Śluzowiak zatoki czołowej z zaawansowanym zajęciem oczodołu – seria przypadków

• Authors: Seema Monga , Junaid Malik , Ratna Priya , Shahid Rasool , Khaja Naseeruddin

Abstracts

PL

Wprowadzenie: Śluzowiaki (mucocele) zatok przynosowych z różnych przyczyn częściej niż w pozostałych zatokach występują w zatokach czołowych. Ich lokalizacja w bliskim sąsiedztwie oczodołów może prowadzić do powikłań, takich jak: diplopia, ciężka proptoza, a nawet osłabienie wzroku. Tomografia komputerowa, jako preferowana metoda obrazowania, pozwala na uwidocznienie kostnych ścian zatok przynosowych i zasięgu śluzowiaka w obrębie otaczających go struktur. Śluzowiaki można wycinać endoskopowo lub z podejścia zewnętrznego.
Opis przypadku: W artykule opisujemy nasze doświadczenie obejmujące trzy przypadki śluzowiaków charakteryzujących się zaawansowanym stopniem zajęcia oczodołu i poddanych skutecznemu leczeniu bez następstw w postaci powikłań lub nawrotów. We wszystkich doszło do znacznej poprawy w zakresie wszystkich objawów, w tym diplopii i proptozy. W świetle powyższego, ponownie podkreślamy preferencyjny charakter endoskopowego podejścia do leczenia śluzowiaków zatok przynosowych jako modalności charakteryzującej się: krótszym czasem rekonwalescencji, łatwością dostępu, niższą śmiertelnością i niższym odsetkiem potencjalnych powikłań.

Keywords

PL

podejście endoskopowe; śluzowiak; zatoka czołowa

• Publisher: Index Copernicus International
• Journal: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
• Year: 2020
• Volume: 9(2)
• Pages: 66-70

Dates

published

2020-06-15

Contributors

author

Seema Monga

author

Junaid Malik

author

Ratna Priya

author

Shahid Rasool

author

Khaja Naseeruddin

Identifiers

DOI

10.5604/01.3001.0014.1998