej, migdałek gardłowy może jednocześnie stanowić rezerwuar drobnoustrojów, wywołujących infekcje górnych dróg oddechowych i zapalenia ucha środkowego, szczególnie u dzieci. Cel: Ocena i porównanie związku między gromadzeniem się biofilmu na migdałku gardłowym a częstością występowania nawracających zakażeń w populacji pediatrycznej poddanej adenoidektomii ze wskazań zakaźnych lub niezakaźnych. Metody: Do oceny biofilmu na powierzchni migdałków gardłowych zastosowano skaningową mikroskopię elektronową; gromadzenie się biofilmu in vitro monitorowano przy pomocy testu z fioletem krystalicznym; wrażliwość na antybiotyki oceniano zgodnie z wytycznymi EUCAST; typowanie otoczek H. influenzae przeprowadzono przy użyciu metody PCR. Wyniki: Biofilm był obecny w 27,4% próbek migdałków gardłowych i nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic pomiędzy grupami zakaźnymi i niezakaźnymi. W warunkach in vitro bakterie najistotniejsze klinicznie, takie jak H. influenzae, S. aureus, S. pyogenes, S. pneumoniae i M. catarrhalis, brały udział w tworzeniu się biofilmu w stopniu umiarkowanym (71,7%). Łącznie 55,3% z wymienionych bakterii było średniowrażliwych / opornych na co najmniej jeden z badanych antybiotyków. Nie stwierdzono związku między zdolnością do tworzenia biofilmu in vitro a obecnością biofilmu na powierzchni migdałków gardłowych ani opornością na antybiotyki. Wszystkie szczepy H.influenzae zostały opisane jako nietypowalne (bezotoczkowe). Wniosek: Obecność biofilmu na powierzchni migdałków gardłowych była niezależna od pochodzenia próbki klinicznej. Zdolność bakterii do tworzenia biofilmu in vitro nie może być stosowana w przewidywaniu powstawania biofilmu in vivo. Brak zależności pomiędzy tworzeniem się biofilmu a wykrywaną opornością na antybiotyki przyczynia się do poddania w wątpliwość znaczenia biofilmu w patogenezie chorób zakaźnych.

Keywords

PL

migdałek gardłowy; biofilm; skaningowa mikroskopia elektronowa; Haemophilus; dziecko

• Journal: Otolaryngologia Polska
• Year: 2019
• Volume: 73(1)
• Pages: 22-28

Dates

published

2018-10-05

Contributors

author

Joao Subtil

author

Maria Paula Bajanca-Lavado

author

Joao Rodrigues

author

Aida Duarte

author

Lucia Reis

author

Isabel Nogueira

author

Luisa Jordao

Identifiers

DOI

10.5604/01.3001.0012.5278